Ghostbusters: Afterlife (2021)
Regie: Jason Reitman | 124 minuten | avontuur, komedie | Acteurs: Carrie Coon, Paul Rudd, Finn Wolfhard, Mckenna Grace, Logan Kim, Celeste O’Connor, Bill Murray, Dan Aykroyd, Ernie Hudson, Annie Potts, Sigourney Weaver, Bob Gunton, J.K. Simmons, Shawn Seward, Billy Bryk, Sydney Mae Diaz
Het is een van dé cultklassiekers uit de jaren tachtig: ‘Ghostbusters’ (1984). Ivan Reitmans bovennatuurlijke komedie over drie excentrieke parapsychologische professors die de jacht openen op spoken en geesten die New York City teisteren, was baanbrekend in die zin dat het de eerste komische film was waarin gebruik werd gemaakt van dure special effects. Met Bill Murray, Dan Aykroyd en Harold Ramis als het innemende trio spokenjagers (later aangevuld met Ernie Hudson) die zich als een kind in een speelgoedwinkel mogen uitleven met allerlei gadgets als proton packs, geestenvallen en natuurlijk de fantastische Ectomobile. Kritiek was er heus wel. Op de eendimensionale personages bijvoorbeeld. Ook zou er maar weinig chemie zijn tussen de drie hoofdrolspelers. Maar het universum dat Reitman creëerde, samen met Aykroyd en Ramis die tevens het scenario schreven, spreekt bijna veertig jaar na dato nog altijd tot de verbeelding, want de ‘Ghostbusters’-memorabilia gaan nog altijd als zoete broodjes over de toonbank.
De vervolgfilm op ‘Ghostbusters’, die in 1989 verscheen, deed het beduidend minder dan het eerste deel. Aykroyd werkte nog jaren aan een derde deel, maar met name Murray was klaar met spokenjagen en weigerde mee te werken. Toen Harold Ramis in 2014 op 69-jarige leeftijd overleed, was een reünie met de oorspronkelijke cast niet meer mogelijk, maar Reitman en Aykroyd waren vastberaden de franchise voort te zetten en richtten daarvoor een speciale productiemaatschappij op, Ghost Corpse. De eerste film die daaruit voortkwam was de door Paul Feig geregisseerde ‘Ghostbusters’-reboot uit 2016, die behoorlijk wat controverse opwierp omdat de diehard fans het niet wilden accepteren dat de hoofdrollen door het viertal Melissa McCarthy, Kirsten Wiig, Kate McKinnon en Leslie Jones werden gespeeld. En ook al beweert Reitman bij hoog en laag dat hij de film van Feig prima te pruimen vindt, voor de nieuwe sequel schoof hij voor de zekerheid toch maar zijn eigen zoon Jason (‘Juno’, 2007, ‘Up in the Air’ (2009)) naar voren om op de regisseursstoel plaats te nemen. ‘Keep it in the family’, moet hij gedacht hebben. Vader Ivan schoof aan als producent en wist de oorspronkelijke hoofdrolspelers zover te krijgen om te komen opdraven voor een bescheiden bijrol. Voor de overleden Ramis ruimt ‘Afterlife’ een speciale plek in.
Familie is in alle opzichten een belangrijk thema in ‘Ghostbusters: Afterlife’ (2021), niet alleen achter de schermen. De hoofdrolspelers in deze sequel zijn Callie (Carrie Coon), een ongetrouwde moeder die de grootste moeite heeft de eindjes aan elkaar te knopen, en haar twee tienerkinderen Trevor (Finn Wolfhard) en Phoebe (Mckenna Grace). Net op het moment dat ze hun appartement uit dreigen te worden gezet, krijgen ze bericht dat Callies vader overleden is en ze zijn bezittingen geërfd hebben. En dus trekt het gezin naar Summerville, een afgelegen gat in de staat Oklahoma, waar ze een krot van een boerderij aantreffen. Callies vader was een aparte man, een kluizenaar die bekend stond als ‘The Dirt Farmer’ van wie niemand gedacht had dat hij familie zou hebben. Een band met hem heeft ze nooit gehad, sterker nog: ze heeft zich altijd door hem in de steek gelaten gevoeld. Callie had gehoopt snel wat geld te kunnen opstrijken voor het pand, om te kunnen terugkeren naar de stad. Maar dit krot raakt ze aan de straatstenen niet kwijt, dus is het drietal gedwongen de komende tijd in Summerville te blijven.
