Fighter (2007)

Regie: Natasha Arthy | 96 minuten | drama, sport | Acteurs: Semra Turan, Nima Nabipour, Cyron Bjørn Melville, Molly Blixt Egelind, Sadi Tekelioglu, Behruz Banissi, Xian Gao, Denize Karabuda, Ertugrul Yilan, Özlem Saglanmak, Yüksel Isik,Nevin Rasmussen, Mira Sarah Altshul, Frank Thiel, Trine Appel

Turkse familie, in Denemarken, dochter die aan (Chinese) kungfu doet. Hoeveel obstakels moeten hier overwonnen worden? Veel. En hoeveel clichés moeten er worden vermeden? Ook veel. Een complex gegeven als dit brengt nogal wat valkuilen met zich mee. Ten eerste moet worden opgebokst tegen succesvolle vergelijkbare films als ‘Million Dollar Baby’ (2004) en ‘Girlfight’ (2000), moeten we weer zien hoe Turkse normen en waarden wringen met West-Europese en last but not least: krijgen we kungfu voor onze kiezen die niet uit China komt. En oh ja: er is ook nog romantiek in het spel. Oef!

Hoe hebben de makers het in hun hoofd gehaald een dergelijk script te maken en er geld voor te vragen en hoe hebben ze de film uiteindelijk van de grond kunnen krijgen? Met steun van een goede producent (Johnny Andersen) en ieder geval door groot vakmanschap. Bovengenoemde valkuilen zijn niet omzeild, maar omarmd. Het Karatekid-achtige verhaal hebben we al eerder gezien en de kungfu ook en alle andere ingrediënten zijn op zich niet nieuw, maar ze zijn gewoon goed uitgevoerd en het is de combinatie die aangenaam verrast. De kracht zit hem in het uitbuiten van alle aspecten van de verschillende lijnen, die uiteindelijk prima samenvallen en elkaar juist versterken.

Een voorbeeld: Aicha is Turks, haar ouders willen zeggenschap in de keuze van haar huwelijkspartner en het moet uiteraard een Turkse man zijn. Kungfu is uit den boze, dat doet een vrouw niet en al helemaal niet met een man. Wie krijgt Aicha uiteindelijk tegenover zich? Een Turkse vechter. Zo kan ze bewijzen dat ze een goede vechter is én vooroordelen overwinnen tegelijk. En dan is er de nuance: Aicha lijkt wel westers, maar ze wil gewoon haar ding kunnen doen. Wanneer ze bij Deense vriendinnetjes logeert houdt Aicha zich afzijdig van drank en drugs. Met een, weliswaar Deense (!) jongen die ze leuk vindt gaat ze niet zo maar zoenen, laat staan met hem naar bed. Ze gelooft in de Turkse norm van geen seks voor het huwelijk, hoewel haar ouders het überhaupt niet zien zitten dat ze met een Deen aanpapt.

Hier is een goed script van belang, maar dat niet alleen, de spelers moeten ook van goeden huize komen. Nieuwkomer Semra Turan komt van goeden huize. Ze is niet alleen een goede vechter, maar speelt haar rol met nuance en overtuiging. Vlekkeloos geregisseerd door de Deense Natasha Arthy, die in eigen land al vier speelfilms (waarvan één dogma) en wat afleveringen van tv-series regisseerde, maar internationaal nog geen bekendheid heeft. Alles is in balans, ook de hiphopachtige soundtrack, die niet over the top is, maar wel geheel in stijl.

We hebben hier te maken met lead acteurs die echt kunnen vechten, anders krijg je van die overduidelijk geknipte en geplakte scènes, waarin je nooit precies ziet wat men doet. Dat is hier niet het geval, integendeel. Uiteraard hebben we hier wel met cinema te maken, dat moet er mooi uit zien dus. Voor dat doel is kungfu veteraan Gao Xian (die kale bewaker uit ‘Crouching Tiger, Hidden Dragon’) ingehuurd. Hij heeft de acteurs gecoacht bij de vechtscènes en is verantwoordelijk voor de prachtige choreografieën, zodat het er allemaal nog indrukwekkender uit ziet.

‘Fighter’ kan een heel breed publiek aanspreken omdat men op alle vlakken ge(s)laagd is: de multiculturele samenleving wordt helder en zonder te grote stereotypen ten toon gespreid, de dramatiek is meerdimensionaal, de romantiek sprankelt en de martial arts zijn realistisch én oogverblindend mooi. Ga dat zien!

Arjen Dijkstra