Everything, Everything (2017)

Recensie Everything, Everything CinemagazineRegie: Stella Meghie | 92 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Amandla Stenberg, Nick Robinson, Anika Noni Rose, Ana de la Reguera, Taylor Hickson, Danube Hermosillo, Dan Payne, Fiona Loewi, Sage Brocklebank, Robert Lawrenson, Peter Benson, Françoise Yip, Farryn VanHumbeck, Marion Eisman, Allison Riley, Valareen Friday

De Jamaicaanse-Amerikaanse schrijfster Nicola Yoon werd in 2015 in één klap beroemd dankzij haar debuutroman ‘Everything, Everything’. Ze liet zich inspireren door de geboorte van haar dochter. Het boek moest haar kind weerspiegelen op de pagina’s, vond ze. De zorgen die ze als nieuwbakken moeder maakte om haar dochter, en de krachtige behoefte om het kind te beschermen tegen gevaar, gaven haar het idee om een verhaal te schrijven over een zeventienjarig meisje dat evenveel behoefte heeft aan zulke onvoorwaardelijke bescherming als een pasgeboren kind. Ze deed drie jaar over het boek, omdat ze naast haar gezinsleven en haar drukke baan als programmeur bij een investeringsmaatschappij alleen in de ochtenduren tijd had om te schrijven. Haar echtgenoot, de Koreaans-Amerikaanse grafisch ontwerper David Yoon, maakte illustraties bij haar verhaal. ‘Everything, Everything’ kwam op nummer één binnen in bestsellerlijst van The New York Times – categorie Young Adult hardcoverboeken – en bivakkeerde maar liefst veertig weken op de lijst met best verkopende boeken in de VS.

Zoals dat wel vaker gaat met bestsellers, is er nu ook een speelfilm gemaakt van ‘Everything, Everything’ (2017). De relatief onervaren Canadese filmmaakster Stella Meghie, die een jaar ouder debuteerde met het bescheiden uitgebrachte, maar prima ontvangen ‘Jean of the Joneses’ (2016), nam plaats op de regisseursstoel en voor de hoofdrol werd het jonge talent Amandla Stenberg (Rue uit ‘The Hunger Games’, 2012) gestrikt. Zij speelt Madeline ‘Maddy’ Whittier, een tienermeisje dat vanwege een ernstige afwijking in haar immuunsysteem – severe combined immunodeficiency, ofwel SCID – aan huis gekluisterd is, slijt haar dagen met cursussen volgen op het internet en dagdromen. Contact met de buitenwereld is uit den boze, en dus mag ze van haar moeder (Anika Noni Rose) niet naar buiten. De enige mensen die ze ziet zijn, naast haar moeder, verpleegster Carla (Ana de la Reguera), die haar al vijftien jaar verzorgt als haar moeder aan het werk is in het ziekenhuis, en dier dochter Rosa (Danube Hermosillo). Maar dan staat Maddy’s leven ineens op z’n kop, als de nieuwe buren arriveren. Haar aandacht wordt meteen getrokken door de zoon van het gezin, Olly (Nick Robinson), die ze vanuit haar slaapkamerraam gadeslaat en met wie ze net even te lang oogcontact heeft. Voorzichtig wordt het eerste (online) contact gezocht, maar wanneer de gevoelens die deze twee tieners voor elkaar hebben heftiger worden, is Maddy bereid alle gezondheidsrisico’s voor lief te nemen en haar moeders nadrukkelijke advies in de wind te slaan; ze moet en zal bij Olly zijn!

‘Everything, Everything’ mikt op een tienerpubliek dat graag weg zwijmelt bij mierzoet melodrama over een onmogelijke liefde. Met name in de eerste helft van de film slaagt Meghie erin haar kijkers te intrigeren met de ontluikende liefde en de voorzichtige toenaderingspogingen. Ze houdt het luchtig dankzij speelse trucjes, zoals chatberichtjes in beeld laten verschijnen, fantasiesequenties waarin Maddy en Olly in een alternatieve werkelijkheid daadwerkelijk bij elkaar kunnen zijn, en de van Woody Allens ‘Annie Hall’ afgekeken scène waarin iets anders wordt gezegd dan gedacht (wat de kijker dankzij ondertitels weet). Meghie kan bovendien leunen op een overtuigende Amandla Stenberg, die zonder enige moeite de ogen op zich gericht weet en de naïeve, wereldvreemde Maddy sympathiek en oprecht laat overkomen. Helaas schiet ‘Everything, Everything’ in de tweede helft behoorlijk uit de bocht. Dat is vooral te wijten aan de opmerkelijke sprongen die het scenario van J. Mills Goodloe maakt. Goodloe, die met de scripts van onder meer ‘The Best of Me’ (2014) en ‘The Age of Adeline’ (2015) op zijn palmares genoeg ervaring heeft in het genre van de romantische komedie, vond het nodig om alle clichés uit het genre van stal te halen en enkele grove fouten te maken ten aanzien van de continuïteit. Als klap op de vuurpijl komt de film met een plottwist op de proppen die al het voorgaande keihard onderuit haalt en de kijker bedrogen achterlaat. Had Goodloe het ‘kleiner’ gehouden, dan hadden we deze film zeker een vol punt extra toebedeeld.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 17 augustus 2017
VOD-release: 22 november 2017
DVD- en blu-ray-release: 13 december 2017