Trevor valt voor de charmes van de zelfverzekerde Lucky (Celeste O’Connor) en neemt een baantje bij de diner waar zij ook werkt. Studiebol Phoebe gaat naar de plaatselijke zomerschool waar ze vriendschap sluit met de praatgrage Podcast (Logan Kim) en leraar Gary Grooberson (Paul Rudd), die eigenlijk seismoloog is en de kinderen naar foute horrorfilms uit de 80’s laat kijken zodat hij zich kan verdiepen in de bevingen die Summerville dagelijks teisteren. Het duurt niet lang of Phoebe ontdekt allerlei paranormale energieën in het huis van haar opa en vreemde apparaten zoals een PKE-meter en een proton pack, al weet ze aanvankelijk niet wat ze ermee moet. Ze komt erachter dat haar opa Egon Spengler heette en dat doet bij leraar Gary direct een belletje rinkelen. Hij herinnert zich nog de geestaanvallen in New York die door de Ghostbusters werden bezworen. Egon blijkt een naderende apocalyps te hebben willen voorkomen; aan de nieuwe generatie Spenglers de taak om zijn missie af te maken.
Met het nieuw leven inblazen van een oude succesformule gaan behoorlijk wat risico’s gepaard, zeker als het om zo’n geliefde franchise gaat als ‘Ghostbusters’. Maar met de liefde en eerbied voor het origineel zit het, dankzij de inbreng van Ivan Reitman en andere vertrouwde cast- en crewleden, gelukkig wel goed. Het balletje kan ook nog de andere kant uitrollen: als je te dicht bij het origineel blijft, heeft zo’n nieuwe film dan eigenlijk wel een toegevoegde waarde? Gelukkig heeft ‘Afterlife’, mede dankzij de uitstekend voor de dag komende nieuwe cast, eigen ‘smoel’ genoeg om enige vorm van bestaansrecht te garanderen. Wat Reitman vooral heel goed doet, is dat nostalgische gevoel recreëren zonder de tegenwoordige tijd los te laten. Dat is veel meer dan proton packs en de Ecto 1 vanonder een laag stof tevoorschijn toveren; het is vooral de beleving en het avontuur dat Phoebe, Trevor en hun nieuwe vrienden hier aangaan waar die fijne, weemoedige vibe van uitgaat. Wolfhard heeft natuurlijk sowieso de 80’s aan zijn broek hangen dankzij zijn hoofdrol in de hitserie “Stranger Things”, maar ook Mckenna Grace gaat naadloos in dat tijdsbeeld op. Phoebe ontpopt zich in haar kennis, vastberadenheid en nieuwsgierigheid tot het evenbeeld van haar grootvader, een mooie parallel die tegen het einde van de film tot een emotionele climax komt, waarbij verleden en heden letterlijk samensmelten.
‘Ghostbusters: Afterlife’ is een waardige sequel van de filmklassieker, die het origineel eert en in zijn waarde laat en waarin familiebanden een prominente rol spelen. Voor fans zijn er volop verwijzingen – subtiel en prominent – naar het origineel en is het een feest der herkenning, maar voor neutralere kijkers valt er ook genoeg te beleven. Ga mee met de sympathieke jonge hoofdrolspelers, die overigens beter uitgediept zijn dan de heren Spengler, Venkman en Stantz, en beleef een avontuur waar de nostalgie van afdruipt!
Patricia Smagge
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 18 november 2021