Filmjaarboek 2021/2022

Redactie: Hans Beerekamp, Mariska Graveland (eindredactie en organisatie), Romy van Krieken (credits) | 232 pagina’s

Recensie Filmjaarboek 2021/2022 Cinemagazine
2021 was geen goed jaar voor de bioscoop. Door Covid_19 waren ze de helft van het jaar gesloten en als ze wel open waren, golden grote beperkingen (50 bezoekers per zaal, op 1,5 meter). Logisch dat in het Filmjaarboek 2021/2022 hier wederom bij stilgestaan wordt, in het Coronadossier: “Potdicht: de sequel die niemand wilde zien”, door Nico van den Berg. Meest trieste nieuws op Nederlands filmgebied is het stoppen van distributeur Contact Film. De eigenzinnige distributeur had een neus voor bijzondere filmpareltjes en dit gat is nog altijd niet gedicht.

Toch kwamen er in de periode 5 juni tot en met 18 december 2021 nog een keur aan films uit, waaronder de drie keer uitgestelde James Bond-film ‘No Time to Die’, de 25ste 007. Grootste arthousehit van 2021 was ‘The Father’, op de cover van het filmjaarboek geëerd door een mooie scènefoto van Anthony Hopkins, als de dementerende Anthony.

Het filmjaarboek is wederom een lust voor het oog en een plezier om doorheen te bladeren. Met de overzichtelijke alfabetische opsomming van films die in 2021 in Nederland een bioscooprelease kregen en de feiten daaromtrent (datum release, kijkwijzer, produktiemaatschappij, film- en home entertainment—distributeur, vermelding van cast & crew, bezoekcijfers, aspect ratio) is het een kostbaar naslagwerk. Het uiterlijk is wederom verzorgd, met heel veel full-colour foto’s.

De achtergrondartikelen zijn zoals gebruikelijk boeiend en goed geschreven. Floortje Smit gaat in op het werk van Jane Campion, auteur van het jaar. Reden daarvoor is de uitbreng van haar ‘The Power of the Dog’, maar ook klassieker ‘The Piano’ kreeg een re-release.

Muziek en film bleek in 2021 een onlosmakelijk geheel: er kwamen meer musicals uit (‘West Side Story’, ‘Annette’, ‘In the Heights’), maar ook talloze documentaires, zoals ‘Tina’, ‘Respect’ en ’Zappa’. Trouw-journaliste Belinda van de Graaf gaat hier in ‘Met muziek , zang, en dans de ziel blootleggen” op in.

Het filmjaarboek is zoals elk jaar een must voor de bovengemiddeld in films geïnteresseerde filmkijker. Of je nu een bioscoopbezoeker of een thuiskijker bent.

Monica Meijer