Familieweekend (2016)

Regie: Pieter van Rijn | 84 minuten | komedie | Acteurs: Jelka van Houten, Cynthia Abma, Dirk Zeelenberg, Tibor Lukács, Derek de Lint, Jennifer Hoffman, Beppie Melissen, Cees Geel, Tim Haars, Bert Hana, Martijn Koning, Sanne Langelaar, Loes Luca, Peer Mascini, Mark Rietman, Michiel Romeyn, Wesley van Gaalen, Kleine Viezerik, Zimra Geurts

Derek de Lint is na Rutger Hauer en Jeroen Krabbé waarschijnlijk de meest succesvolle Nederlandse acteur in Hollywood, al is de jongere generatie – met als belangrijkste namen Carice van Houten, Michiel Huisman en Famke Janssen – hard op weg dit drietal van de troon te stoten. De Lint werd door zijn rol in ‘Soldaat van Oranje’ (1977) bekend bij het grote publiek. Die film – die ook voor Krabbé, Hauer en regisseur Paul Verhoeven de springplank bleek te zijn naar een internationale carrière – werd genomineerd voor een Oscar voor beste niet-Engelstalige film en trok ook buiten de Nederlandse grenzen de aandacht. Na ‘Soldaat van Oranje’ bouwde De Lint gestaag aan een internationale loopbaan. Hij speelde onder meer rollen in ‘The Unbearable Lightness of Being’ (met drievoudig Oscarwinnaar Daniel Day-Lewis en Juliëtte Binoche) en ‘Stealing Heaven’, beide uit 1988. Behalve in films werd De Lint ook een graag geziene gast in series. Onder meer in “Alias”, “The L-Word”, “NCIS”, “Silent Witness”, “NYPD Blue” en natuurlijk “Poltergeist: The Legacy” speelde de geboren Hagenaar opvallende bijrollen. Sinds hij de zestig gepasseerd is, is De Lint voornamelijk in Nederlandse producties te zien. In series als “Bloedverwanten” en “Gooische Vrouwen”, maar ook in films als ‘Nova Zembla’ (2011), ‘Daglicht’ (2013) en ‘Michiel de Ruyter’ (2015).

‘Familieweekend’ (2016) zal niet de boeken ingaan als het beste dat De Lint ooit gemaakt heeft. Hij speelt Pieter Severijns, een steenrijke weduwnaar die bij aanvang van de film zijn drie kinderen uitnodigt voor een familieweekend op zijn immense landgoed. Daarbij doet hij de mededeling dat hij belangrijk nieuws heeft. En juist dat nieuws prikkelt de drie kinderen, die verder niet zo veel op hebben met hun pa, om toch te komen. De oudste, Roderick (Dirk Zeelenberg), is een niet al te succesvolle zakenman die handelt in ‘groene isolatie’, maar wiens bedrijf een zinkend schip is. Dochter Fleur (Jelke van Houten), die tegenwoordig als Salinda door het leven gaat, heeft het materiële ingeruild voor het spirituele en staat volledig onder invloed van de goeroe Rawandandan (Michiel Romein). De jongste zoon Benjamin (Tim Haars) pretendeert kunstenaar te zijn, maar slijt zijn dagen vooral met het snuiven van coke en het in bed krijgen van zijn modellen. Vooral zijn drugsgebruik brengt hem nog wel eens in de problemen. Het ‘nieuws’ van pa wordt dan ook opgevat als een uitnodiging om bij de verdeling van de erfenis aanwezig te zijn (Fleur geeft weliswaar zelf niks om geld, maar wordt door Rawandandan overgehaald om toch naar het familieweekend te gaan omdat het geld geïnvesteerd kan worden in een overzee project van zijn sekte), want het geld kunnen ze allemaal goed gebruiken.

Vader heeft echter een heel andere mededeling. Hij blijkt de liefde van zijn leven ontmoet te hebben en gaat met haar trouwen, datzelfde weekend nog. Deze Bonnie (Jennifer Hoffman) is echter niet de vrouw die Roderick, Fleur en Benjamin voor hun vader in gedachten hadden. Ze is platinablond, nogal volks en bovendien dertig jaar jonger. Het woord ‘golddigger’ staat nog net niet op haar voorhoofd geschreven. Vooral Roderick probeert zijn vader ervan te overtuigen dat ze niet geschikt is, dat twee maanden echt te kort is om elkaar goed te leren kennen. En dat Bonnies familie toch echt van een heel ander slag is dan hun eigen familie. Maar Pieter wil er niks van weten. Roderick weet echter zeker dat Bonnie en haar familie niet deugen en zet alles in het werk om zijn vader van zijn gelijk te overtuigen.

‘Wie is hier nou eigenlijk de golddigger?’, is een toepasselijk motto van ‘Familieweekend’. Want de kinderen van Pieter beschuldigen Bonnie van zaken waar ze zichzelf ook schuldig aan maken. De enige reden dat ze naar zijn familieweekend gaan, is om er zelf financieel beter van te worden. Op zich is het uitgangspunt van deze film, hoewel niet bijster origineel, best aardig. De personages zijn echter nogal clichématig en karikaturaal en eigenlijk is geen van hen echt sympathiek (of het moet Pieter zijn, maar die is zó naïef dat het niet geloofwaardig meer is). De acteurs doen overigens nog hun best om iets van hun beperkte rollen te maken. Vaste prik in Nederlandse komedies zijn de cameo’s en gastrolletjes van bekende acteurs; hier zien we onder anderen Cees Geel, Loes Luca, Peer Mascini, komiek Martijn Koning en rapper Kleine Viezerik. Groter zijn de rollen van Cynthia Abma (als Rodericks vrouw Marloes), Beppie Melissen en John Buijsman (als de ouders van Bonnie), Tibor Lukács (als Bonnies broer Boy) en Sanne Langelaar (als kamermeisje Frédérique). Het verloop van de film ligt bij voorhand al vast en echt grappig wordt het jammer genoeg zelden. Dit is typisch zo’n film waarbij je telkens hoopt dat de makers (de regie is in handen van Pieter van Rijn; het scenario werd geschreven door Melle Runderkamp en Luuk Bemmelen) een keer niet voor het meest voorspelbare pad gekozen hebben, terwijl ze dat dus wel doen. Het einde spant helemaal de kroon; daar had zo veel meer ingezeten.

‘Familieweekend’ hangt aan elkaar van de voorspelbaarheid en de clichés. Desondanks is het best een aardige wegkijker. De acteurs lijken best lol te hebben gehad bij de opnames en houden de film ternauwernood overeind. Feit blijft dat je met zo’n cast echt veel meer had kunnen doen, om over het verhaal nog maar te zwijgen… Niet nadenken, maar gewoon dom kijken – dan valt het nog best mee.

Patricia Smagge

Waardering: 2

Bioscooprelease: 18 februari 2016
DVD- en blu-ray-release: 6 juli 2016