Édouard et Caroline (1951)
Regie: Jacques Becker | 88 minuten | komedie, drama | Acteurs: Daniel Gélin, Anne Vernon, Elina Labourdette, Jacques François, Betty Stockfeld, Jean Galland, Jean Marsac, William Tubbs, Jean Toulout, Yette Lucas, Jean Riveyre, Hélène Duc, Micheline Rolla, Edmond Ardisson, Grégoire Gromoff, Jean-Pierre Vaguer, Louis Vonelly, Charles Bayard, Pierre Marnat
Gek eigenlijk. Relatiedrama’s zijn zowel in de bioscoop of als serie op de televisie te vinden, maar voor relatiekomedies ligt dat anders. We kennen de komische relatieperikelen van Sheldon en Amy, Chandler en Monica, Jay en Gloria, maar waar is de relatiehumor op speelfilmformaat? Romantische komedies genoeg, maar relatiekomedies? Gelukkig zijn er dan nog films uit de oude doos die ons te hulp schieten.
Zoals de Franse komedie ‘Édouard et Caroline’ uit 1951, een film met een plot dat op een servetje past. Édouard is een talentvol maar berooid pianist, echtgenote Caroline doet het huishouden. Maar dan kan Édouard gaan spelen op een soiree van Caroline’s rijke oom, een avond waarop invloedrijke Parijzenaren hun opwachting maken.
Waar de plot onorthodox is in zijn minimalisme, zo is de structuur van de film al even bijzonder. Het eerste deel speelt zich bijna volledig af in het appartement van de twee titelhelden, het tweede deel beperkt zich tot de soiree. En er gebeurt bijna niks. Édouard mist een hemd, Caroline rommelt met haar jurk, op de avond van de soiree horen we muziek en volgen we de interacties van de gasten.
Geen plot dus, zelfs weinig grappen. De lol zit in de vele grappige details en in de fantastische karakters, de knappe Caroline voorop. Ze is origineel, energiek en temperamentvol. Wanneer ze vrolijk is, breekt de zon door boven Parijs, is ze ontstemd, dan betrekt de hemel. Het zijn de gebaartjes, de mimiek, de sterke dialogen én het sterke spel van Anne Vernon die Caroline zo’n fantastisch karakter maken.
Hoewel ‘Édouard et Caroline’ een volbloed komedie is, kent de film wel wat kritiek op de Parijse elite. Zo geniet de sloeberige huisbazin van onze helden meer van Édouards pianospel dan de elite, die liever kiest voor simpele dansdeuntjes. Dat uitgerekend een Amerikaanse gast Édouards talent het meest waardeert, zal veel Franse harten pijn doen.
Wat ‘Édouard et Caroline’ wat lastiger maakt voor een hedendaags publiek zijn twee scènes waar het stel elkaar fysiek te lijf gaat. Toen (helaas) niet ongewoon, voor een 21e eeuwer wat lastiger te slikken. Tegelijk is het hilarisch om te zien hoe Caroline als een leerling vampier Édouard probeert te bijten. Je moet het zien om het te vatten, maar dat geldt voor deze hele film. Een film die je zelden hardop laat lachen, maar die je met een anderhalf uur lange glimlach bekijkt.
Henny Wouters
Waardering: 4