Emma Peeters (2018)

Recensie Emma Peeters CinemagazineRegie: Nicole Palo | 87 minuten | komedie | Acteurs: Monia Chokri, Fabrice Adde, Stéphanie Crayencour, Andréa Ferréol, Anne Sylvain, Jean-Henri Compère, Jean-Noël Delfanne

‘Emma Peeters’ van de Belgisch/Amerikaanse regisseur Nicole Palo is, hoe je het ook wendt of keert, een ode aan het leven. Hoofdpersoon Emma Peeters (Monia Chokri) is een wannabe actrice met een saaie baan (TV-verkoopster bij een Franse equivalent van de MediaMarkt, Fandy). Om het allemaal nog erger te maken: Ze wordt binnenkort 35 jaar en dan is het natuurlijk gedaan met haar ‘houdbaarheidsdatum’ qua acteren. Emma heeft, samen met haar frivole vriendin Lulu, acteerlessen, maar ook daar blinkt ze niet uit. Volgens de leraar heeft ze geen ‘gevoel’.

Als haar psychiater tijdens een sessie met klankschalen bemerkt dat er totaal geen ‘vibratie’ uit haar lichaam komt, is voor Emma de maat vol. Ze besluit over een week, precies op de dag dat ze 35 wordt, zelfmoord te plegen. Hoe moeilijk kan dat zijn? Gewoon even op YouTube naar een filmpje kijken over de verschillende gangbare methodes (hilarische achtergrondgeluiden) en klaar is Emma. Toch? Nee, want ze heeft buiten de waard, in dit geval Alex Bodart (Fabrice Adde) van de begrafeniswinkel die ze in de arm neemt, gerekend. Na het schrijven van haar to do list (onder andere afscheid nemen van haar ouders, een laatste keer seks, een nieuw baasje voor haar kat) lijkt ze gelukkiger dan ooit, maar dat hele zelfmoord plegen blijkt nog niet zo makkelijk. Zeker niet als de man die eigenlijk aan je kan gaan verdienen (kist, grafrecht etc.), verliefd op je wordt en de boel danig op lijkt te houden…

‘Emma Peeters’ is een originele romantische komedie, want ondanks het beladen onderwerp kijken we naar een lichtvoetige film met enkele leuke vondsten (de klaagvrouwen die Alex aanbiedt bij begrafenissen). Ook haar kappersburen Bob & Serge vormen een vrolijke noot. Hoofdrolspeelster Monia Chokri speelt Emma met een amusante soort van onverschilligheid (“Ah, een cactus. Je dacht natuurlijk: die past goed bij Emma, saai en dor.”).

Ook in de bijrollen is er eigenlijk niemand die uit de toon valt, kortom: ‘Emma Peeters’ valt te rangschikken onder de noemer ‘aangename verrassing’. Zelfmoord plegen valt nog niet mee. Zeker niet als je in de laatste week merkt dat de kleine dingen er wel zeker toe doen. Blijven leven, hoe moeilijk het soms ook valt en hoe erg het ook kan tegen zitten, blijkt toch een betere optie. Rond de tijd dat ook Emma daarvan doordrongen raakt, leren we haar steeds beter kennen. Van stoïcijns tot boos en van supervrolijk dansend tot spijt krijgend van sommige actiepunten op haar lijstje. ‘Emma Peeters’ is een kleine, charmante film van een regisseur om in de gaten te houden.

Ruud Stift

Waardering: 3

DVD-release: 11 juni 2019