FleshEater: Revenge of the Living Dead (1988)

Regie: Bill Hinzman | 89 minuten | horror | Acteurs: Bill Hinzman, John Mowod, Leslie Ann Wick, Kevin Kindlin, Charis Kirkpatrick Acuff, James J. Rutan, Lisa Smith, Denise Morrone, Mark Strycula, Kathleen Marie Rupnik, Matthew C. Danilko, David A. Sodergren, Tom Madden, David Ashby, Terrie Godfrey, Susan Marie Spier, Heidi Hinzman, Bonnie Hinzman, Chris Bross, Allan T. Bross, Rik Billock, Jackie Sodergren, Vincent Survinski

In deze ‘FleshEater: Revenge of the Living Dead’ vindt een boer een grafsteen met de tekst ‘this evil which will take flesh and blood from thee and turn all ye unto evil’. Een beetje horrorkenner voelt direct aan dat er dus weer wat duistere tijden op de loer liggen. En inderdaad, de in het graf liggende zombie maakt direct de boer af die hem in zijn eeuwige rust gestoord heeft. Daarna zet hij zijn zinnen op de plaatselijke bewoners en een groep jongeren die al feestend en drinkend op het platteland is beland. Al met al zijn er tal van potentiële slachtoffers voorhanden die wel het een en ander van de zombies te vrezen hebben.

De zombies brengen inderdaad in grote getale en met tal van speciale effecten hun vraatzuchtige bedoelingen in de praktijk. Het zorgt voor aanzienlijk wat bloederige taferelen, ook wanneer de zombies zelf nogal wat te incasseren krijgen: we zien in zombiekoppen inslaande kogels, opengescheurde kelen, wat uit rompen gerukte harten, wat uitgetrokken ingewanden, onfrisse taferelen met een bijl en een hooivork en soortgelijke werktuigen, het nodige hap-, bijt- en scheurwerk en aanverwante beelden… het zijn voor de liefhebbers weer leuke taferelen die voorbijkomen. Al worden ze kwalitatief niet altijd even overtuigend weergegeven. Op sommige momenten zijn de effecten voor verbetering vatbaar – met name in de scène waarin het al te duidelijk een dummy is wiens hoofd aan gort wordt geschoten – maar op andere momenten – verhoudingsgewijs – verdienstelijk vormgegeven.

Er vallen namelijk nogal wat minpunten aan deze productie op. Te beginnen met de beeldkwaliteit die wel doet denken aan die van een verouderde homevideo en naast de belichting die wel wat voor verbetering vatbaar is ook direct een indicatie geeft aangaande het blijkbaar wel erg lage budget dat ter beschikking stond. Dit komt ook duidelijk tot uiting in het acteerwerk. Herhaaldelijk tot veelvuldig dusdanig amateuristisch met diverse dusdanig bedenkelijke dialogen dat het meer dan eens onbedoeld komisch zal overkomen. Veelal zijn deze ook zo weinig geloofwaardig weergegeven dat zelfs de opduikende zombies af en toe nog realistischer overkomen. Verder speelt het verhaal zich soms langzaam af en ligt het zelfs stil. Ook komen er diverse verhaallijnen niet al te relevant over, al gebeurt er daardoor wel wat in het verhaal. Een duidelijk opvallend minpunt is wel dat het in deze film nergens echt eng of al te spannend wordt. De diverse tekortkomingen in B-horrorfilms kunnen weliswaar hun charme hebben, maar de hier in een te grote mate aanwezige tekortkomingen ondermijnen het aanwezige horror- of spanningsgehalte behoorlijk. Geen film die de haren te berge zal doen rijzen, en vooral geschikt voor de zombiefans die weer wat traditionele en herkenbare zombietaferelen willen aanschouwen.

Want het verhaal van regisseur Bill Hinzman heeft weinig nieuws te bieden. Dit is misschien geen verrassing als we weten dat Hinzman de begraafplaatszombie in George Romero’s zombieklassieker ‘Night of the Living Dead’ uit 1968 gestalte geeft. Het is niet moeilijk te zien waar Hinzman zijn inspiratie vandaan haalt. Naast de titel doen ook de algemene ontwikkelingen en specifieke gebeurtenissen daarbinnen in meerdere opzichten denken aan Romero’s film. Hinzman’ film kan het niveau van zijn klaarblijkelijke inspiratiebron echter op geen stukken na benaderen. Niet dat Hinzman dat ook lijkt te proberen. Hij houdt zijn verhaal simpel en hanteert bij de vormgeving van zijn zombies, al hadden ze er in het algemeen wel wat enger uit mogen zien, dezelfde insteek als in Romero’s film door ze als primitieve en instinctmatig handelende creaturen neer te zetten. Dit levert, evenals in Romero’s film, wel weer de nodige leuke taferelen op van rondstrompelende en rochelende geluiden uitstotende zombies die al dan niet massaal en met hongerige bedoelingen op hun beoogde prooien afgaan.

Qua zombies komt Hinzman zelf het meest prominent in beeld. Hinzman is er ook niet afkerig van om als zodanig herkend te worden, gezien de herhaaldelijke close-ups van zijn eigen zombietronie. In feite is het een herhaling van zijn optreden in Romero’s film, maar op de zombietraditionele manier wederom verdienstelijk vormgegeven. De erg oplettende kijker zal ook Vincent Survinski herkennen, evenals Hinzman zijn rol als schutter in ‘Night of the Living Dead’ herhalend en daar ook naar verwijzend “… I’m getting pretty good at this …”. Het acteerwerk van de overige menselijke personages is niet al te opvallend of overtuigend, hoewel bij deze en gene het enthousiasme wel wat vergoedt, met name in de scènes waarin men op al dan niet ijselijk (bedoelde) wijze tegen de zombies ten onder gaat. Niet dat dit al te schokkend zal overkomen, de groep jongeren zijn bijna zonder uitzondering van het soort dat voorbestemd is aan de zombies ten prooi te vallen. Door het niet bepaald verheffende acteerwerk zal ook identificatie of medeleven ver te zoeken zijn.

Het maakt deze ‘FleshEater: Revenge of the Living Dead’, ook bekend als ‘Zombie Nosh’ tot een kwalitatief niet hoogstaande tot bedenkelijke en ook niet al te serieus overkomende zombiefilm, die herhaaldelijk ook wel enigszins onbedoeld komisch is door de verschillende tekortkomingen en het overduidelijk aanwezige amateurisme. Voor de hardcore horrorfan, tuk op het indringende en te haren bergen doen rijzende werk dan ook geen film om veel moeite voor te doen. Voor de minder heftig georiënteerde horrorliefhebber, de liefhebbers van B-horrorfilms en voor de liefhebbers van zombies in het algemeen, heeft het, als er niet te veel van wordt verwacht, echter wel zijn aardige momenten te bieden.

Frans Buitendijk