Été 85 (2020)
Regie: François Ozon | 100 minuten | drama | Acteurs: Félix Lefebvre, Benjamin Voisin, Philippine Velge, Valeria Bruni Tedeschi, Melvil Poupaud, Isabelle Nanty, Laurent Fernandez, Aurore Broutin, Bruno Lochet, Yoann Zimmer, Antoine Simoni, Patrick Zimmermann, Samuel Brafman-Moutier
De films van François Ozon munten vaak uit in erotische lichtvoetigheid, en een film over de zomerromance van twee vlotte tieners doet hier uiteraard nog een schepje bovenop, ondanks alles dat doorgaans volgt op de ‘liehiefde’ (dixit Renate Dorrestein).
Alexis (Lefebvre) en David (Voisin) worden verliefd, en de twee jonge mannen hebben een chemie die van het scherm spat, al wordt het thema van de film niet direct te berde gebracht. ‘Eté 85’ heeft immers een donkere ondertoon: die van de dood, een onderwerp dat zelden met tienerzomers wordt geassocieerd.
De achttienjarige David en de twee jaar jongere Alexis sluiten een pact dat wie het eerste sterft mag dansen op het graf van de ander, een onbekommerde tienerbelofte zoals zovele, want niet bedoeld bewaarheid te worden. Op dat moment ben je al gehecht aan de twee, inclusief Davids borderline-neurotische moeder (Bruni Tedeschi), die de jongensachtige Alexis steevast ‘mijn konijntje’ noemt.
Zwaar wordt het nooit, de verdienste van een regisseur die emoties weet op te wekken zonder de kijker met een steen in de maag naar huis te sturen. Dat heeft Ozon gemeen met tijdgenoot Pedro Almodóvar. ‘Zo begon het einde’, zegt Alexis halverwege tegen de kijker. Zelfs een voice-over werkt dan, ook al is het klassieke verhaal van de liefde er eigenlijk niet. De afwikkeling met de Engelse Kate (Velge) als klankbord voor Alexis is zelfs gekunsteld te noemen.
De menselijke adolescentie is ook eigenlijk te vluchtig voor een liefdesklassieker. Maar is ieders tienerliefde niet de grootste? En donkerte zonder zwaarte past ook wel bij tieners in ’tachtig’. De typische jarentachtigsfeer van ‘Eté 85’ is goed getroffen, een zwart-wit universum in felle kleuren. Wie in die periode is opgegroeid begrijpt de paradox; wie dat niet doet moet deze film sowieso gaan zien.
Jan-Kees Verschuure
Waardering: 3
Bioscooprelease: 3 september 2020
DVD-release: 6 januari 2021