Floating in Memory-Liu Li (2009)
Regie : Peng Tao | 107 minuten | drama | Acteurs : Pan Xingxing, Huo Shiyu
‘Floating in Memory’ is de tweede film van de jonge regisseur Peng Tao. Met zijn debuut ‘Little Moth’ vestigde hij de aandacht al op zich en hij komt nu opnieuw met een zeer opmerkelijk en realistisch werk. Peng Tao studeerde in 2004 af aan de filmacademie van Beijing en hoort bij een jonge generatie filmmakers die het ware China te durven tonen en hiermee openlijk kritiek durven te uiten op de Chinese leefomstandigheden.
Xiu is zeventien en werkt in een schoenenwinkel. Ze huurt boven de winkel een kamer en moet met weinig yuan zien rond te komen. Haar leven kent niet veel hoogtepunten, dat uit zich vooral in de eentonigheid van de dag. Na haar werk gaat ze naar het plaatselijke danslokaal om naar het dansen te kijken. Hier probeert Qiang haar te verleiden. Nadat ze langzaam haar hart voor hem openstelt blijkt al snel dat hij een loverboy is en haar dieper en dieper meetrekt in het moeras van problemen.
Tao geeft hiermee een zeer realistisch beeld van hedendaags China. Hoe tragisch het verhaal ook is, er wordt nooit uitgeweken naar sentimentaliteit of het aandikken van emoties. Dergelijke zaken komen in China voor, zonder dat de regisseur er een oordeel over velt.
‘Floating in Memory’ is hiermee een tijdloos document over de jongeren in China die niet een al te rooskleurige toekomst hebben. Ontsnappen uit hun situatie is bijna onmogelijk en hierdoor is men bereid keuzes te maken die eigenlijk niet mogelijk zouden moeten zijn. Toch gaat het bovenal om doorzettingsvermogen. Hoe zwart het allemaal ook mag lijken, stille tranen worden gehuild maar de handdoek wordt nimmer geworpen.
‘Floating in Memory’ is zo realistisch dat het vaak aan een documentaire doet denken. In de meeste scènes vinden geen plotontwikkelingen plaats maar krijg je inzicht in de dagelijkse bezigheden van een zeventienjarig meisje. Juist door de eenvoud komt het verhaal hard aan, je voelt met haar mee wanneer ze nietsvermoedend in de armen van een loverboy loopt en al snel met vele problemen opgezadeld zit. Misschien wist ze diep in haar hart ook wel dat ergens iets niet klopte, maar was het de hoop op een betere toekomst die uiteindelijk toch overwon.
De film heeft op technisch vlak wel een aantal mankementen, zo is de camera constant onrustig en lijkt altijd naar iets op zoek lijkt te zijn. Misschien gebeurt dit om de authenticiteit te vergroten, maar het werkt niet echt. Het is niet zo erg dat je er zeeziek van wordt, maar toch leidt het enigszins af van waar je naar zit te kijken.
Ook zijn de scènes soms iets te uitgerekt, het gaat al om een zeer trage film en in combinatie met lange monotone scènes en het ontbreken van achtergrondmuziek neigt de film meer dan eens naar het saaie toe.
Aan de andere kant heeft deze uitgerekte en verstilde aanpak van filmen ook zijn voordelen. De verleidingsscènes van Jing zijn allerminst geforceerd en krijg je een fantastisch beeld van de groeiende gevoelens bij Qui. Je weet continu dat de jongen niet deugt en eigenlijk zou je haar willen toeschreeuwen dat ze geen contact met hem mag hebben. Hierdoor ontstaat, met dank aan de acteurs Pan Xingxing en Huo Shiyu, een zeer drukkende sfeer.
‘Floating in Memory’ sleepte een nominatie voor de VPRO Tiger Awards op het IFFR van 2009 in de wacht. Wanneer je een even rauwe als realistische film over hedendaags China wilt zien is de film aan te raden, maar verwacht geen spektakel. Realisme kan bij tijd en wijle namelijk best saai zijn.
Meinte van Egmond