Gli anni più belli (2020)

Regie: Gabriele Muccino | 129 minuten | drama | Acteurs: Pierfrancesco Favino, Micaela Ramazzotti, Kim Rossi Stuart, Claudio Santamaria, Nicoletta Romanoff, Emma Marrone, Alma Noce, Francesco Centorame, Andrea Pittorino, Matteo De Buono, Mariano Rigillo, Francesco Acquaroli, Paola Sotgiu, Fabrizio Nardi, Gennaro Apicella, Elisa Visari, Ilan Muccino, Massimiliano Cardia, Titti Nuzzolese, Matteo de Buono, Azzurra Rocchi, Matteo Zanotti

Wat zijn de mooiste jaren van je leven eigenlijk? Zoveel mensen, zoveel meningen. De kindertijd biedt (veelal) onbezorgdheid; de puberteit nieuwe ervaringen en het gevoel dat alle opties open liggen; volwassenen genieten van (financiële) vrijheid en onafhankelijkheid en gepensioneerden kunnen – mits de gezondheid dat toelaat – hun dagen inrichten zoals ze willen. Het is een rare uitspraak eigenlijk, want wie bepaalt nu wat je beste jaren zijn? Misschien is dat wel de boodschap van het Italiaanse drama ‘Gli anni più belli’: dat je van elke dag iets moois moet proberen te maken.

‘Gli anni più belli’ start in de jaren tachtig. Een disco, rolschaatsen. Tieners die met elkaar dansen op Just an Illusion van Imagination. Dan wordt één van hen door de ander meegenomen naar buiten, want ‘ze zetten auto’s in de fik!’. De jongens, Giulio en Paolo, komen terecht in een verhitte burgeropstand waar de Italiaanse ME korte metten mee maakt. Een derde jongen, Riccardo, tot dan toe onbekend bij de twee vrienden, krijgt een kogel in zijn buik en dankzij het kordate optreden van de tieners overleeft hij dit. Vanaf dat moment zijn de drie jongens vrijwel elk moment bij elkaar. Het kwartet is compleet als de blonde Gemma zich bij hen voegt. Paolo en zij worden verliefd, maar de dood gooit roet in het eten en hun wegen scheiden zich – voor even.

Gabriele Muccino blijft niet lang hangen bij de tienerjaren, want hij heeft nog zo’n anderhalf uur te gaan voor dertig jaar. We volgen de vrouw en de drie mannen in de beginjaren van hun carrière, na de eerste tegenslagen en zien hoe ze elkaar uit het oog verliezen en weer terugvinden. ‘Gli anni più belli’ kijkt weg als een soap, met op de achtergrond enkele wereldgebeurtenissen (de val van de muur, 9/11), die slechts aanvoelen alsof ze toegevoegd zijn om de film wat context mee te geven, in plaats van dat deze scènes daadwerkelijk gewicht in de schaal leggen.

De film ziet er uit om door een ringetje te halen, de zon werpt een warme gloed over de prachtige (karakter)acteurs, maar toch is het moeilijk om met ze mee te leven. Omdat de regisseur zo van hoogtepunt naar dieptepunt hupt, krijgen we de acteurs alleen in extatische vreugde of pathetische toestanden te zien. Daarbij komt dat de hoofdrolspelers als alwetende vertellers regelmatig de vierde wand doorbreken en dat irriteert. Ja, ze zijn menselijk: ze nemen verkeerde beslissingen, maar doen ook goed. De idealist blijkt een vreemdganger maar ook een uitstekende vader; de onsuccesvolle creatieveling blijkt de lijm van het groepje en het weeskind weet maar geen blijvende keuzes te maken, tot het leven het inhaalt. Iedereen zal wel iets herkenbaars aantreffen in de plot of de personages, maar deze zomerse, episch bedoelde, Italiaanse film raakt niet, maar raast als een tornado door de toch wel clichématig geschreven levens van de vier heen.

Monica Meijer

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 6 augustus 2020
DVD-release: 6 mei 2022