Fahim (2019)

Recensie Fahim CinemagazineRegie: Pierre-François Martin-Laval | 108 minuten | biografie, komedie, drama | Acteurs: Assad Ahmed, Gérard Depardieu, Mizanur Rahaman, Isabelle Nanty, Sarah Touffic Othman-Schmitt, Victor Herroux, Tiago Toubi, Alexandre Naud, Pierre Gommé, Axel Keravec, Didier Flamand, Pierre-François Martin-Laval, Sabrina Uddin, Mougdo Mishti Das, Tapati Munsi

De Bengalese Fahim is op jonge leeftijd al een ster in schaken. Moeiteloos weet hij oudere, meer ervaren, tegenstanders te overmeesteren in de straten van Dhaka, ondertussen zo een zakcentje verdienend. Wanneer zijn talent opgemerkt wordt door de media, ontvangt het gezin dreigbrieven. In het toch al onrustige Bangladesh vreest Nura, Fahims vader, voor zijn veiligheid. Het gezin besluit te vluchten naar Frankrijk. Eerst vertrekt Fahim met zijn vader; zodra ze daar werk, onderdak en asiel hebben gekregen, zal de rest van het gezin volgen.

‘Fahim’ is gebaseerd op de waargebeurde geschiedenis van de in 2000 geboren Fahim Mohammad. In 2008 kwam hij naar Frankrijk, in 2012 werd hij landskampioen schaken in zijn leeftijdscategorie. Zijn inspirerende levensverhaal leverde eerst een boek op en nu een film. We kijken immers graag naar underdogs die ondanks alle tegenslagen weten te overwinnen.

Heel verrassend is deze feelgoodfilm daardoor niet. Natuurlijk krijgen Fahim (Assad Ahmed) en Nura (Mizanur Rahaman) te maken met moeilijkheden als ze eenmaal op Franse bodem zijn geland. Het wekt ook geen verbazing dat Fahim binnen no time de Franse taal machtig is, en dat zijn vader daarentegen enthousiast vol blijft houden dat ‘Bon appétit’ iets betekent als ‘Tot ziens’. Ook de relatie tussen de nukkige schaakleraar Sylvain Charpentier (Gérard Depardieu) en Fahim volgt de gebaande paden. Aanvankelijk moet Sylvain niets weten van het pientere joch, maar Fahim is zó ontwapenend, dat zelfs deze oude mopperpot voor zijn charmes (en vooral zijn talent) smelt.

Toch is ‘Fahim’ een prettige zit. De chemie tussen Depardieu en Assad Ahmed is dik in orde en ook Isabelle Nanty is als secretaresse Mathilde een fijne toevoeging aan de cast. Van de wijze waarop de procedure voor het aanvragen van een verblijfsvergunning verloopt valt je mond open. Regisseur Martin-Laval gunt de kijker een schrijnende blik op de tentenkampen van illegalen in de buitenwijken van Parijs. Er zit een laagje maatschappijkritiek in, waar je niet omheen kunt, maar die niet echt uitgediept wordt. De enige reden waarom Fahim en zijn gezin in Frankrijk mogen blijven is vanwege zijn schaaktalent. Is dat eerlijk? Nee. Maar het is wel zoals het gaat. Als schaakfilm schiet de film waarschijnlijk te kort: de aantal scènes die aan de denksport gewijd zijn zijn te schaars en fragmentarisch om daar voldoening uit te halen. ‘Fahim’ is een doorsneefilm over een exceptioneel verhaal.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 30 juli 2020