Everybody’s Fine (2009)
Regie: Kirk Jones | 96 minuten | drama | Acteurs: Robert De Niro, Drew Barrymore, Kate Beckinsale, Sam Rockwell, Lucian Maisel, Damian Young, James Frain, Melissa Leo, Katherine Moennig, Brendan Sexton III, James Murtaugh, Austin Lysy, Chandler Frantz, Lily Mo Sheen, Seamus Davey-Fitzpatrick, Mackenzie Milone, Kene Holliday, E.J. Carroll
Acht maanden geleden stierf de vrouw van Frank Goode (Robert De Niro). Hun volwassen kinderen zijn al tijden de deur uit en wonen verspreid over het land. Frank is al met pensioen en vult zijn dagen met het huishouden en het bijhouden van de tuin. Wanneer al zijn kinderen op het laatste moment afbellen – de bedoeling was met het hele gezin, minus moeder natuurlijk, weer gezellig bij elkaar te zijn – besluit Frank tegen doktersadvies in de kinderen zelf maar op te zoeken. Toen zijn echtgenote nog leefde verliepen de contacten met de kids meestal via haar, en zij deelde hem altijd mee dat het goed ging met hun kroost. Frank heeft het idee dat hij iets in te halen heeft en dat is de voornaamste reden van zijn reis.
‘Everybody’s Fine’ is een mooie, warme film over ouder worden en het lief en leed delen met je familie. Vanwege het thema en omdat de film een vrij traag tempo heeft zullen vooral oudere filmkijkers zich er door aangesproken voelen. De acteerprestaties zijn om door een ringetje te halen, zowel Drew Barrymore, Kate Beckinsale als Sam Rockwell zijn erg sterk. Robert De Niro speelt hen echter moeiteloos van het doek en schittert als de weduwnaar die een tweede kans wil met zijn kinderen. Het is dan ook voornamelijk zijn film; het verhaal wordt vanuit zijn oogpunt verteld.
Dat is wellicht waar het een beetje fout is gegaan in het scenario. Nergens wordt namelijk duidelijk waarom de kinderen hun vader niet vertellen wat er echt speelt in hun leven. Toegegeven, toen zij nog jong waren was hij streng voor ze en veeleisend, maar dat hoeft toch geen reden te zijn om je verder liefhebbende en trotse vader zo buiten te sluiten? Dat de problemen die verzwegen worden later ook niet voor conflicten zorgen wanneer het uitkomt, bevestigt het karakter van Frank alleen maar. Hij is de kwaadste niet en daardoor is het ongeloofwaardig dat zijn kinderen hem niet in vertrouwen hebben genomen (en elkaar wel). Eigenlijk had het de film goed gedaan als er wel wat conflictsituaties zouden zijn geweest. Nu blijft ‘Everybody’s Fine’ steken in een goed bedoeld maar sentimenteel Hollywoodverhaal. Overigens is het verhaal niet origineel, maar is de film gebaseerd op ‘Stanno tutti bene’ van Giuseppe Tornatore, met Marcello Mastroianni in de rol die De Niro nu speelt.
Wat de film verder de moeite waard maakt is het camerawerk en de reis op zich. Frank reist het halve land door om zijn kinderen op te zoeken en dat betekent veel beelden van typisch Amerikaanse landschappen, New York en Las Vegas. Onderweg heeft Frank korte ontmoetingen met mensen, die voor een glimlach, soms verontwaardiging en herkenning zorgen. Dit is, naast de sterke acteerprestaties, waar ‘Everybody’s Fine’ het van moet hebben. Prima film, die echter met een sterker script waarin de jongere generatie beter uit de verf zou komen, het Italiaanse origineel zou kunnen evenaren.
Monica Meijer