Going in Style (2017)

Recensie Going in Style CinemagazineRegie: Zach Braff | 96 minuten | komedie, misdaad | Acteurs: Morgan Freeman, Michael Caine, Alan Arkin, Ann-Margret, Joey King, Peter Serafinowicz, Christopher Lloyd, Matt Dillon, John Ortiz, Kenan Thompson, Siobhan Fallon Hogan, Maria Dizzia, Katlyn Carlson, Josh Pais, Melanie Nicholls-King, Camiel Warren-Taylor, Doris McCarthy, Jeremy Bobb, Ashley Aufderheide

De laatste jaren is er een opmars gaande van films waarin acteurs op leeftijd hun eigen ouderdom bespotten. Het subgenre plaatst de oudjes in situaties die normaal voor jongeren bestemd zijn, met alle grappen van dien. Hun gebreken komen onder een vergrootglas te liggen, maar doordat ze uiteindelijk de situatie toch meester worden tonen ze evenwel nog steeds van waarde te kunnen zijn. Dat gaat in de regelmaat gepaard met enige sentimentaliteit, die de toeschouwer er aan herinneren dat niet alleen deze bejaarde filmpersonages hun merites hebben, maar ook de ouderen van vlees en bloed. ‘Going in Style’ sluit zich naadloos bij deze reeks aan, na films als ‘The Bucket List’ (Reiner; 2007), ‘The Expendables’ (Stallone; 2010) en ‘RED’ (Schwentke; 2010).

De senioren van dienst zijn hier Michael Caine (geboren in 1933), Alan Arkin (1934) en de koning van het subgenre: Morgan Freeman (1937). De drie zijn gepensioneerde staalfabrikanten met de nodige geldproblemen. Caine speelt Joe, een trouwe brompot die de grootste moeite heeft om zijn hypotheek te betalen. Net nu zijn dochter en kleindochter bij hem zijn ingetrokken, dreigt hij het huis te worden uitgezet. Albert (Arkin) heeft de vrouw van zijn dromen gevonden, maar beseft dat hij vanwege zijn financiële perikelen nooit voor haar zorgen kan. Willie (Freeman),ten slotte, komt er achter dat hij door falende nieren niet meer lang te leven heeft. Als er niet snel een donor wordt gevonden ziet de toekomst er niet goed uit. Bovendien kost een transplantatie geld. Veel geld. Als ook het pensioen van de drie heren dreigt te vervallen, resteert radeloosheid.

Op het moment dat Joe bij zijn bank voor een laatste keer probeert om onder zijn wurghypotheek uit te komen, wordt het bankgebouw overvallen. Het brengt hem op een idee. De bankrovers gingen professioneel te werk. Dat moet een man zoals hij, vol levenservaring, toch ook wel kunnen. Zijn vrienden willen er aanvankelijk niets van weten, maar gaan nadat hun geldproblemen alleen maar groter worden toch overstag. Tot die bankoverval is ‘Going in Style’ een heerlijke film. De grappendichtheid is hoog. De wisselwerking tussen de drie staat garant voor een scala aan fijn bijtende dialogen met hun ouderdom als lijdend voorwerp. Ook de aanklacht tegen de banken- en zakenwereld komt goed uit de verf, al heeft de film daar soms wat weg van een Trumpiaanse promofilm van 50PLUS. Jongeren moeten voor de ouderen zorgen, de banken halen het geld weg bij de ouderen, de industrie verhuist naar lagelonenlanden en de pensioenen verhuizen mee. Dat werk.

Naarmate ‘Going in Style’ vordert, krijgt de bankoverval langzaamaan de overhand. De film verandert van seniorenkomedie in heistmovie. Hoewel dat genoeg spannende momenten oplevert -er gaat natuurlijk een hoop mis-, is de scherpte er dan wel van af. Dan komt ook het besef dat het wederom oudere acteurs zijn die de film dragen. De actrices van die leeftijd, of zelfs nog jonger, vallen andermaal buiten de boot. Dat wringt. Daar kan Hollywood veel meer vernieuwend uit de hoek komen.

Wouter Los

Waardering: 3

Bioscooprelease: 6 april 2017
VOD-release: 2 augustus 2017
DVD- en blu-ray-release: 9 augustus 2017