Forbidden Planet (1956)

Regie: Fred M. Wilcox | 98 minuten | drama, science fiction, thriller | Acteurs: “Walter Pidgeon, Anne Francis, Leslie Nielsen, Warren Stevens, Jack Kelly, Richard Anderson, Earl Holliman, Robby the Robot, George Wallace, Robert Dix, Jimmy Thompson, James Drury, Harry Harvey Jr., Roger McGee, Peter Miller, Morgan Jones, Richard Grant”

John Adams en zijn bemanning zijn een jaar lang onderweg naar de planeet Altair-4, een planeet die wat leefomstandigheden betreft vrijwel gelijk is aan de aarde en waar ze dan ook geen ruimtepakken nodig zullen hebben. Wanneer ze zich opmaken om te gaan landen, wordt ze dit ten zeerste ontraden door Dr. Morbius. Naar later blijkt is hij de enige overlevende van de wetenschappelijke expeditie die twintig jaar daarvoor Altair-4 heeft bezocht en waarvan nooit meer iets is vernomen. Adams wil zich echter aan zijn opdracht houden en zet de landing ondanks Morbius’ waarschuwingen in.

Adams onderneemt met twee van zijn bemanningsleden een zoektocht en ze komen terecht bij het huis van Dr. Morbius. Ze worden door hem en ‘Robby the Robot’ uiterst gastvrij ontvangen. Robby kookt, bedient de gasten, maakt schoon, zet koffie, zorgt voor verse bloemen en verricht kortom alle taken die een huisvrouw in de jaren vijftig voor haar rekening neemt. De mannen leren ook Altaira kennen, de beeldschone dochter van Morbius. Morbius en zijn vrouw zijn de enige twee expeditieleden die nooit Altair-4 hebben willen verlaten. De andere leden zijn op gruwelijke wijze door een planetaire kracht vernietigd, omdat ze dat juist wel wilden. Morbius is bang dat Adams en zijn bemanning hetzelfde lot zullen ondergaan op het moment dat ze besluiten weer naar aarde terug te keren.

‘Forbidden Planet’ komt wat traag op gang en vooral in het begin zijn er wel erg veel ruimtegeluiden die de kijker in een ‘spacey’ sfeer moeten brengen. Vanaf het moment dat Adams en zijn bemanningsleden echter in contact met Morbius komen, ontvouwt zich een spannend drama. Morbius en zijn dochter leven in een soort Tuin van Eden waarin zich een duistere kracht schuilhoudt. De dreiging daarvan is constant voelbaar en houdt tot het einde aan, maar er is ook veel ruimte voor humor, leuke dialogen en bizarre technische termen als ‘klystronzender’.

De film is een leuk zoekplaatje voor wie van science fiction films houdt, een oerversie waaraan latere filmmakers allerlei elementen hebben ontleend. De decors zijn spectaculair en de kleding is erg fraai, maar wat de film vooral bezienswaardig maakt, is het samenspel van de jonge Leslie Nielsen, de lolbroek uit de latere ‘Naked Gun’ films, en Walter Pidgeon. Op subtiele wijze trekken de bevlogen wetenschapper en de plichtsgetrouwe bevelhebber elkaar nu eens aan, stoten elkaar weer af en tasten voorzichtig af hoever ze daarmee kunnen gaan. Ook mooi is hoe ze ieder op hun eigen manier vechten om de liefde van Altaira, de een als een overbezorgde vader en de ander als hopeloos verliefde aanbidder.

Diana Tjin-A Cheong

Waardering: 4