Eight Crazy Nights (2002)
Regie: Seth Kearsley | 73 minuten | drama, animatie, komedie, musical | Originele stemmencast: Adam Sandler, Jackie Chandler, Austin Stout, Kevin Nealon, Rob Schneider, Norm Crosby, Jon Lovitz, Tyra Banks, Blake Clark, Peter Dante, Ellen Albertini Dow, Kevin P. Farley, Lari Friedman, Tom Kenny, Cole Sprouse, Dylan Sprouse, Carl Weathers, Jamie Alcroft, Brooks Arthur, James Barbour, Allen Covert, J.D. Donaruma, Kelly Dugan, Sharon Dugan, John Farley, Carmen Filpi, Kevin Grady, Archie Hahn, Betsy Hammer, Ali Hoffman, Max Hoffman, Todd Holland, Jason Housman, Lainie Kazan, Seth Kearsley, Hunter Kitagawa, Alison Krauss, Chance Langton, Jonathan Loughran, Richard Page, Denise Pleune, Jana Sandler, Jared Sandler
Adam Sandler: je loopt ermee weg of je ergert je mateloos aan zijn – vaak – puberale humor. De komiek combineert op zijn CV echter uitstekend verteerbare drama’s (‘Punch Drunk Love’, ‘Reign over Me’) met met vulgaire grappen dichtgemetselde komedies als ’50 First Dates’ en ‘I Now Pronounce You Chuck and Larry’, die desondanks altijd het hart op de juiste plaats hebben. In ‘Eight Crazy Nights’ maakt Sandler zijn animatiedebuut. Hoofdpersoon Davey lijkt zo erg op de acteur dat je je met gemak voor kunt stellen dat Sandler hiervoor model heeft gestaan. De komiek neemt echter nog meer stemmen voor zijn rekening, niet alleen die van tegenspeler Whitey, ook Whiteys zus Eleanore en de hertjes. Daarnaast toont Sandler aan over een prima zangstem te beschikken: ‘Eight Crazy Nights’ is namelijk een musical.
Davey is een onaangepaste dertiger die in de jaren dat hij er woont een slechte naam op heeft gebouwd in het Amerikaanse dorpje. Hij is vaker dronken dan nuchter, woont in een slecht onderhouden caravan en overtreedt regelmatig de wet. Wanneer Davey in een dronken bui op de vlucht gaat voor de politie, sloopt hij de halve stad. Als de rechter op het punt staat hem eindelijk te veroordelen, krijgt Davey hulp uit onverwachte hoek: zijn voormalige basketbaltrainer Whitey stelt voor Davey een taakstraf te geven. Hij kan wel wat assistentie gebruiken. Davey blijft zich echter asociaal opstellen, toont geen respect voor wie of wat dan ook en kan ook zijn losse handjes niet bedwingen. Toch lijkt er heel voorzichtig een kentering plaats te vinden als Davey een weddenschap aangaat om een basketbalwedstrijd te winnen. In eerste instantie speelt hij samen met Whitey, maar dan geeft hij de jonge Benjamin, zoon van zijn voormalige highschoolsweetheart Jennifer, een kans om te laten zien wat hij in zijn mars heeft.
Uiteraard heeft Daveys lompe gedrag een oorzaak. En het is vanzelfsprekend dat deze film – hoewel het uitdragen van de kerstgedachte én Chanoeka – voor het overgrote deel vermeden wordt door de platvloerse grappen – toch uiteindelijk goed afloopt, in de zin dat Davey berouw krijgt van zijn streken en het goedmaakt. De kracht van de film zit ‘m ook niet in de plot. Wat ‘Eight Crazy Nights’ goed doet is het integreren van de liedjes in de film: de teksten zijn sterk, grappig en voegen daadwerkelijk iets toe, iets waar andere musicals nogal eens in falen. De humor in de film is erg flauw, maar er zal altijd publiek blijven dat moet schateren om een vrouw met drie borsten en een man die in een portable WC de heuvel afrolt en er vervolgens onder de poep weer uit komt. En daar stopt het niet: daarna wordt hij met een tuinslang afgespoeld en verandert hij in een ijssculptuur. De hertjes ontdooien hem met hun tongetjes en laten trots hun gebit zien (met daartussen de restjes uitwerpselen). Ondanks het feit dat deze grappen een niet al te hoog niveau halen, is ‘Eight Crazy Nights’ als geheel best vermakelijk, zeker gezien de relatief korte speelduur. Mensen die extra gevoelig zijn als het om kerstmis gaat zullen hier echter weinig lol aan beleven.
Monica Meijer