Embrace Me – Y abrazame (2017)

Regie: Javier Rao | 63 minuten | horror | Acteurs: Joaquín Sánchez, Querelle Delage, Rocío Muñoz

Joaco (Joaquín Sánchez) is hopeloos verliefd op Jose (Rocío Muñoz). Hij zwelgt weg bij haar foto’s op Facebook, schrijft liedjes waarin hij zijn hartenpijn bezingt en ziet andere meisjes niet staan. Als ze na een filmavondje samen achterblijven, kan hij zijn geluk niet op. Misschien dat de liefde zelfs wederzijds is. Tot zover niets vreemds onder de zon. Joaco en zijn vrienden leven verder een alledaags bestaan, zoals alleen jongeren dat kunnen. Ze hangen rond op straat, roken wiet en drinken alcohol en voeren doorsnee gesprekken over meisjes, muziek en film.

Alles verandert wanneer Joaco en Jose, na afloop van dat filmavondje, de liefde met elkaar bedrijven. Op de achtergrond zwelt vervreemdende muziek aan. Het gevoel ontstaat dat er ergens een spreekwoordelijk monster in de schaduw lurkt. Dan, net voordat de twee een hoogtepunt bereiken, vlucht het meisje vanuit het niets de badkamer in. Haar gehuil neemt de geluidsband over. De jongen besluit na enige tijd polshoogte te nemen. Hij vindt een lege badkamer. In de badkuip ligt een plas bloed. Het raam staat open. Geen spoor van het meisje.

Van alledaagsheid is in het vervolg geen sprake meer. Als Joaco er even later een vriend bijhaalt, is de plas bloed verdwenen. Spookgedaantes, andere bloedverschijningen en tekenen van hekserij nemen de vloer over. Er speelt van alles, en doordat ‘Embrace Me’ er een groot genoegen in neemt om de verwarring optimaal uit te buiten, wordt het niet makkelijk om er de vinger op te leggen wat er precies aan de hand is. De spanning die daaruit ontstaat kruipt effectief onder de huid. Zeker als de vreemde voorvallen zich voortdurend op blijven stapelen.

Doordat de film het niet zoekt in groteske schrikmomenten, blijft de horror subtiel. Dat ‘Embrace Me’, voor een film van dik een uur, daarbij misschien wel wat veel gebruik maakt van een keur aan bekende horrorelementen deert dan ook niet. De film kan wellicht het best worden gezien als een daadkrachtige ode aan het genre. Dat hoofdpersoon Joaco een groot deel van de film rondloopt in een t-shirt van horrorklassieker ‘Scream’ sluit daar naadloos bij aan.

Wouter Los

Waardering: 4