Family Guy: Blue Harvest (2007)
Regie: Dominic Polcino | 48 minuten | animatie, komedie, science fiction | Originele stemmencast: Seth MacFarlane, Alex Borstein, Seth Green, Mila Kunis, Mike Henry, Lori Alan, John G. Brennan, Steve Callaghan, Chevy Chase, Beverly D’Angelo, Mick Hucknall, Phil LaMarr, Rush Limbaugh, Leslie Nielsen, Helen Reddy, Alec Sulkin, Don Tai, John Viener, Patrick Warburton, Adam West, Mark Hentemann, Judd Nelson
Het zal de trouwe kijkers van de populaire tekenfilmserie ‘Family Guy’ niet ontgaan zijn dat het brein achter de komische reeks, Seth MacFarlane, een groot liefhebber is van de ‘Star Wars’-films. In de eerste vijf seizoenen van ‘Family Guy’ werd zo vaak aan de scifi-saga van George Lucas gerefereerd dat producent Fox adviseerde om maar eens met Lucasfilm kort te sluiten of er geen plagiaat werd gepleegd. De mensen van Lucasfilm bleken echter groot fan te zijn van MacFarlanes creatieve uitspattingen. MacFarlane besloot vervolgens op zijn beurt om bij wijze van hommage de complete originele film uit 1977 – in feite dus deel vier in de saga dat we tegenwoordig kennen als ‘Star Wars Episode IV: A New Hope’ – te verfilmen met de figuurtjes uit ‘Family Guy’ in de hoofdrollen. MacFarlane koos ervoor om deze speciale, uurlange eerste aflevering van seizoen zes om te dopen tot ‘Blue Harvest’, ooit de (misleidende) werktitel van de oorspronkelijke ‘Star Wars’-film.
‘Blue Harvest’ volgt het verhaal van ‘A New Hope’ vrij secuur, al heeft MacFarlane natuurlijk wel veel minder tijd tot zijn beschikking dan Lucas indertijd had. Vrijwel alle personages die we uit de animatieserie kennen, hebben een rol in deze productie. Chris (stem van Seth Green) schittert als Luke Skywalker, Lois (Alex Borstein) is Princess Leia en Peter (MacFarlane zelf) speelt Han Solo. Secundaire personages als Quagmire (C-3PO), Cleveland (R2-D2), Brian (Chewbacca), Mr. Herbert (Obi-Wan Kenobi) en Stewie (Darth Vader) leveren eveneens op geheel eigen wijze hun bijdrage aan het verhaal. ‘Pispaaltje’ Meg (stem van Mila Kunis) moet het met een piepkleine, tekstloze bijdrage doen. Verder duiken tal van bekende koppen op voor een cameo, onder wie Chevy Chase, Beverly D’Angelo, Simply Red, Adam West, Judd Nelson en Leslie Nielsen. Handelsmerk van ‘Family Guy’ zijn de talloze referenties naar populaire cultuur, en in dat opzicht stelt ‘Blue Harvest’ zeker niet teleur.
Waar MacFarlane vooral in de latere seizoenen nog wel eens in de herhaling wil vallen wat grappen betreft, houdt hij zich hier in en dat komt de film ten goede. Ook is het aantal ‘erbij geraapte’ referenties beperkt; eigenlijk doet alleen Obi-Wans vertolking van ‘(I Had) The Time of My Life’ en de bijbehorende dansroutine wat geforceerd aan. Daar tegenover zet MacFarlane een flink aantal geslaagde grappen, waaronder de introductie van componist John Williams en het London Symphony Orchestra, een instructievideo met Magic Johnson in de hoofdrol en de Stormtrooper-kerk (let op het Jezusbeeld op de achtergrond!). Wat ook leuk is, zijn de verwijzingen naar de plotholes in de oorspronkelijke film. Je kunt merken dat MacFarlane en zijn team de ‘Star Wars’-films van voor naar achteren kennen. De animaties zijn prima gemaakt en doen, geheel in stijl, eer aan ‘A New Hope’. Liefhebbers van ‘Star Wars’ kunnen deze alternatieve, humoristische versie dan ook met een gerust hart bekijken. Fans van ‘Family Guy’ trouwens ook
Patricia Smagge