ExTerminators (2009)

Regie : John Inwood | 88 minuten | drama, komedie | Acteurs : Heather Graham, Jennifer Coolidge, Matthew Settle, Amber Heard, Joey Lauren Adams, Sam Lloyd, Farah White, Drena De Niro, Glenn Morshower, Kathy Lamkin, Charlie Robison, Andy Buckley, Jeff Schwan, Eloise DeJoria, Blaine Gray

Wie heeft er niet eens wraakgevoelens jegens een ex gehad? Ook was het maar voor heel even. In ‘ExTerminators’ zijn een paar dames die de daad bij het woord voegen. Dan wel niet voor zichzelf maar voor anderen en daarin gaan ze heel ver. Tot de dood erop volgt.

Dit klinkt heel serieus, maar verwacht geen drama, ‘ExTerminators’ is een komedie, of dat zou het moeten zijn. Iedereen weet het: komedies vallen of staan bij de timing van de dialogen. Het is een heel gevoelig iets en de een is daar beter in dan de ander. In ‘ExTerminators’ gaat het helemaal de mist in. De acteurs lijken hun best niet eens te willen doen. Het lijkt wel alsof ze hun tekst vergeten zijn en komen totaal ongeïnteresseerd over. Van samenspel is geen sprake, er vallen gaten tijdens de dialogen die gewoon pijnlijk zijn.

Jennifer Coolidge is als comédienne af en toe best te versmaden. Denk maar aan haar rol als Stiflers moeder in de ‘American Pie’ films of aan de rol van de vriendin met het hart op de goede plaats van Elle Wood, Paulette, in ‘Legally Blonde’ en het vervolg daarop. In ‘ExTerminators’ speelt ze de exterminator (ongediertebestrijder) Stella die overstapt van kakkerlakken en ratten op mishandelende en overspelige mannen. Haar motivatie is overduidelijk geld. Samen met de nog jonge Nikki (Amber Heard, ‘Pineapple Express’, ‘The Informer’), die ervan geniet, vergiftigen ze ex-mannen van dames die ze ontmoeten in het vrouwelijke praatgroepje van hun door de wet opgelegde cursus woedebeheersing.

Ook in dit groepje zit de suffe accountant Alex (Heather Graham). Het verhaal wordt vanuit haar gezichtspunt verteld, met behulp van een voice-over. Het doet een beetje ‘Sex in the City’-achtig aan als je in haar leven geïntroduceerd wordt en ziet hoe ze haar vriend thuis betrapt terwijl ze vroeg thuis komt omdat ze net ontslagen is. Ook het hangen in de kroeg na iedere groepssessie met de meiden doet je daar aan denken. Het komt erg geforceerd over en is bij lange na niet boeiend, laat staan lachwekkend. Aan het begin is ze een lelijk eendje met onmodische kleding en grote bril. Het is zo vooropgezet grappig dat het saai is. Je voelt een metamorfose aankomen en ja hoor…

De ontzettende voorspelbaarheid is, naast het acteerwerk, duidelijk een minpunt van ‘ExTerminators’. Flauwe grappen worden door de film heen geweven. Dat Alex bijvoorbeeld Mohammed Ali genoemd wordt omdat ze iemand met een volle vuist in zijn gezicht geslagen heeft, of dat het vriendinnetje van haar ex Teena heette met dubbel E en of dat haar cupmaat was, dat soort dingen.

Suzanne Weinert, de voormalige assistente van Julia Roberts, schreef het matige scenario van ‘ExTerminators’. Het is de eerste film van cameraman John Inwood die naast negentig afleveringen “Scrubs” er ook negen mocht regisseren. Met knip- en plakwerk is er nog wat getracht van te maken, scènes volgen elkaar snel op en er zitten genoeg verhaallijnen in (Alex wordt verliefd op de politieagent die de moorden onderzoekt en wordt ondertussen achtervolgd door een belastinginspecteur die haar wil afpersen), maar het mag niet baten. ‘ExTerminators’ blijft flauw en voorspelbaar.

Barbara Plasmans