Eve giden yol 1914 – The Road Home 1914 (2006)

Regie: Semir Aslanyürek | 98 minuten | drama, oorlog, avontuur, geschiedenis | Acteurs: Metin Akpinar, Erdal Besikçioglu, Melisa Sözen, Ali Sürmeli, Emre Altug, Ege Aydan, Aykut Oray, Ezel Akay, Irem Altug, Güner Özkul , Erdinç Olgaçli, Nesrin Akdag, Ümit Çirak, Muhammed Cangören, Sadik Gürbüz, Christopher Ian Brown

‘Eve giden yol 1914′ speelt zich af tijdens de Eerste Wereldoorlog. In een klein dorpje in het Zuidoosten van Turkije woont Mahmut, die zich samen met zijn vrienden dagelijks in de hoge bergen rondom het dorp verstopt om de inwoners te beschermen tegen de dreiging van de oorlog. Mahmut is verliefd op Safiye, de mooie dochter van een van de meest invloedrijke mannen van het dorp, Servet Aga. Deze papa is een nogal temperamentvolle vader die met glazen, borden en stoelen begint te smijten zodra iets niet naar zijn zin is. Het gevolg? Mahmut en Safiye moeten hun relatie geheim houden.

Op een dag vinden Mahmut en zijn mannen zeven verdwaalde meisjes in de bergen en ze besluiten ze mee terug te nemen naar hun dorp. Al snel blijkt dat de meisjes door bandieten verkracht zijn, wat in de cultuur van die tijd betekend dat het meisje onteerd is en dat er wraak genomen moet worden…niet op de verkrachter, maar op het meisje zelf. Het lot bepaalt dat Mahmut degene is die de meisjes naar ‘de bloederige put’ moet brengen en ze daar moet vermoorden. Deze opdracht is het begin van Mahmut’s jarenlange periode zonder zijn geliefde, en zijn pogingen om weer terug te keren naar haar.

Regisseur Aslanyürek is de Turkse cultuur van die tijd trouw gebleven, wat goed tot uiting komt in de kleding die de acteurs dragen. Soms heb je zelfs het gevoel dat je naar een 1001 Nachtsprookje zit te kijken, met mooie gesluierde dames en enge, vieze rovers. De gebruiken uit die tijd zijn ook goed verwerkt in de film: zonder pardon wordt iemands oor eraf gesneden als deze niet goed naar zijn baas luistert. Authentiek is de film absoluut. Toch is er iets dat niet helemaal lekker loopt. Op zich zit de vaart er goed in en zijn de scènes niet langdradig. Het probleem is dat de film soms iets té snel gaat. Het is ook niet goed duidelijk waarom Mahmut niet gewoon terug naar huis gaat nadat hij de zeven meisjes naar hun eindbestemming heeft gebracht. Er is niemand die hem verbiedt om terug naar huis te gaan. Naarmate het einde nadert, heb je het idee dat de film in een snel tempo wordt afgerond. Niet dat er per se een half uur langer aan toegevoegd had moeten worden, maar een film rustig tot zijn einde laten komen is wel zo prettig.

‘Eve giden yol 1914′ is geen slechte film geworden. Er zitten veel grappige momenten in en uiteraard een goede dosis romantiek. Jammer genoeg zijn er ook een flink aantal scènes waarin kleine opmerkingen of laatste zinnen in dialogen die niet ondertiteld zijn, waardoor het voor iemand die geen Turks verstaat nogal moeilijk is om de betekenis hiervan op te maken. Een leuke film voor diegene die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van Turkije. Voor de liefhebbers van mooie vrouwen, heldhaftige mannen en temperamentvolle papa’s: prima anderhalf uur vermaak.

Daphna Berger

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 11 januari 2007