Give Up Tomorrow (2011)
Regie: Michael Collins | 95 minuten | documentaire
Sinds de zomer van 1997 worden de zusjes Marijoy en Jackie Chiong uit het Filippijnse Cebu vermist. Enige tijd later wordt in een vallei nabij de stad een lichaam van een meisje gevonden, ze is verkracht en vermoord. Aangenomen wordt dat het gaat om Marijoy Chiong. Het duurt niet lang of zeven jongens uit de regio worden opgepakt als verdachten van deze gruwelijke moord. Eén van hen is Paco Larrañaga, een student afkomstig uit een hoge sociale klasse, met familieleden in de oppositie. Ooit was hij betrokken bij een opstootje, waardoor zijn naam bekend is bij de politie, maar Paco kan de moord helemaal niet gepleegd hebben, want ten tijde van de moord zat hij driehonderd kilometer verderop, op de universiteit van Manilla. Zijn medestudenten kunnen dat bevestigen. Maar tegen de corrupte justitiële macht op de Filippijnen valt niet op te boksen, zelfs niet als alle bewijzen Paco en zijn medeverdachten onschuldig pleiten.
‘Give Up Tomorrow’ (2011) vertelt het ongelooflijke maar waargebeurde verhaal van Paco, die inmiddels ruim dertien jaar vastzit voor een moord die hij niet gepleegd heeft. De zaak blijkt al snel een opeenstapeling te zijn van gerechtelijke dwalingen. De vader van de Chiong-zusjes blijkt gewerkt te hebben voor de notoire drugsbaron Peter Lim en laten zijn dochters nou net een paar dagen voor hij tegen zijn voormalige baas zou moeten getuigen, van de aardbodem verdwijnen. Het lijk dat in de vallei gevonden wordt, blijkt niet eens van Marijoy Chiong te zijn. De rechter die de zaak behandelt, negeert de getuigenissen van Paco’s medestudenten. Ook hij is corrupt tot op het bot. De familie Chiong heeft bovendien een familielid in de staf van President Estrada, dus ook bij hem kan de familie van Paco niet aankloppen. Moeder Chiong zoekt intussen uitgebreid de media op en bespeelt de publieke opinie. Nog voor de verdediging aan bod is gekomen, wordt op de nationale zender een schandelijk subjectieve reconstructie vertoond: Paco en zijn familie zijn gevangen in een net van corruptie, vooroordelen en machteloosheid en de doodstraf dreigt zelfs. Toch blijven ze tot het einde strijden voor rechtvaardigheid.
Pas kort voor de aftiteling wordt onthuld dat Marty Syjuco, de producent van de film, verre familie is van de familie Larrañaga. Het maakt de passie waarmee deze documentaire gemaakt is alleen nog maar beter te begrijpen. Aan de hand van interviews, krantenknipsels, journaalbeelden en archiefmateriaal wordt een beeld geschetst van de machteloze situatie waarin de Paco’s familie zich bevindt. Door alles en iedereen te worden tegengewerkt, dat moet een regelrechte hel zijn. Terwijl de ontwikkelingen elkaar in rap tempo opvolgen, rol je als kijker van de ene verbazing in de andere. Zeker de valse getuigenverklaring van een ex-crimineel, die uiteindelijk de doorslag geeft in de veroordeling (of zo doet met dan althans geloven), doet je vol ongeloof van je stoel zakken. Natuurlijk sturen de makers van ‘Give Up Tomorrow’ je een bepaalde kant op, maar de feiten liegen niet: dat Paco en zijn medeverdachten veroordeeld zijn op basis van deze ‘bewijzen’, is te bizar voor woorden. Regisseur Michael Collins bouwt zijn film op een meeslepende, bijna spannende wijze op. Geen wonder dat deze documentaire de publieksprijs won tijdens het Movies That Matter Festival 2012.
Het zal niet vaak voorkomen dat je in een moordproces meer meeleeft met de moeder van de verdachte dan met de moeder van het slachtoffer, maar ‘Give Up Tomorrow’ is zo’n film. Op overtuigende wijze weten Collins en Syjuco Paco Larrañaga en zijn zes medeverdachten vrij te pleiten. Voor de kijker althans, want het Filippijnse gerecht blijkt onvermurwbaar, zeker zolang Estrada aan de macht is. De gerechtelijke dwalingen waar deze jongens tegen aanlopen zijn niet te geloven, zo oneerlijk. ‘Give Up Tomorrow’ is een documentaire die je doet klapperen met je oren: gebeurt dit echt? Zijn er landen waar iemand zoveel onrecht kan worden aangedaan? Verbazingwekkend en meeslepend!
Patricia Smagge