Final Destination 2 (2003)

Regie: David R. Ellis | 90 minuten | horror, thriller | Acteurs: A.J. Cook, Ali Larter, Michael Landes, Tony Todd, Terrence ‘T.C.’ Carson, Jonathan Cherry, Keegan Connor Tracy, Lynda Boyd, James Kirk, David Paetkau, Justina Machado, Sarah Carter, Alex Rae, Shaun Sipos, Andrew Airlie

Het vervolg op ‘Final Destination’ kon na de cliffhanger in deel een niet uitblijven. James Wong maakte plaats in de regiestoel voor David R. Ellis van ‘Cellular’ (2004). Van de oorspronkelijke cast van het eerste deel is alleen Ali Larter (Clear) overgebleven en griezelige begrafenisondernemer Tony Todd (William Bludworth). Ook scenarist Jeffrey Reddick bleef aan voor het vervolgproject. Nieuw zijn de scenaristen Eric Bress en J. Mackye Gruber die ook werkten aan ‘The Butterfly Effect’ (2004) waarin lotsverandering ook centraal staat.

Wat is er veranderd sinds het plan van de Dood voor het eerst doorkruist werd door scholier Alex Browning en zijn visioen van een vliegtuigcrash ? In ‘Final Destination 2’ is het centrale figuur een meisje Kimberly Corman (A.J. Cook) en in plaats van een vliegtuigongeluk voorziet ze een enorme kettingbotsing op de snelweg. Ook hier is de naam van het karakter Kimberly Corman een knipoog de befaamde horrorregisseur Roger Corman (verder zijn er nog meer verwijzingen naar andere horrorfilms). De toen nog onbekende actrice had eerder gespeeld in ‘ The Virgin Suicides’ (1999) en vanaf 2005 in de tv-serie ‘Criminal Minds’. Ali Larter keert terug als Clear als enige overlevende van vlucht 180 en daardoor psychiatrische patiënt. Hier is agent Thomas Burke (Michael Landes) de steun van Kimberly.

Zoals het een horrorsequel betaamt zijn er hier nog meer slachtoffers en vooral meer (onzinnige) ‘gore’ (bloed en smerigheid). Kwamen de slachtoffers in ‘Final Destination’ al aan een behoorlijk vergezochte manier aan het einde van hun leven, dan is dit hier nog erger. Zo erg dat het vaak richting het absurde gaat. De horror moet in dienst staan van de plot en niet andersom. Die zorgvuldig opgebouwde spanning uit het eerste deel, voor de dood van een van de volgende personen op het lijstje ontbreekt hier helaas. Er zitten teveel karakters in zonder stukje achtergrondverhaal. Als kijker zit je gewoon te wachten op de volgende die de pijp uitgaat wie dat ook moge zijn. Achteraf kan er misschien een lach vanaf over de belachelijke wijze waarop dit gebeurt, maar dat is ook echt alles. Over achtergrondverhaal gesproken, hoe de dood van de slimme Alex (Devon Sawa) uit het eerste deel terloops wordt uitgelegd is onvoldoende bevredigend.

De Dood in ‘Final Destination 2’ heeft naast een toegenomen inventiviteit ook zijn strategie veranderd. Waar deze in het eerste deel de oorspronkelijke volgorde van zijn lijst aanhield, werkt hij in deel van twee de andere kant op. Alles heeft te maken met het ‘ripple effect’ dat werd veroorzaakt in deel een, legt patholoog William Bludworth uit. Gelukkig maar want dit geeft Kimberly en Clear wat meer tijd om een oplossing te zoeken. De makers richten zich in ‘ Final Destination 2’ ook meer op het doorbreken van cyclus van de dood door middel van een geboorte. Een thema dat in deel een werd losgelaten omdat het publiek bij screenings een ander einde prefereerde.

Het maken van sequels is altijd lastig, voor een tweede film ligt de lat nu eenmaal hoger. De eerste film heeft het verrassingselement. In ‘Final Destination’ gaf je hierdoor niet zo om de gaten in de plot. Wat de schrijvers met ‘Final Destination 2’ extra hadden kunnen bieden is de verklaring van de visioenen van Alex en Kimberly. Welke macht zorgt hiervoor en waarom?

Liefhebbers van ‘gore’ worden absoluut niet teleurgesteld, maar verwacht als kijker niet het niveau van het eerste deel of een betekenisvolle film. De verfilming van de kettingbotsing is wel gaaf om te zien, wellicht heeft dit te maken met het stuntmanverleden van de regisseur, want die actie is prima. Sinds ‘Final Destination 2’ was deel drie in de maak, weer door regisseur James Wong. Na een vliegtuigongeluk, een kettingbotsing zal de Dood ongeslaagd nu toeslaan met een achtbaan…

Sarita Koendjbiharie

Waardering: 3

Bioscooprelease: 3 april 2003