Esmiralde, zestien jaar in 9 scènes (2007)

Regie: Judith Vreriks, Marc Schmidt | 52 minuten | documentaire

In elke willekeurige middelbare school waar je binnen loopt zie je meisjes als Esmiralde. Druk, brutaal en een grote mond tegen iedereen die ze tegen komen. Geen zin om te werken of naar school te gaan, alleen maar op straat willen rondhangen en ruzie zoeken met iedereen. Dit is Esmiralde, zestien jaar. In negen scènes wordt verteld over het leven van een meisje met een grote mond maar een klein hart.

De twee broertjes van Esmiralde wonen bij haar moeder. Esmiralde woont bij haar oma en daar heeft ze het prima naar haar zin. Ze krijgt veel vrijheid en ze kan gaan en staan waar ze wil. Met haar moeder loopt het contact niet altijd even lekker. Haar moeder komt altijd te laat en daar krijgen ze vaak ruzie over. Ook wil Esmiralde niet dat haar moeder zich te veel bemoeit met haar opvoeding, ze woont tenslotte bij haar oma. Toch blijkt wel degelijk dat er een band is tussen die twee. Als ze ruzie maken zie je dat Esmiralde’s hart breekt. Er blijft niet veel over van het meisje met de grote mond. Ze is dan een emotionele puber die verlangt naar de steun en de liefde van haar moeder.

Esmiralde gunt de kijker een kijkje in haar dagelijkse leven. Ze is open en eerlijk en ze is puur zichzelf. Geen enkel shot in deze film is gespeeld, in iedere scène is zij gewoon zoals ze is. We zien dat ze niet altijd de ideale dochter of kleindochter is. Dat ze boos is op iedereen en schijt heeft aan de hele wereld. Maar ook dat ze lief en bezorgd is voor haar oma en altijd voor haar op zal komen. Esmiralde heeft een goed hart al is dat aan de buitenkant misschien niet meteen te zien. Judith Vreriks en Marc Schmidt geven ons een kijkje in het leven van ‘de jeugd van tegenwoordig’. Ze laten ons zien dat achter iedere persoon een verhaal zit. Iedereen heeft zijn goede en slechte kanten en dat wordt met deze film goed duidelijk gemaakt.

‘Esmiralde, zestien jaar in 9 scènes’ is een eerlijk verhaal over het dagelijkse leven van een gewoon meisje van zestien. De film is zo mooi geworden door de openheid en eerlijkheid van Esmiralde. Ze laat de cameraploeg haar overal volgen en ze blijft ten alle tijden gewoon zichzelf waardoor de film heel echt en puur is geworden.

Eveliene Sanders

Waardering: 4

Speciale vertoning: Nederlands Film Festival 2007