Friends with Money (2006)

Regie: Nicole Holofcener | 84 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Catherine Keener, Frances McDormand, Joan Cusack, Jennifer Aniston, Simon McBurney, Jason Isaacs, Timm Sharp, Greg Germann, Scott Caan, Bob Stephenson, Hailey Noelle Johnson, Jake Cherry, Marin Hinkle, Mitch Rouse, Christine Mourad, Jenn Fee, Max Burkholder, Alejandra Flores, Ty Burrell, Bobby Coleman, Tonita Castro, Ileen Getz, Romy Rosemont

Regisseur/schrijver Nicole Holofcener heeft al behoorlijk wat ervaring in het maken van sterke vrouwgeoriënteerde films en tv-programma’s. Haar vorige twee films ‘Walking and Talking’ en ‘Lovely & Amazing’ waren, eh, lovely en amazing, en ze werkte ook mee aan succesvolle tv-series als ‘Six Feet Under’, ‘Sex and the City’ en ‘Gilmore Girls’. Met ‘Friends with Money’ voegt ze een derde film aan het rijtje toe waarin vrouwelijke personages een belangrijke rol spelen.

Voor dit project heeft ze vier zeer getalenteerde actrices weten te strikken. Catherine Keener speelde reeds in haar twee voorgaande films en weet ook hier weer te overtuigen als Christine, die vastzit in een liefdeloos huwelijk met David (Jason Isaacs). Samen met hem schrijft ze scripts en kibbelt ze over de inhoud ervan. Het kibbelen wordt in het echte leven voortgezet en gedurende de film komt ze erachter dat David niet om andermans gevoelens geeft, zelfs niet die van haar. Keener is een geweldige actrice, en alleen al haar optreden én dat van Frances McDormand maakt ‘Friends with Money’ de moeite van het kijken waard. McDormand speelt Jane, een kledingontwerpster, getrouwd met Aaron (Simon McBurney) van wie het vermoeden bestaat dat hij wel eens homoseksueel zou kunnen zijn. Jane zit in een persoonlijke crisis, ze is bot tegen alles en iedereen en lijkt vooral boos op de wereld. Als een soort protest weigert ze haar haren te wassen en dat levert grappige scènes op. Aaron ontmoet ondertussen een interessante man, ook Aaron genaamd (Ty Burrell), en bouwt een hechte vriendschap met hem op.

Joan Cusack vertolkt de rol van Franny, een absurd rijke dame, die het gezegde ‘geld maakt niet gelukkig’ ontkracht: haar huwelijk met Matt (Greg German, vooral bekend uit ‘Ally McBeal’) is perfect. Haar enige zorgen zijn dat haar man misschien te dure schoenen koopt voor hun dochtertje en aan welk goed doel ze nu weer geld moeten doneren. De vierde vriendin is Olivia, gespeeld door Jennifer Aniston. Olivia is, quote, “unmarried, a pothead and a maid” en heeft van de vier vriendinnen dus het minste haar leven op een rijtje. Vroeger was ze lerares op een prestigieuze school, maar ze heeft ontslag genomen toen leerlingen haar geld gingen geven omdat ze in zo’n oude auto reed. Olivia lijkt doodongelukkig, ze heeft een lage dunk van zichzelf, ze stalkt haar ex-geliefde met wie ze een paar maanden een relatie heeft gehad (uiteraard was hij getrouwd), ze bedelt om gezichtscrème-monstertjes en uiteindelijk krijgt ze een relatie met de personal trainer van Franny, Mike (Scott Caan). Mike blijkt een gluiperd van de ergste soort, hij ontwikkelt in de film een vreemde fetish voor Olivia’s schoonmaakwerkzaamheden en begeleidt haar bij haar taken. Daarna troggelt hij haar een deel van de opbrengst af, want “hij heeft immers meegeholpen”. Jennifer Aniston weet in deze film weer het niveau van ‘The Good Girl’ te halen en toont aan dat ze in drama’s beter tot haar recht komt dan in romantische komedies.

‘Friends with Money’ is vooral een praatfilm. De stelletjes praten met elkaar over elkaar en ontmoeten elkaar bij verschillende gelegenheden. Er gebeurt niet bijster veel, al maken een aantal personages in de 84 minuten dat de prent duurt wel enige vorm van ontwikkeling door en eindigen ze op een ander punt in hun leven. En dat is eigenlijk juist realistischer. De personages zijn redelijk uitgediept, al wordt de nadruk vooral op Olivia, Jane, Aaron en Christine gelegd. Franny en Matt krijgen de minste screentime, dat is jammer van het acteertalent van Joan Cusack, maar voor het verhaal wel begrijpelijk. De film zal door veel mensen als saai bestempeld worden, maar door de – onderliggende – humor in de dialogen, de authentieke situaties en de observerende stijl die Holofcener gebruikt is er meer dan je op het eerste gezicht zou denken. Omdat de film geen duidelijke kop en staart heeft lijkt het een beetje op een aflevering uit een soap; toch is dit geen nadeel. Er wordt wel wat aan de interpretatie van de kijker overgelaten, dat zal niet iedereen aanspreken. Wil je echter wat tijd investeren in het kijken naar andermans disfunctionele levens, dan kun je deze vrienden best eens uitnodigen.

Monica Meijer

Waardering: 3