E se domani… – And if Tomorrow… (2005)

Regie: Giovanni La Parola | 90 minuten | komedie | Acteurs: Luca Bizzarri, Paolo Kessisoglu, Sabrina Impacciatore, Claudio Gioè, Marit Nissen, Andrea Marika Siviero, Ernesto Mahieux, Mita Medici, Luigi Maria Burruano, Paolo Sassanelli

‘E se domani…’ is gebaseerd op een waargebeurd verhaal van een man die acht jaar gevangen heeft gezeten en biedt een tragikomisch portret van de hedendaagse Italiaanse samenleving. ‘E se domani…’ is een mengeling van bij vlagen uitbundige komedie en drama en bevat het nodige commentaar op het sociaal-economisch klimaat in Italië.

Mimì Rendano (Luca Bizarri) is een optimistische, maar ook opportunistische zakenman. Hij heeft met een oude vriend uit Sicilië een succesvolle sloten- en sleutelfabriek opgezet. Hij komt echter aan de grond te zitten en besluit in een vlaag zichzelf van het leven te beroven in een bankgebouw. Tijdens de overval wijzigt hij het scenario echter dramatisch en eist een helikopter op met veel geld om dat boven de stad uit te gaan strooien.

Mimì is een immigrant uit het arme Sicilië, maar woont nu in het rijke Noord-Italie. Daar ontmoet hij de advocaat Matteo (Paolo Kessisoglu). Deze ontmoeting bepaalt in belangrijke mate zijn verdere leven, de twee worden boezemvrienden. Mimì weet het vaak zo te spelen dat zijn vriend Matteo de rekening betaalt. Dat gaat dan bijvoorbeeld niet alleen om de rekening in een restaurant, maar er is ook een magnifieke scène, waarbij (nadat de zakenpartner van Mimì is overleden), Matteo de rekening van de begrafenis op ludieke wijze door Mimì in de maag krijgt gesplitst.

De weduwe Ketty (Sabrina Impacciatore) van die zakenpartner is een oude geliefde van Mimì uit zijn schooltijd in Sicilië. Mimì is nog altijd verliefd op Ketty en neemt zijn kans waar. Ketty buit hem behoorlijk uit en start een dure boetiek waar Mimì veel geld in steekt. Dit leidt mede tot zijn financiële debacle, waarna de bankoverval volgt. De rol van de banken die alsmaar geld willen uitlenen, maar je ook keihard laten vallen als zij denken dat het te risicovol wordt, komt dan fijntjes uit de verf. Het verhaal verlangt dan soms dat dit weinig subtiel wordt gepresenteerd.

Zowel Luca Bizarri als Paolo Kessisoglu spelen hun rol met verve. Dat geldt echter in veel mindere mate voor Sabrina Impacciatore waar sprake is van overacting. Dit doet jammer genoeg enig afbreuk aan de film, maar er blijft genoeg te genieten over.

De film is de eerste lange film van de regisseur Giovanni La Parola. Hij is er zonder meer in geslaagd een film te maken met een uitgebalanceerd scenario, gedragen door de acteerprestaties van de beide mannelijke hoofdrolspelers. Een film met zowel humor als sociaal realistisch commentaar. Ondanks de soms absurdistische humor en de soms wat al te makkelijke grappen is de film toch geloofwaardig als onderdeel van het gewone dagelijkse leven.

Rob Veerman