Frank en Eva (1973)

Regie: Pim de la Parra | 95 minuten | drama, komedie | Acteurs: Willeke van Ammelrooy, Hugo Metsers, Lex Goudsmit, Helmert Woudenberg, Elsje de Wijn, Sylvia Kristel, Christina Cünne, Ronnie Bierman, Jan van Rooyen, Wim de Meyer, Dick Scheffer, Erik van Ingen, Maureen Renzen, Boy Edgar

Matige speelfilm van regisseur Pim de la Parra over een stel, Frank en Eva, dat niet zonder elkaar kan. Er wordt flink geëxperimenteerd op seksueel vlak, Willeke van Ammelrooy is al een mooie verschijning op zich, maar het verhaal van een man die op zoek gaat naar hamburgers, terwijl hij thuis een prachtige biefstuk heeft zitten! is rommelig en wil maar niet lopen.

Van Ammelrooy, al jaren echtgenote van zanger Marco Bakker, is Eva, de bewuste biefstuk. Niet een geheel vrouwvriendelijke benaming voor een vrouw die inderdaad erotische spanning oproept, maar daarnaast gewoon een prima actrice is. Als zij in ‘Frank en Eva’ de kleren aanheeft, is ze een potige vrouw die een eigen zaak (een naaiatelier) runt. Zelfbewust rijdt zij door de straten van Amsterdam in een markante oldtimer. Knap hoe Van Ammelrooy gracieus overeind blijft in ‘Frank en Eva’ ondanks bijvoorbeeld de acteerprestaties van anderen. De actrice wilde hoe dan ook slagen in de filmwereld, maar zat na ‘Frank en Eva’ even in de bijstand!

Frank (Hugo Metsers) is een nietsnut en een parasiet. Hij wil zich niet binden aan Eva en neukt er lekker op los. Een vrijpartij in het begin van de film leidt al direct tot brokken. Hij is een groot kind dat zijn vrijheid wil en stampvoet als hij zijn zin niet krijgt. Metsers rol is niet bepaald geweldig, maar hij zal zijn lol wel gehad hebben tijdens het draaien van de rolprent met vrouwen als Sylvia Kristel en andere schoonheden op de set.

Andere kritiek is dat er weinig lijn in het verhaal zit, maar misschien had De la Parra die pretentie ook wel niet. Voorts is de filmmuziek een aantal keren ronduit slecht. Een ongecontroleerde mengelmoes van snerpende gitaren en onduidelijk gejammer moet doorgaan voor begeleidende muziek: irritant! Frank & Eva is bovendien een tragikomedie, maar de humor is bij tijd en wijlen erg donker van kleur. Zo doet Metsers een paar keer alsof hij zich van het leven berooft en springt hij even later plotseling op bij het zien van Van Ammelrooy.

Geen gebrek aan bloot. Van Ammelrooy loopt nogal eens zonder kleren rond, maar ook Metsers lijkt zich prettig te voelen bij het naaktlopen. Daarnaast zijn er nogal wat blote borsten te ontwaren, zoals bij de overbuurvrouw van Metsers, een meisje dat op bezoek komt en, aan het begin van ‘Frank en Eva’ tijdens een seksscène in een mooie zogenaamde snoek van automerk Citroën. Geen wonder dat Metsers credo in de film luidt: Hoe meer, hoe beter!

De vrijheid van het individu leidt echter niet automatisch tot meer levensgeluk. Op een gegeven moment besluiten Van Ammelrooy en Metsers tot een Lat-relatie, maar hun relatie bevindt zich in een neerwaartse spiraal. Metsers zet graag de bloemetjes buiten met de dames, maar als Van Ammelrooy ook eens een vriendje heeft, ontploft hij. De wederzijdse jaloezie is niet bevorderlijk voor hun relatie, maar toch houden beiden steeds krampachtiger vast aan wat ze nog hebben.

Voor ware liefhebbers van de Nederlandse film is ‘Frank en Eva’ een aangename speelfilm. Niet voor niets hoort de film tot de veertig best bezochte films van na de Tweede Wereldoorlog. De humor is soms hilarisch, soms ongepast. Het verhaal biedt weinig soelaas, maar de vele naaktscènes leveren een goede portie vermaak op. Het is Willeke van Ammelrooy die kleur geeft aan een verder middelmatig geheel.

Robbert Bitter

Waardering: 2

Bioscooprelease: 23 augustus 1973