Emma. (2020)

Regie: Autumn de Wilde | 125 minuten | komedie, drama | Acteurs: Anya Taylor-Joy, Mia Goth, Bill Nighy, Johnny Flynn, Josh O’Connor, Callum Turner, Amber Anderson, Tanya Reynolds, Miranda Hart, Gemma Whelan, Rupert Graves, Myra McFadyen, Esther Coles, Suzy Bloom, Suzanne Toase, Nicholas Burns, Lucy Briers, Anna Francolini, Connor Swindells, Isis Hainsworth

Je kunt er gif op innemen: Jane Austens werk blijft maar verfilmd worden. Met de regelmaat van de klok verschijnen er nieuwe adaptaties van één van haar boeken. De opvatting dat een nieuwe verfilming overbodig is, zelfs al is er al een hele gedegen rolprent beschikbaar, dat gaat allang niet meer op (zie ook ‘Little Women’, 2019 versus 1994). Ook van ‘Emma’ bestaan meerdere – al dan niet aan het boek getrouwe – verfilmingen. Één van die recente verfilmingen, uit 1996, gaf Gwyneth Paltrows carrière een boost, maar ook ‘Clueless’, dat een jaar eerder uitkwam, is een ijzersterke titel in het rijtje. En zo zijn er meer. Met die gedachte in het achterhoofd kun je niet anders dan ’Emma.’ (2020) van debuterend speelfilmregisseur Autumn de Wilde met open vizier bekijken.

Voor wie het verhaal niet kent: Emma Woodhouse is een jonge, rijke dame die opgroeit in de negentiende eeuw. Ze woont samen met haar vader in een landhuis in het fictieve Britse plaatsje Highbury. Haar oudere zus is al enige tijd getrouwd en uit huis en als het verhaal begint staat haar gouvernante, mevrouw Taylor, net op het punt om in het huwelijk te treden met de respectabele meneer Weston. Dit tot verdriet van Emma’s vader, die het liefst alles houdt zoals het is (behalve als het tocht of gaat sneeuwen).

Emma gaat er prat op dat zij ervoor gezorgd heeft dat de Westons elkaar vonden in de liefde. Ze maakt er geen geheim van dat voor Cupido spelen haar meest geliefde bezigheid is, maar nu haar gouvernante uit huis is, heeft ze een nieuw project nodig. Gelukkig voor haar maakt ze kennis met de jonge Harriet Smith, een jong meisje dat maar al te graag onder Emma’s vleugels genomen wordt. Wat volgt is een reeks ontmoetingen met diverse personages – bestaande én nieuwe kennissen -, veel gesmoes, veelbetekende blikken en vooral heel veel aannames van Emma’s kant. Maar vergeet Emma haar eigen geluk niet tijdens het bekokstoven?

De casting van deze versie van ‘Emma’ is erg goed: Ana Taylor-Joy heeft precies de juiste uitstraling: ze is zowel berekenend als empatisch en ondanks dat de arrogantie er af en toe afdruipt, weet je dat ze het beste met iedereen voor heeft. Nou ja, bijna iedereen dan. Mia Goth speelt de jonge Harriet Smith met volle overtuiging. Josh O’Connor als Mr. Elton is een opvallende keuze; je verwacht hem niet zo gauw in deze rol, maar hij doet het fantastisch. Bill Nighy is prachtig onderkoeld als Emma’s hypochondrische vader en heeft een paar mooie emotioneel geladen momenten samen met zijn dochter (en een aantal grappige). En om niet te spoileren: ook met de chemie tussen de hoofdrolspeelster en haar geliefde zit het wel snor.

Autumn de Wilde stopt nog wat kleine grapjes in haar film, maar ook visueel ziet ‘Emma.’ eruit om door een ringetje te halen. Het kleurenpalet en de kadrering doen af en toe vermoeden dat De Wilde zich heeft laten inspireren door Wes Anderson. Hoe dan ook: het is een feest om met Emma (en de andere personages) haar ontwikkeling mee te maken. Alles aan deze verfilming ademt liefde voor en een deugdelijke kennis van het bronmateriaal. Niet te missen voor liefhebbers van goed kostuumdrama.

Monica Meijer

Waardering: 4

Bioscooprelease: 27 februari 2020
DVD- en blu-ray-release: 8 juli 2020