Game of Death (2010)
Regie: Giorgio Serafini | 83 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Wesley Snipes, Zoe Bell, Ernie Hudson, Gary Daniels, Robert Davi, Simon Rhee, Vladimir Tevlovski, Ho-Sung Pak, LaDon Drummond, Darcy Leutzinger, Ele Bardha, Richard Goteri, Quinn Duffy, Ron Balicki, Frank Zieger, Stacie Hadgikosti, Dailyn Matthews, Efka Kvaraciejus, Robert Oppel
Arme Wesley Snipes. Hoewel hij als acteur nooit echt de middelmaat heeft weten te ontstijgen, heeft hij toch een paar interessante rollen neergezet in films als ‘Demolition Man’ (1993), ‘Money Train’ (1995), ‘U.S. Marshals’ (1998) en vooral de serie ‘Blade’-films. Maar de laatste keer dat hij op het witte doek verscheen was alweer in 2006 (‘Chaos’ met onder andere Jason Statham). Hij speelt nu voornamelijk nog in straight-to-dvd-producties, die over het algemeen bedoeld zijn om dronken mensen laat op de avond nog wat bewegende beelden te verschaffen. Van die prutsels waarin de scriptschrijver de eerste is die eruit geknikkerd wordt, om kosten te besparen. En ‘Game of Death’ is, hoewel de film heel wat pretendeert, daar helaas geen uitzondering op.
Het begin is interessant genoeg, met de immer aimabele Ernie Hudson (die op imdb niet in de credits voorkomt) als pastoor die CIA-agent Marcus (Wesley Snipes) overhaalt zijn verhaal te vertellen in de vorm van een biecht. Het betreft hier dan ook een raamvertelling – het verhaal wordt achteraf verteld in de kerkbanken. En die plek is niet willekeurig gekozen. Want net als Chuck Norris, die andere halfvergane actieheld, is Wesley Snipes blijkbaar een beetje in de Heer. Om het einde maar vast te verklappen (niemand wordt aangeraden om erop te gaan zitten wachten): de blijde boodschap is dat het niet uitmaakt wat Marcus allemaal gedaan heeft, hij kan altijd op vergeving rekenen.
De toch tamelijk bizarre moraal (voor een actiefilm althans) ligt er gaandeweg de film steeds dikker bovenop. Op een storende manier. Helaas is die moraal het niet het enige dat stoort. Wat nog veel erger is, zijn de montagetruukjes die zonder duidelijke functie worden uitgehaald. Alsof de regisseur wat spannende nieuwe beelden wilde uitproberen en ze volstrekt willekeurig heeft toegepast. Plotselinge grofkorrelige zwart-witbeelden bijvoorbeeld, die werkelijk nergens op slaan. Maar het meest verschrikkelijke is wel de complete debiliteit die de personages aan de dag leggen. Een actiefilm boordevol domme acties is namelijk een gruwel van de ergste soort. En de actie die er inzit is ook tamelijk merkwaardig. ‘Game of Death’ is namelijk de eerste film waarin pistolen onbeperkte munitie hebben. Heel bijzonder!
Aangezien het verhaaltje er toch niet zo toe doet (CIA-agent weigert mee te gaan in complot en moet noodgedwongen zijn corrupte collega’s bestrijden), kan de bespreking ervan mooi achterwege blijven. In plaats daarvan is het misschien aardig om te wijzen op de volstrekt miscaste Zoe Bell als ‘bad girl’. Deze van oorsprong stuntdame heeft maar een gezichtsuitdrukking en dat is niet genoeg om een beetje overtuigend te acteren. In de eerste helft van de film wordt het gebrek aan talent gemaskeerd door haar zonder dialoog te laten, maar op een gegeven moment begint ze onherroepelijk toch te mekkeren. Erg jammer. Dat de film ook nog eens een “losse remake” is van een Bruce Lee-klassieker maakt het geheel extra schandalig. Een stinkende berg vuilnis is het geworden. Alleen voor de liefhebber van totaal overbodige films. (En zelfs dan zijn er nog wel interessantere titels te bedenken!)
Wouter de Boer
Waardering: 1.5