Frequency (2000)
Regie: Gregory Hoblit | 114 minuten | drama, science fiction, thriller | Acteurs: Dennis Quaid, James Caviezel, Shawn Doyle, Elizabeth Mitchell, Andre Braugher, Noah Emmerich, Melissa Errico, Daniel Henson, Jordan Bridges, Stephen Joffe, Jack McCormack, Peter MacNeill, Michael Cera, Marin Hinkle, Richard Sali
Dennis Quaid en Jim Caviezel; beide acteurs hebben heel wat films op hun naam staan. Je kent de gezichten wel, maar waarvan ook alweer? Samen spelen ze in Frequency’, van regisseur Gregory Hoblit (‘Primal Fear’ en ‘Fallen’) Ze hoopten dat hierna niemand hun namen meer zou vergeten.
Op een mooie zomeravond in Amerika is het Noorderlicht zichtbaar aan de hemel. Dit bijzondere natuurverschijnsel is in dertig jaar niet zo sterk geweest. Politieagent John Sullivan (Jim Caviezel) heeft amper aandacht voor het prachtige schouwspel, hij zit er flink doorheen. Hij besteedt geen aandacht aan zijn vriendin en heeft alleen nog oog voor zijn werk. Reden voor haar om hem te verlaten. Gelukkig komen jeugdvriend en buurjongen Gordo (Noah Emmerich) en diens zoon Gordy Jr. (Michael Cera) langs om hem wat op te vrolijken. Als ze per toeval de oude radio van John’s vader ontdekken beginnen de vrienden er mee te experimenteren. Als ze het ding eenmaal aan de praat hebben gekregen, krijgt John via de radio contact met Frank (Dennis Quaid). Beide heren hebben een passie voor honkbal en al snel krijgen ze door dat er iets vreemds speelt. De wedstrijden die bij Frank nog gespeeld moeten worden heeft John al dertig jaar geleden meegemaakt.
Om het nog een stapje ingewikkelder te maken blijken beide heren in hetzelfde huis te wonen, alleen met een tijdsverschil van drie decennia. John komt er al snel achter dat de Frank waarmee hij communiceert niemand minder is dan zijn eigen, overleden vader. Als hij op de kalender kijkt ontdekt hij dat het morgen exact dertig jaar geleden is dat zijn vader, van beroep brandweerman, omkwam tijdens een klus. Hij vertelt Frank wat hem morgen zal overkomen. Die gelooft hem in eerste instantie niet maar neemt het zekere voor het onzekere en weet dankzij de waarschuwing van zijn zoon aan de dood te ontsnappen.
Op hetzelfde moment herdenkt John met wat vrienden dat zijn vader dertig jaar geleden is overleden. Plotseling verandert er van alles. Zijn vriend Gordo vertelt hem dat Frank weliswaar overleden is, maar pas tien jaar geleden, aan longkanker. John heeft het verleden veranderd en realiseert zich dat hij dit gegeven ook kan gebruiken voor zijn werk. Wanneer ze een skelet vinden van een vrouw die zo’n dertig jaar geleden vermoord is, besluit hij de hulp van zijn vader in te roepen. Hij vraagt hem om een de seriemoordenaar die haar van het leven beroofde te stoppen. Als ze een van de moorden hebben voorkomen is John dolgelukkig. Hij realiseert zich echter niet dat in plaats van deze vrouw een andere vrouw vermoord zal worden, en dat blijkt John’s moeder Julia (Elizabeth Mitchell) te zijn. Aan vader en zoon de taak om door middel van de radio en het tijdsverschil van dertig jaar de moordenaar te pakken te krijgen en hun moeder en vrouw te redden.
Meteen opvallend is het prachtige werk van de grime-afdeling. Zowel Elizabeth Mitchell (‘Lost’) die John’s moeder speelt en hoofdinspecteur Satch (Andre Braugher) zien er bijzonder geloofwaardig uit wanneer ze opeens dertig jaar ouder moeten zijn.
‘Frequency’ bestaat uit twee delen. Het eerste gedeelte heeft een beetje een Disney-feeling. Vader en zoon vinden elkaar via de radio en praten urenlang over hun herinneringen. John’s missie om de dood van zijn vader te voorkomen past helemaal binnen dit plaatje. Nadat dit gelukt is begint het tweede gedeelte. Dit heeft meer weg van een serial killer film, in de trant van ‘Se7en’ en ‘The Bone Collector’. De dader verschijnt tijdens de film meerdere keren onherkenbaar in beeld en is Frank telkens net één stapje voor.
Je moet de film toch niet te serieus nemen. Het blijft pure fictie. De kleinste veranderingen aan het verleden zouden namelijk al grootse (en bovendien allerlei kleine) gevolgen moeten hebben. In ‘Frequency’ lijkt het wel of de dood van Julia Sullivan het enige is wat de heren hebben veranderd met hun geknutsel aan de geschiedenis. Door het sterke acteerwerk van zowel Quaid en Caviezel willen we dit echter best door de vingers zien. Ondanks dat de acteurs niet veel verschillen in leeftijd, weten ze toch een goede vader-zoon relatie neer te zetten. En dat is uiteindelijk waar de hele film om draait. ‘Frequency’ is een mooie Disney-achtige film met een volwassen en luguber einde. Zeker de moeite waard om te zien, maar of iedereen de namen Dennis Quaid en Jim Caviezel nu zal onthouden…
Redactie Cinemagazine
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 31 augustus 2000