Family Ties – Kindred (2020)

Regie: Joe Marcantonio | 101 minuten | drama, horror | Acteurs: Tamara Lawrance, Fiona Shaw, Jack Lowden, Edward Holcroft, Chloe Pirrie, Anton Lesser, Kiran Sonia Sawar, Michael Nardone, Natalia Kostrzewa, Toyah Frantzen, Elliot Conroy, Terry Byrne, Adrian Cosby, Nyree Yergainharsian, Jason Otesanya

Alsof zwanger zijn op zich niet al heftig genoeg is, worden zwangerschappen – en vooral de hormonale rollercoaster waar de aanstaande moeder doorheen gaat – door filmmakers met liefde omarmd als inspiratiebron voor een stevige psychologische thriller of angstaanjagende horrorfilm. Misschien huist het kind van de duivel wel in jouw buik, zoals bij de doodsbange Mia Farrow in de moeder aller zwangerschapshorrorfilms: ‘Rosemary’s Baby’ (1968). En wat er bij John Hurt en Geena Davis in de buik groeit in respectievelijk ‘Alien’ (1979) en ‘The Fly’ (1986), daar kunnen vrouwen die zelf in verwachting zijn ook maar beter niet mee geconfronteerd worden. Waar bij die laatste films direct duidelijk is dat er een eng wezen verantwoordelijk is voor het broedsel, volgt ingetogen psychologische thriller ‘Family Ties’ (in sommige landen uitgebracht onder de naam ‘Kindred’, 2020) meer het pad van ‘Rosemary’s Baby’, in die zin dat de aanstaande moeder compleet het noorden dreigt te verliezen. Is ze langzaam gek aan het worden of is er meer aan de hand? En eigenlijk is die onzekerheid dat je niet weet of je ze allemaal nog wel op een rijtje hebt, voor een zwangere vrouw angstaanjagender dan welk buitenaards of monsterlijk wezen dan ook!

Charlotte (Tamara Lawrance) en haar vriend Ben (Edward Holcroft) dromen ervan om het Verenigd Koninkrijk voorgoed achter hen te laten en te verkassen naar Australië: zo ver weg mogelijk van Bens onuitstaanbaar kille en zelfgenoegzame moeder Margaret (Fiona Shaw). Zij woont op het familielandgoed, dat zijn beste jaren inmiddels heeft gehad, en het liefste zou ze zien dat Ben bij haar komt inwonen, net zoals haar toegewijde en onderdanige stiefzoon Thomas (Jack Lowden) uit haar tweede huwelijk. Margaret wil absoluut niet dat Ben en Charlotte naar de andere kant van de wereld verhuizen en wijst haar zoon op zijn verplichtingen naar de familie toe. Maar Ben wil kosten wat het kost ontsnappen aan de benauwende, kille aanwezigheid van zijn moeder. Ook Charlottes onverwachte zwangerschap verandert niets aan de plannen van het stel op te emigreren. Maar dan slaat het noodlot keihard toe: tijdens een spoedoproep wordt dierenarts Ben vertrapt door een op hol geslagen paard en komt te overlijden. Charlotte staat er alleen voor en gaat een onzekere toekomst tegemoet. Ze twijfelt of ze het kindje wel wil houden, uit angst net als haar moeder tijdens de zwangerschap een perinatale psychose op te lopen. Maar Margaret is er als de kippen bij om Charlotte op te vangen op haar landgoed en op haar te letten totdat het kindje er is. Naar een verloskundige of gynaecoloog hoeft ze niet te gaan, vindt Margaret. Af en toe een controle bij de kille familiearts Dr. Roberts (Anton Lesser) is voldoende.

Debuterend regisseur Joe Marcantonio laat zijn publiek constant in twijfel: is Charlotte nou langzaamaan gek aan het worden, net zoals dat haar moeder destijds is overkomen? Of wordt ze door de familie van haar vriend op meedogenloze wijze in de waan gelaten dat ze van het padje raakt, zodat zij haar nog ongeboren kind voor zichzelf kunnen opeisen? Feit is dat ze steeds vaker angstaanjagende nachtmerries en duistere visioenen heeft en geplaagd wordt door gevoelens van rouw en verwarring. Wij ervaren die angsten met haar, omdat cinematograaf Carlos Catalán zowel binnen in het landhuis als buiten een unheimische sfeer weet te creëren. Zijn het de kamers in dit statige, museumachtige huis die steeds beklemmender lijken te worden? De bedompte geuren die er ongetwijfeld hangen komen bijna door het scherm heen. Of is het de aanblik van de troosteloze villa van achter het donkere, dichtbeboste woud die ons de rillingen geeft? Nerveuze viool- en celloklanken op de achtergrond doen de rest. ‘Family Ties’ is bovendien zwanger van de symboliek, met name in de vorm van de zwarte kraaien die overal opduiken als niet al te subtiele onheilsbrengers. Desondanks blijft de film ingetogen en gaat Marcantonio, die samen met Jason McColgan ook het scenario schreef, nergens over de schreef.

Ook de acteurs hebben de tone of voice goed begrepen. Fiona Shaw is ijselijk (op de goede manier) als de geharde mater familias die haar stempel stevig drukt op haar omgeving. Heel soms lijkt ze wat te ontdooien, als ze Charlotte over haar eigen zwangerschap vertelt bijvoorbeeld, maar ze laat nooit het achterste van haar tong zien en tegen het einde van die monoloog toont ze haar ware aard. Haar zoons hebben ieder hun eigen manier gevonden om met haar grillen om te gaan: Ben toont weliswaar respect, maar ergert zich ook rot aan haar, terwijl Thomas er alles aan doet om het haar te behagen. Lowden, die tevens als producent bij de film betrokken is, is goed op dreef als Thomas, die je nooit helemaal kunt peilen. Het ene moment ben je ervan overtuigt dat hij een pion is in het grote spel dat Margaret speelt. Het andere stelt hij zich richting Charlotte juist op als een vriend, een vertrouweling. Of doet hij dat alleen omdat hij zichzelf ziet als een potentiële romantische partner voor haar? Daartussen spartelt Lawrance, die de kijker overtuigend de wanhoop, eenzaamheid, onzekerheid en angst van haar personage laat ervaren. Langzaam wordt haar al haar soevereiniteit afgenomen, omdat het beter zou zijn ‘voor de baby’. Het feit dat zij als moderne zwarte vrouw door een conservatief wit gezin wordt vastgehouden en gebruikt als broedmachine, geeft de film een fascinerende extra laag die we eerder zagen in het geweldige ‘Get Out’ (2017).

‘Family Ties’ is zo’n film die onder je huid kruipt en daar gaat sidderen. Dankzij de goede performances van de cast, de onheilspellende cinematografie en sfeerversterkende score weet Marcantonio in deze ingetogen psychologische thriller precies de juiste toon te raken. Niet slecht, voor een debuterend filmmaker!

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

DVD-release: 10 november 2021