End of the Line-Fim da Linha (2008)

Regie: Gustavo Steinberg | 76 minuten | drama, komedie | Acteurs: Rubens de Falco, Leonardo Medeiros, Maria Padilha, Daniela Camargo, Gisella Reiman, Lulu Pavarin, Turibio Ruiz

Het trucje om diverse verhaallijnen op verschillende momenten in een film met elkaar te verbinden, is al regelmatig gebruikt in de filmgeschiedenis. In ‘End of the Line’ wordt de kunstgreep weer eens herhaald. Meerdere verschillende gebeurtenissen die in eerste instantie weinig met elkaar te maken lijken te hebben, worden langzaam maar zeker met elkaar verbonden: een televisiemaker die een documentaire maakt over Charles Ponzi, een politicus die de loterij maar blijft winnen, een Indianenopperhoofd dat weigert om nog langer voor niks de regendans te dansen, een journalist die ruziet met zijn vrouw, een geldverslindende baby en een dakloze papierverzamelaar die een bijzonder pakketje vindt. In slechts 76 minuten jast filmmaker Gustavo Steinberg al deze verhaallijnen erdoorheen en weet ze ook nog met elkaar te verbinden. Dit is natuurlijk al een prestatie op zich, maar helaas neemt Steinberg niet genoeg tijd om al de verschillende karakters in zijn film goed uit te werken, waardoor ‘End of the Line’ niet weet te overtuigen.

‘End of the Line’ begint met de uitleg over Charles Ponzi, de man die binnen acht maanden tijd honderden miljoenen wist te verdienen met het door hemzelf uitgevonden piramidespel. Uiteindelijk werd Ponzi echter opgepakt en heeft hij een groot deel van zijn leven in de gevangenis doorgebracht. Toen hij stierf, liet hij niet meer dan 75 dollar achter voor zijn begrafenis. De moraal van dit verhaal is: geld maakt niet gelukkig. Dit is ook de essentie van ‘End of the Line’. In ‘End of the Line’ worden op een dag twee enorme bedragen naar beneden gegooid van een flatgebouw in Buenos Aires. Dit levert de mooiste scène van ‘End of the Line’ op, waar een enorme hoeveelheid geld uitgestrooid wordt boven een vredesdemonstratie. Zoals te verwachten viel, is iedereen de vredesgedachte achter de demonstratie binnen korte tijd vergeten en graait om zich heen om zo snel mogelijk zoveel mogelijk geld te pakken te krijgen.

Het is jammer dat Steinberg niet de tijd heeft genomen om zijn verschillende karakters beter uit te werken. Had hij dit wel gedaan, dan was ‘End of the Line’ een ontzettend leuke film geweest. Nu vliegen we in razend tempo overal langs en hebben we nauwelijks de tijd om na te denken of de film wel de moeite waard is.

Wietske Uneken