Gewoon Hans (2009)
Regie: Diederik Ebbinge | 52 minuten | drama | Acteurs: Hans Teeuwen, Renée Fokker, Jamie Grant, Ton Kas, Carice van Houten, Porgy Franssen, René van ’t Hof, Rogier Schippers, Sieger Sloot, Ko Aerts
‘Gewoon Hans’ is een korte maar krachtige film over cabaretier en zanger Hans Teeuwen, althans de persoon zoals het grote publiek hem kent uit zijn veelbesproken cabaretshows; een ongrijpbaar karakter dat moeiteloos switcht tussen geflipt en gevoelig, waardoor je als publiek nooit weet wat je kunt verwachten en wat je aan hem zult hebben. Een onvoorspelbaar karakter dat daarom soms richting het psychopate neigt. Ook deze film appelleert zorgvuldig aan dat opgebouwde imago. In de film komen alle Hans Teeuwen karaktertrekken aan bod, alleen dan zorgvuldig verwikkeld in een vermakelijk maar dun verhaal.
In de film maakt de kijker kennis met de persoon achter Hans Teeuwen, het zogenaamde sterrenleven dat hij leidt en de ongelofelijke eenzaamheid aan de top. De clichés volgen elkaar schaamteloos in rap tempo op: de limousine waarin hij gereden wordt, het kasteel dat hij bewoont, maar ook zijn enorme rijkdom passeren zonder blikken of blozen de revue. Deze overtrokken zelfbevlekking is ondertussen wel kenmerkend voor de humor van Teeuwen en kun je ook in zijn shows terugvinden.
Ondertussen is Hans natuurlijk ‘heel gewoon gebleven’ en heeft hij te lijden onder zijn imago, zoals de titel ‘Gewoon Hans’ al doet vermoeden. De overdreven kalme en lieve Hans in de film, drijft de kijker tot wanhoop. Want bij Teeuwen verwacht je altijd beren op de weg, de onvoorspelbaarheid regeert. Het maakt dat de film een ongemakkelijke sfeer uitademt en op veel momenten zelfs een horrorachtig karakter in zich heeft. De nachtmerries van de 17-jarige Katinka, waarin zij door de zieke typetjes van Teeuwen wordt bezocht, zijn daar debet aan. Maar ook de manier van filmen, vooral in het huis van Teeuwen, doet soms geloven alsof je zojuist het kasteel van Dracula bent binnengelopen.
De vader van Katinka is een typische Hans Teeuwen fan. Via hem worden we nog eens herinnerd aan de imitatiezucht die ontstond toen Teeuwen in Nederland doorbrak met zijn eerste grote show. Toen, en nog steeds wagen mensen zich aan de typetjes van Teeuwen. Op subtiele wijze wordt er korte metten gemaakt met deze imitators. Een kijkje op de Hans Teeuwen fandag leidt daarbij tot plaatsvervangende schaamte. Na het zien van deze film laat je het wel uit je hoofd nog zinnen in de mond te nemen als ‘Hee kaboutertje, waar is je puntmuts?’.
De kijker wordt in deze film zowel bediend van spanning, drama als humor. Regisseur en bedenker Diederik Ebbinge (De Vliegende Panters) moet zich erg bewust zijn geweest van de verschillende gemoedstoestanden die het karakter Hans Teeuwen teweeg brengt bij het publiek. Hij zag daarin een mooi gegeven weggelegd voor een korte pakkende film. Uiteraard is de kijker aan het einde van de film juist nog verder weggedreven van de werkelijkheid achter de persoon Hans Teeuwen. En daarmee is de mythevorming rondom zijn persoon dan ook weer versterkt. De film had al met al langer mogen duren en lijkt dan ook wat simpel en abrupt te eindigen, maar is zeker vermakelijk.
Tjeerd Kooistra