Før frosten (2018)

Regie: Michael Noer | 104 minuten | drama | Acteurs: Jesper Christensen, Clara Rosager, Magnus Krepper, Ghita Nørby, Elliott Crosset Hove, Rasmus Hammerich, Bertil De Lorenzi, Gustav Dyekjær Giese, Oscar Dyekjær Giese, Martin Greis-Rosenthal

Met het Deense drama ‘Før frosten’ (‘Before the Frost’) bevinden we ons tijdelijk in het Denemarken van de 19e eeuw. Jens, een boer van middelbare leeftijd, woont samen met zijn bijna volwassen dochter Signe en twee neven Peder en Mads op een eenvoudige boerderij. Hij heeft dan wel het grootste stuk land in de omgeving, financieel staat het gezin er niet goed voor. Bij aanvang van deze film van Michael Noer zijn we getuige van het feit dat een van de drie koeien verkocht worden, simpelweg omdat er geen geld genoeg is om alle koeien te voeden.

In de kerk moet Jens met lede ogen aanzien hoe zijn positie in de dorpsgemeenschap aan het wankelen is, en bij thuiskomst gaat het tóch regenen, wat resulteert in een mislukte oogst. Als dan ook nog de zaden voor volgend jaar te vroeg kiemen, is Jens de wanhoop nabij. Zijn dochter Signe is verliefd op Ole, en vice versa, en na lang beraad besluit hij dan toch maar toe te geven dat ze met hem mag trouwen. De bruidsschat is niet veel soeps, maar gezamenlijk moeten deze twee sappelende boerderijen toch de schouders eronder zien te krijgen. Signe is door het dolle heen, maar dan komt de rijke Zweedse zakenman Gustav in beeld. Hij doet Jens een voorstel, wat deze aanvankelijk hoogmoedig afwijst, maar toch komen de twee nader tot elkaar.

‘Før frosten’ is een grauw uitziend en aanvoelend familiedrama over een trots gezinshoofd die door meedogenloze omstandigheden beslissingen neemt die het geluk van zijn dochter op het spel zetten en uiteindelijk zijn gevoel van eigenwaarde doen dalen. Natuurlijk kun je als kijker oordelen en vinden dat hij anders had kunnen handelen – zeker in de tweede helft van de film, wanneer de film zelfs thrillerachtige trekjes krijgt, maar door de krachtige acteerprestatie van Jesper Christensen neemt hij je onverbiddelijk aan de hand mee in zijn beweegredenen. Het scheelt dat je voelt dat hij het allemaal uit liefde voor zijn familie doet. Christensen zet Jens neer als een koppige, soms ietwat melancholieke man, een veeboer in hart en nieren. De paar scènes met de koeien voegen een essentiële laag toe aan zijn personage.

Zodra de kaarten op tafel liggen, voel je wel een beetje waar ‘Før frosten’ naartoe gaat, maar toch is het niet allemaal even voorspelbaar. Niet elke keuze in het verhaal werkt goed, een enkele verhaallijn lijken er aan de haren bij gesleept en de reden daarvan is onduidelijk. De acteurs leveren wel goed werk af. Naast Christensen maakt ook de jonge Clara Rosager indruk, ze weet overtuigend de uiteenlopende gemoedstoestanden van haar karakter te spelen. Indringend camerawerk maken dat je de modder en het stro bijna kunt ruiken en voor de verkleumde harten een grote pot warme thee zou willen zetten. Thee met suiker.

Monica Meijer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 17 oktober 2019