Encore – En corps (2022)

Recensie Encore CinemagazineRegie: Cédric Klapisch | 117 minuten | drama | Acteurs: Pio Marmaï, François Civil, Denis Podalydès, Marion Barbeau, Hofesh Shechter, Muriel Robin, Souheila Yacoub, Mehdi Baki, Alexia Giordano, Marion Gautier de Charnacé, Robinson Cassarino

In ‘Encore’ speelt zich tussen de coulissen zich een schouwspel af wat Elise, een 26-jarige prima ballerina, behoorlijk van haar stuk brengt. The show must go on, dus ze betreedt licht confuus het toneel. Het noodlot slaat die avond voor een tweede keer toe als ze tijdens een pas de deux ongelukkig landt en haar enkel op desastreuze wijze blesseert.

In het ziekenhuis wordt duidelijk hoe ingrijpend haar ongeval is. De arts adviseert gips, rust en waarschijnlijk een ingrijpende operatie na twee jaar dat haar carrière als balletdanseres zal beëindigen. Het is dat of nooit meer lopen. Deze keuze verandert het leven van de Parijse Elise (Marion Barbeau) voorgoed, zeker gezien de precaire leeftijd als professioneel danseres. 

Haar tomeloze passie forceert een nieuwe kijk op dans. Het contrast tussen genres als moderne dans, breakdance, hiphop en ballet fascineert haar en ze kiest voor een overstap naar moderne dans. Dat vergt veel aanpassingsvermogen want ballet is vederlicht en bij moderne dans sta je meer in contact met de vloer, de aarde. Haar vader kijkt de keuze van zijn dochter met lede ogen aan, want hij had liever gezien dat ze alsnog rechten was gaan studeren. Een goedbedoelde maar tamelijk kortzichtige mening die hij goddank later in het theater bijstelt als toeschouwer in volle ontroering.

Door samen te werken met grote namen uit de danswereld zoals de Israëlische choreograaf Hofesh Shechter en de eerdergenoemde Marion Barbeau -prima ballerina bij het Parijse Nationaal Ballet- evolueert deze Franse film van een middelmatig romantisch drama met een flinterdunne verhaallijn naar een hoger niveau. Dat is hoofdzakelijk te danken aan de dansscènes, een uitstekend inzicht van regisseur Cédric Klapisch. De choreografieën zijn adembenemend en zo gefilmd dat je je tussen de dansers waant tijdens de repetities. De bevlogenheid van het dansgezelschap spat van het scherm. Ook de muziek die gekozen is, vormen een perfecte synergie met de dansscènes.

‘Encore’ droeg eerst de naam ‘En corps’, wat bij nader inzien toch een betere titel was geweest als je kijkt naar het zware lichamelijke aspect van dans. De souplesse, kracht, grenzen en het doorzettingsvermogen die daar vanuit gaat, is indrukwekkend. ‘Encore’ is een plezierige ode aan dans die – hopelijk – op veel bioscoopbezoek kan rekenen.

Lisette van der Meij

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 7 juli 2022
DVD-release: 7 oktober 2022