Family Album (1994)

Regie: Jack Bender | 170 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Jaclyn Smit, Michael Ontkean, Joe Flanigan, Kristin Minter, Leslie Horan, Tom Mason, Brian Krause, Steven Gilborn, Paul Satterfield, Jim Curley, Kristen Dalton, Joel Gretsch, Donzaleigh Albernathy, Hillary Danner, Kelly Junkerman, Michael Lattimer, Paul Linke, Daniel Moriarty, Laura Owens, Dennis Redfield, Billy Stamp, Shawn David Thompson, John Waters, Courtney Wilkes, Keone Young, Stephen Bridgewater, Jeffrey Byron e.a.

Een verfilming van een boek van Danielle Steel belooft doorgaans een behoorlijke traktatie van dramatische en romantische taferelen. Zo ook in ‘Family Album’. Jaclyn Smit – een bekend gezicht in de tv-filmwereld – neemt de hoofdrol van Faye Ward op zich. Faye is een actrice en ontmoet Ward als hij een officier is. Ze worden verliefd, trouwen en hebben binnen een paar jaar het leven waar ze allebei van droomden. Een mooi huis, vier kinderen en een gelukkig huwelijk. Problemen komen echter naar boven drijven als Ward het familiebedrijf niet goed weet te runnen en failliet dreigt te raken. Ze verhuizen van hun prachtige villa naar een simpel huis in een standaard woonwijk. Ward zoekt troost bij een andere vrouw, Faye komt daar via een bericht in de krant achter en het huis is te klein. Ward vertrekt en laat Faye achter met de kinderen. Faye pakt haar baan als actrice weer op en weet dit goed te combineren met de zorg voor haar kinderen.

Uiteindelijk komt Ward weer terug, zijn ze weer gelukkig samen en maakt Faye een belangrijke carrièrestap van actrice naar regisseur. Hun kinderen groeien op tot volwassen mensen en zorgen op hun beurt voor de nodige problemen in het gezin. Lionel (Flanigan) blijkt homo te zijn en dit brengt een grote schok teweeg bij zijn familie, Anne (Horan) loopt van huis weg en Greg (Krause) wordt tot ongenoegen van zijn ouders marinier. Ward kan met sommige gebeurtenissen moeilijk omgaan en kwetst zijn familie met een aantal drastische keuzes.

Zo wordt de ene verwikkeling na de andere om je oren geslagen. De ene kwestie is nauwelijks verwerkt of de andere dient zich alweer aan. Als kijker krijg je toch al snel het idee dat dit wel erg veel ellende is voor één gezin. Hoewel er in werkelijkheid ongetwijfeld mensen zullen zijn die zoveel ongeluk hebben, zijn de gebeurtenissen voor één film net iets teveel van het goede. Ze brengen dan ook geen diepte aan, maar zorgen er alleen maar voor dat het verhaal aan de oppervlakte blijft. Geen enkele verhaallijn is zodanig uitgewerkt dat het je raakt of dat het een persoonlijke tint krijgt.

De aankleding van de film werkt daarnaast op sommige momenten verwarrend. Terwijl de film zich afspeelt in de jaren 50, 60 en 70, geven de decors, kostuums en make-up deze periode nauwelijks weer en lijkt het er op veel momenten op alsof de familie gewoon in de jaren 90 leeft. Sommige problemen zijn daardoor moeilijk te plaatsen. Zo komt het feit dat Faye en Ward de sexuele geaardheid van hun zoon Lionel maar nauwelijks kunnen accepteren enigszins overtrokken over.

Bovendien laten de acteerprestaties van bijna alle spelers te wensen over, maar of dit nu door hun gebrek aan talent komt of ligt aan het magere script en de weinig zeggende dialogen is niet duidelijk. Kortom, ‘Family Album’ is niet meer dan een matige tv-film.

Karin van der Laan