Fired Up! (2009)
Regie: Will Gluck | 91 minuten | komedie | Acteurs: Nicholas D’Agosto, Eric Christian Olsen, Sarah Roemer, Molly Sims, Danneel Harris, David Walton, Adhir Kalyan, AnnaLynne McCord, Juliette Goglia, Philip Baker Hall, John Michael Higgins, Smith Cho, Margo Harshman, Hayley Marie Norman, Jake Sandvig
Een film over twee jongens die op cheerleaders kamp gaan om vrouwen te versieren, kan alleen maar een stereotype komedie worden van het genre ‘American Pie’. Maar daar kunnen we ‘Fired up’ niet mee vergelijken, dat zou een belediging zijn voor de succesvolle ‘American Pie’-serie. ‘Fired Up’ is namelijk allesbehalve een succesfilm.
De twee vrienden Shawn en Nick zijn enorme players. Hun enige doel in het leven is het versieren van zoveel mogelijk vrouwen. Dat is ook de enige reden dat ze lid zijn van het Football team van hun school, op deze manier denken ze meer vrouwen te kunnen scoren. Ze weten precies hoe ze dit aan moeten pakken, en alle vrouwen vallen voor hen, behalve Carly, de hoofd cheerleader van de ‘Tigers’. Zij trapt er dan ook in eerste instantie niet in als de jongens besluiten om lid te worden van het cheerleaderteam om mee te kunnen gaan op het kamp, waar meer dan driehonderd vrouwen komen. Maar het niveau van het team ligt erg laag. Ze kunnen wel twee sterke mannen gebruiken om het team te versterken en om ze meer kans te geven op een overwinning op de bitchy cheerleaders van de ‘Panthers’. De mannen vermaken zich prima tussen al die mooie vrouwen op het kamp, totdat Shawn verliefd wordt op, jawel, het enige meisje dat hij niet kan krijgen: Carly.
‘Fired Up’ is, ondanks de voorspelbare, romantische afloop, een behoorlijk vrouwonvriendelijke film. De film laat zien hoe Shawn en Nick vrouwen voorliegen om ze in bed te krijgen. De vrouwen worden allemaal afgeschilderd als bloedmooi maar ontzettend dom. Ook hebben Shawn en Nick het cheerleaden zo door, iets wat impliceert dat het een makkelijke sport is. Zelfs Carly, die uiteindelijk de liefde wint van Shawn, wordt neergezet als een dom meisje. Haar bloedirritante vriendje spreekt haar steeds met een belachelijke bijnaam aan. Het is het prototype foute jongen maar Carly blijft braaf glimlachen als hij langskomt. Regisseur Will Gluck schildert vrouwen als minderwaardig en sletterig af. Hij verliest hiermee meteen de (vrouwelijke) helft van zijn potentiële publiek. En of de rest van het publiek deze film uit zal zitten, is nog maar de vraag.
Het verhaal is slap, de personages zijn simpel en worden niet uitgediept en de humor is ook te makkelijk. Een paar naakte mannen die voor de baas van het kamp hun cheerleader-skills moeten laten zien, is echt niet grappig genoeg om voor te blijven kijken. Het enige positieve puntje aan deze film is de goede samenwerking tussen Nicholas D’Agosto en Eric Christian Olsen, de twee hoofdrolspelers die hun vriendschap wel heel geloofwaardig neerzetten. De jongens zijn zo op elkaar ingespeeld, zoals in de openingsscène meteen duidelijk wordt. Ze hebben aan één woord en één blik genoeg om te weten wat het ontsnappingsplan is als ze betrapt worden door de vader van hun vriendinnetjes. Dit enige sterke punt van deze film had wat verder uitgediept kunnen worden, zodat er meer een mannenvriendschaps-film zou zijn ontstaan, iets wat door vrouwen immers ook gewaardeerd wordt.
Eveliene Sanders