Future Me (2024)

Regie: Vincent Boy Kars | 98 minuten | documentaire | Met: Damaris de Jong, Martijn Lakemeier, Saskia Temmink, Leopold Witte

Hij doet er gewoon weer een schepje bovenop, de dappere Vincent Boy Kars. ‘Future Me’ is de derde lange film van deze scenarist en regisseur die ons in 2020 verblijdde met ‘Drama Girl’. Die productie slechtte op alle mogelijke manieren de grenzen tussen speelfilm en documentaire, op een tegelijk originele en consequente wijze. Waarna het wachten was op nieuw werk van dit talent.

In 2024 verschijnt dan ‘Future Me’, een film die nog meer dan ‘Drama Girl’ feit en fictie door de blender haalt. In dit docudrama volgen we de getroebleerde regisseur en scenarist Vincent Boy Kars, een man die al jaren gebukt gaat onder het overlijden van zijn vader. Vincent probeert emotionele afstand te bewaren van vriendin en familie, en alles wat hij ziet en meemaakt wil hij gebruiken voor een nieuwe film. Uiteraard zorgt dat voor onenigheid, vooral met de empathische Eva.

Verwarrend? Het kan nog erger. Dit verhaal komt tot ons in de vorm van nagespeelde scènes, die we soms vanaf de repetitievloer en soms in een filmdecor te zien krijgen. Soms speelt Martijn Lakemeier Vincent, soms speelt Vincent Vincent, en soms speelt Martijn Lakemeier als de volwassen Vincent een rol na die de jonge Vincent ooit op film zette, een film die we ook krijgen te zien met de jonge Vincent als jonge Vincent. En dan is er ook nog Vincents vriendin Eva, gespeeld door Damaris de Jong en van commentaar voorzien door de echte Eva.

Hoe geforceerd dit allemaal ook klinkt, het werkt fantastisch. We begrijpen meteen waar Vincents problemen vandaan komen, maar we begrijpen nog beter hoe moeilijk het is om een levensverhaal te vertellen wanneer verteller en onderwerp dezelfde zijn. Omdat Vincent een sympathieke figuur is en Eva al helemaal, leven we zonder enige moeite met hen mee. De vorm blijft verrassen, de beelden zijn afwisselend zwart-wit en kleur (maar altijd fraai) en op een meer cerebraal niveau gaan we weer eens nadenken over de relatieve waarheden die documentaire en speelfilm bieden.

Toch is dit net geen meesterwerk geworden. Hoezeer we Vincents lijden ook begrijpen, de zaken waaronder hij gebukt gaat zijn van het wat versleten soort. Trauma’s die overgaan van generatie op generatie eisen dramatisch en verhalend net wat meer originaliteit en verrassing. Nog even wachten dus op het meesterwerk dat Vincent Boy Kars ongetwijfeld in zich heeft.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Speciale vertoning: IFFR 2024
Bioscooprelease: 7 maart 2024