Give Me Liberty (2019)

Recensie Give Me Liberty CinemagazineRegie: Kirill Mikhanovsky | 110 minuten | drama | Acteurs: Chris Galust, Lauren ‘Lolo’ Spencer, Maksim Stoyanov, Steve Wolski, Michelle Caspar, Ben Derfel, Arkady Basin, Zoya Makhlina, Darya Ekamasova, Sheryl Sims-Daniels, John Day, Atavia Gold Star, Jehonathan Guzman

Kirill Mikhanovsky verruilde na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie met zijn familie zijn geboortestad Moskou voor de Amerikaanse stad Milwaukee. Om als Russische immigrant een nieuw bestaan te proberen op te bouwen, rolde hij van het ene baantje in het andere. Zo vervoerde hij ooit gehandicapten, wat niet altijd even eenvoudig in een stad waar de winterse kou met regelmaat vat op heeft en waar mensen van een divers pluimage samen proberen te leven. Mikhanovsky hield het negen maanden vol. “Het was de zwaarste baan van mijn leven”, zou hij er later over zeggen. Maar het rondrijden van mensen liet hem wel kennismaken met al die verschillende mensen die de stad rijk is en de chaos omarmen. Want geen dag is hetzelfde als je chauffeur bent van een gehandicaptenbus in een grote stad. De ervaringen die Mikhanovsky destijds opdeed, verwerkte hij in zijn tweede speelfilm, ‘Give Me Liberty’ (2019), een heerlijke, aanstekelijke wanorde die in een noodvaart aan je voorbijtrekt maar toch nog de tijd vindt om enkele waardevolle levenslessen met je te delen.

‘Give Me Liberty’ vertelt het verhaal van Vic (Chris Galust), een 25-jarige Russische Amerikaan die zijn brood verdient met het rondrijden van mensen met een beperking door Milwaukee. Hij doet zijn best om op tijd en heelhuids op zijn plaats van bestemming te komen, maar rolt onderweg van de ene in de andere chaotische situatie. Goedhartig als hij is, laat hij niemand in de kou staan. Ook niet als hij zich daarmee in de nesten werkt. Op een zeker moment is zijn baas het zat dat hij altijd te laat aankomt en wordt hij ontslagen. Desondanks krijgt hij de sleutel van het busje terug. Want wie anders is gek genoeg om Vics werk over te nemen!? In de film mogen we een dag lang over zijn schouders meekijken, een heel bijzondere ervaring als je ziet welke gekkigheid hij allemaal op zijn bord krijgt. Één van zijn taken is het om Tracy (Lauren Spencer), een pittige ALS-patiënte die aan een rolstoel gekluisterd is, op tijd naar haar afspraak te brengen. Maar als de Russische bejaarden uit de flat waar Vics opa ook woont, zijn hulp nodig hebben om naar een begrafenis te kunnen gaan, dan is Vic zeker niet te beroerd om hen ook mee te nemen. Ook gangmaker Dima (Maksim Stoyanov), een Russische bokser die claimt de neef van de overledene te zijn, mag mee. Net als vele anderen trouwens, want het wordt gezellig druk in de bus. Wie heeft het nog over op tijd komen…?

‘Give Me Liberty’ voelt en oogt als een tragikomedie die uit het leven gegrepen is, alsof er helemaal geen script gevolgd wordt maar de belevenissen zich voor onze ogen afspelen. Dat effect wordt nog versterkt door het feit dat Mikhanovsky vrijwel uitsluitend niet-professionele acteurs heeft gecast om zijn film te dragen. Zij spelen in feite zichzelf (of een iets aangedikte versie daarvan) en doen dat vol overtuiging. Zeker van de charismatische Galust, die soms met zijn ziel onder zijn arm rondloopt maar zo plichtsgetrouw en welwillend is dat hij maar stug door blijft gaan, is dat indrukwekkend. Er gaat een raadselachtige, nerveuze energie van hem uit. Vic doet zo zijn best om iedereen het naar de zin te maken, maar telkens loopt het weer in het honderd. Voor iemand die totaal niet opgeleid is als acteur presteert hij buitengewoon sterk. De kracht van deze film is, naast die authenticiteit, ook de verrukkelijke wanorde waarin je als kijker wordt meegetrokken en het razende tempo waarin de chaotische taferelen elkaar opvolgen. Tussen al die hilarische, knotsgekke toestanden door vindt Mikhanovsky ook nog de tijd en ruimte om de diversiteit en naastenliefde te vieren: in ‘Give Me Liberty’ telt iedereen – met of zonder beperking, ongeacht leeftijd, afkomst, geloof of geslacht – mee. Soms zijn er wel wat spanningen, maar als deze film één ding bewijst is het dat we allemaal zonder noemenswaardige problemen met elkaar kunnen leven.

Chaos in een film kan gauw ontsporen, maar in ‘Give Me Liberty’ heeft regisseur Mikhanovsky de boel zo goed onder controle dat het volkomen geloofwaardig is dat het bonte gezelschap in de bus van een begrafenis via een zuippartij in een gehandicaptendisco belandt. Gecontroleerde chaos dus, met een bijpassende robuuste montage die ervoor zorgt dat het telkens weer een verrassing is waar de film naartoe gaat en hoe Mikhanovsky zich nu weer uit de janboel weet te redden. ‘Give Me Liberty’ is een hilarische, eigenzinnige tragikomedie die tussen het alle kanten op stuiteren door het volle leven van de stad weet te vangen, de diversiteit van de mensheid viert en het hart op de juiste plaats heeft zitten.

Patricia Smagge

Waardering: 4

Bioscooprelease: 15 juli 2021
VOD-release: 10 november 2021