Family Guy – It’s a Trap – Family Guy Presents: It’s a Trap (2010)
Regie: Peter Shin | 56 minuten | animatie, komedie, science fiction | Originele stemmencast: Seth MacFarlane, Alex Borstein, Seth Green, Mila Kunis, Mike Henry, Dee Bradley Baker, H. Jon Benjamin, John G. Brennan, Max Burkholder, Steve Callaghan, Michael Dorn, Chris Edgerly, Carrie Fisher, Colin Ford, Ralph Garman, Mary Hart, Anne Hathaway, Mark Hentemann, Rush Limbaugh, Bruce McGill, Yara Shahidi, Chris Sheridan, Danny Smith, Patrick Stewart, Alec Sulkin, John Viener, Patrick Warburton, Adam West
‘Blue Harvest’ (2007), de ‘Family Guy’-versie van de George Lucas-klassieker ‘Star Wars Episode IV: A New Hope’ uit 1977, leverde het brein achter de animatieserie, Seth MacFarlane, en zijn team lovende kritieken en zelfs een nominatie voor een Emmy-award op. Een vervolg moest er komen en dus kwam twee jaar later ‘Something, Something, Something, Dark Side’ – een eigentijdse versie van ‘The Empire Strikes Back’ (1980) – uit. Omdat ‘Star Wars’ aanvankelijk uit drie delen bestond en MacFarlane als fan van de franchise zijn hommage graag wilde completeren, moest ook ‘The Return of the Jedi’ (1983) in een ‘Family Guy’-jasje gegooid worden. Maar het matige bronmateriaal (‘The Return of the Jedi’ wordt algemeen gezien als de zwakste film uit de trilogie) en een gebrek aan inspiratie bij MacFarlane en consorten maken van ‘It’s a Trap!’ (2010) een lange zit.
Net als beide voorgaande films uit de trilogie, begint ook ‘It’s a Trap!’ in de huiskamer van de familie Griffin, die gezellig met elkaar televisie aan het kijken is wanneer de stroom uitvalt. Uit de nerveuze opmerking van baby Stewie (‘En nu gaan we zeker ‘Jedi’ doen, of niet?’) valt al op te maken dat MacFarlane ook niet bepaald zat te springen om de derde film uit de trilogie te bewerken, maar dat hij er niet onderuit kon omdat het ‘part of the deal’ was. Dat blijkt ook uit de introductietekst die over het scherm rolt (‘We wilden dit derde deel eigenlijk niet doen, maar Fox dwong ons’ en ‘Doe ons een plezier en stel je verwachtingen naar beneden bij’) en ook de titel ‘It’s a Trap!’ verwijst ernaar (en dan te bedenken dat de werktitel ‘We Have a Bad Feeling about This’ was…). Als de makers er al geen zin in hadden, dan is het voor de kijkers natuurlijk helemaal moeilijk om zich vol overgave in het verhaal te storten – zoals dat bij bijvoorbeeld ‘Blue Harvest’ wel heel gemakkelijk ging.
Het feit dat MacFarlane en zijn creatieve team allerlei figuurtjes uit andere animatieseries van Comedy Central (zoals ‘American Dad’ en ‘The Cleveland Show’) erbij betrekt, getuigt al van een zekere vorm van armoede. Erger is nog dat de grappen zelden echt scherp en leuk zijn. MacFarlane vervalt geregeld in herhaling en het niveau van de grappen laat te wensen over (met als dieptepunt de sokkenpop, die zogenaamd in de Special Edition erin gemonteerd zou zijn). Natuurlijk zijn er ook wel geslaagde grappen (bijvoorbeeld over het gebrek aan vrouwelijke personages in de ‘Star Wars’-saga), maar omdat de grapdichtheid in ‘Family Guy’ normaal gesproken erg hoog is, valt het in ‘It’s a Trap!’ gewoon erg tegen. De verwijzingen naar de populaire cultuur doen geforceerd aan, net als de insiders jokes rond stemacteurs Mila Kunis en Seth Green. Eén keer is leuk, maar hou er daarna gewoon mee op.
Net zoals ‘The Return of the Jedi’ de zwakste film uit de ‘Star Wars’-trilogie is, is ‘It’s a Trap!’ dat in deze hommagereeks. Deze derde film weet de verwachtingen nooit waar te maken en dat komt echt niet alleen door het gebrekkige bronmateriaal. De koek was klaarblijkelijk gewoon op.
Patricia Smagge