Escape Room (2017)

Recensie Escape Room CinemagazineRegie: Will Wernick | 89 minuten | horror, thriller | Acteurs: Evan Williams, Annabelle Stephenson, Elisabeth Hower, Dan J. Johnson, John Ierardi, Kelly Delson, Iris Avalee, Darrel Cherney, Cathy Diane Tomlin, Cali Fredrichs, Lance Caraway, David Hill

Escape rooms zijn al een aantal jaren booming business. Het concept waarbij je je met een groep vrienden of collega’s laat opsluiten in een sfeervol ingerichte themakamer boordevol puzzels, raadsels en spellen, spreekt bij velen tot de verbeelding. Je krijgt (meestal) een uur de tijd om de kamer uit te komen, maar mocht je het onverhoopt niet halen, dan is er geen man overboord. Je bent dan alleen niet geslaagd in je opzet. Maar wat als er wél consequenties vastzitten aan het niet op tijd volbrengen van de opdrachten? Met dat gegeven zijn meerdere filmmakers aan de haal gegaan. Want iedereen wil natuurlijk meeliften op het succes van het fenomeen escape rooms. En zo kon het gebeuren dat in 2017 twee films werden uitgebracht, met niet alleen het zelfde thema, maar ook met dezelfde titel: ‘Escape Room’. In de ene, van regisseur Peter Dukes, krijgen de helden het aan de stok met een door demonen bezeten killer die hen allerlei puzzels laat oplossen. In de ‘Escape Room’ van Will Wernick blijft het onduidelijk wie de geheimzinnige sadist is die een stel dertigers tot het uiterste drijft.

Wernick is een relatief onbekende filmmaker die vooral korte films op zijn naam heeft staan. ‘Escape Room’ zou zijn grote doorbraak moeten worden, maar de film is niet bepaald een hoogvlieger. Om de dertigste verjaardag van haar vriend Tyler (Evan Williams) te vieren, heeft Christen (Elisabeth Hower) twee bevriende stellen uitgenodigd voor een etentje, gevolgd door een avondje escape room. Het is allemaal erg mysterieus, want wie hun geheimzinnige gastheer is en waar ze naartoe gaan in de geblindeerde wagen die voor hen klaarstaat, weet ook Christen niet. Eenmaal binnen worden Tyler, zijn zus Tabby (Kelly Delson), haar vriend Conrad (John Ierardi) en het echtpaar Anderson (Dan J. Johnson) en Natasha (Annabelle Stephenson) met een blinddoek in verschillende kamers gedropt; zie daar maar eens zonder kleerscheuren uit te komen. Lange tijd denkt Tyler dat het Christen is die aan de touwtjes trekt, maar als het niet oplossen van de puzzels steeds gruwelijkere gevolgen krijgt, hij zijn vrienden één voor één een afschuwelijke dood ziet sterven en beelden te zien krijgt van zijn vriendin – naakt en in een kooi opgesloten – beseft hij dat het een heel andere tegenstander is waar hij het tegenop moet zien te nemen.

‘Escape Room’ kent een niet al te origineel concept – mix ‘Saw’ met ‘The Game’ en je komt zo ongeveer hier op uit – maar dat is de makers nog wel vergeven. Immers, een vertrouwd concept in een nieuw jasje is prima, zolang het jasje maar van een degelijke kwaliteit is. En daar ontbreekt het hier in alle opzichten aan. Het begint al met de intro; deze moet ons een idee geven van wat ons te wachten staat, maar raakt kant noch wal. We zien een jongen gefolterd worden in een donkere kamer, waarna we via een drone een motorrijder volgen die de stad doorkruist. Ondertussen volgen we een vaag gesprek op band. Deze inleiding had compleet geskipt kunnen worden, want hij voegt niks toe aan de film en in een later stadium komen we ook niet meer terug op deze gebeurtenissen. De film gaat namelijk écht van start met de introductie van de personages om wie het draait: Tyler en zijn vrienden. Omdat het een uiterst onsympathiek stel verwende nesten is, het acteerwerk uiteenloopt van redelijk tot amateuristisch en de dialogen tenenkrommend slecht zijn, hopen we dat ze dan maar gauw die enge kamer ingaan; zo valt er ten minste nog wat te lachen als ze één voor één afgeslacht worden… Ondertussen loopt een verhaallijntje van een zevende tafelgenoot (Iris Avalee), die op het laatste moment besluit niet mee te gaan de escape room in, compleet dood. De suggestie wordt gewekt dat zij nog een rol gaat spelen in het verhaal, maar daar wordt niks mee gedaan.

En zo zijn er meer losse eindjes die, waren ze wel aan elkaar geknoopt, nog wat van de film hadden kunnen maken, maar hier compleet in het niets verdwijnen. De spanningen tussen twee van de drie koppels, Tylers ontrouw; het zijn zaken die ingezet hadden kunnen worden om de personages levendiger te maken, hen plausibele beweegredenen te geven en de moordenaar een motief. Maar Wernick en coscenarist Noah Dorsey verzuimen om er wat mee te doen. De escape room zelf wordt ook niet echt naar behoren uitgewerkt; als kijker kun je bijvoorbeeld niet meepuzzelen met de personages en dat neemt een groot deel van de lol weg. Daarnaast komen tussentijdse oplossingen op raadsels wel héél spontaan op en bij een groep met zulke domme types is dat bijzonder ongeloofwaardig. Pas wanneer de killer daadwerkelijk toeslaat, komt er – ironisch genoeg – wat leven in de brouwerij. Dat kleine sprankje hoop op een degelijk slotakkoord dat daardoor ontstaat, wordt met het bijzonder onbevredigende einde echter zonder mededogen de kop ingedrukt. Will Wernicks ‘Escape Room’ slaat op alle fronten de plank mis: een matig plot, gebrekkig acteerwerk en een einde waar werkelijk niemand op zit te wachten. Laat maar zitten.

Patricia Smagge

Waardering: 1.5

Bioscooprelease: 30 november 2017
DVD- en blu-ray-release: 20 april 2018