Everybody Loves Touda (2024)
Regie: Nabil Ayouch | 102 minuten | drama | Acteurs: Nisrin Erradi, Joud Chamihy, Jalila Talemsi, Lahcen Razzougui, El Moustafa Boutankite, Abdellatif Chaouqi, Abderrahim El Maniari, Elmaniari Abderrahim, Mouad Lasmak, Khalil Oubaaqa, Imane Samite
In ‘Everybody Loves Touda’ (2024) raakt een alleenstaande moeder en entertainer uitgekeken op het uitzichtloze bestaan in een Marokkaanse provinciestad. Het drama van Nabil Ayouch gaat over een vrouw, die serieus genomen wil worden in een door mannen beheerste samenleving.
De Marokkaanse Touda (Nisrin Erradi) en haar zoontje Yassine (Joud Chamihy) wonen in een provinciestad, maar daar krijgen ze weinig kansen. Yassine is doofstom en wordt gepest op school. Bovendien is hij in het nieuwe schooljaar niet meer welkom. Touda is een ‘shikha’. Met traditionele Marokkaanse zang en dans treedt ze op op bruiloften en partijen. Het is haar passie, maar ze heeft het ook zwaar te verduren. Financiële onzekerheid, opdringerige mannen en een slechte reputatie: het is haar dagelijkse realiteit. Een verhouding met een getrouwde agent (Lahcen Razzougui) biedt wat ontspanning, maar meer ook niet.
Op een dag besluit Touda naar Casablanca te gaan, zodat ze haar zoontje een beter leven kan bieden. Bovendien hoopt ze daar serieuzer genomen te worden als shikha. Het duurt alleen wel 55 filmminuten, voordat Touda eindelijk in de bus naar haar bestemming zit. Eerst wordt werkelijk alle tijd genomen om de moeilijke sociale omstandigheden uit te diepen. Aan de ene kant geeft dat een goed inzicht in haar gemarginaliseerde status, maar aan de andere kant zorgt het voor een zekere traagheid.
Eenmaal in de kernfase aanbeland gebeurt er meer van hetzelfde, maar dan in de grote stad en zonder Yassine: hij is bij zijn grootouders op het platteland achtergelaten. De omstandigheden in ‘Casa’ blijven moeilijk, maar omdat Touda nu aan zelfsabotage lijkt te doen, is het meeleven hier lastiger dan in het eerste deel. Zo legt ze tijdens een goedlopend feest de opzwepende muziek stil, om vervolgens een droevig lied in te zetten. De sfeer in de zaal slaat dan om. “We zijn hier om lol te maken”, klinkt het uit het publiek. Ja, inderdaad, denk je dan als kijker.
De film moet het vooral hebben van de verbluffende Erradi. De actrice switcht moeiteloos tussen alle rollen die bij haar personage horen en in elke hoedanigheid is ze even overtuigend. Moeder, performer, werknemer, minnares: alle jasjes van Touda zitten haar als gegoten. Vanwege de bruisende vertolking is het begrijpelijk dat de film de Marokkaanse inzending werd voor de Oscars. Als het verhaal net zo meeslepend was geweest en de opbouw meer in balans was, had het wellicht tot een nominatie kunnen leiden.
In ‘Everybody Loves Touda’ beschermt Touda als shikha een belangrijk aspect van de Marokkaanse cultuur, maar in het patriarchaat geniet ze zelf geen bescherming. Dat wordt goed duidelijk in de eerste langgerekte fase van het drama, maar daarna zijn er te weinig ontwikkelingen om nog van een sterk narratief te kunnen spreken. Het is vooral vanwege de acteerprestatie van Nisrin Erradi dat de film als geheel toch pakkend is.
Ester Šorm
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 27 maart 2025