Going Postal (2010)

Regie: Jon Jones | 180 minuten | komedie, fantasie | Acteurs: Richard Coyle, David Suchet, Claire Foy, Andrew Sachs, Charles Dance, Timothy West, Steve Pemberton, Paul Barber, John Henshaw, Don Warrington, Tamsin Greig, Madhav Sharma, Jimmy Yuill, Ian Bonar, Nicholas Farrell, Marnix Van Den Broeke, Adrian Schiller, Daniel Cerqueira, Ingrid Bolsø Berdal, Ben Crompton, Asif Khan, Paula Lane, Alex Price, Gabrielle Hamilton, Terry Pratchett, Tamás Mohai, Anna Györgyi, Béla Székely, Anna Erdos, Matt Devere, Angéla Eke, Mike Kelly, István Göz, Szabolcs Thuróczy, Richard Usher, Gäbor Atlasz, Tamás Sághy

‘Going Postal’ is afkomstig uit de pen van Terry Pratchett, de Britse fantasy schrijver die bekend is van zijn ‘Discworld’ serie. De film/mini-serie (twee aansluitende afleveringen van anderhalf uur) speelt zich af in een wereld die bevolkt wordt door trollen, golems, vampieren en weerwolven. Toch is ‘Going Postal’ allesbehalve een donker werkje geworden en kunt u zich verheugen op ruim drie uur luchtige fantasy, die overigens moeiteloos voorbij kabbelt vanwege het aanstekelijke verhaal.

Dat verhaal draait allemaal om de kleine oplichter Moist von Lipwig. Deze zwendelaar begeeft zich van stad naar stad, onderwijl profiterend van het Britse gezegde ‘you can’t fool an honest man’. Moist weet voornamelijk in zijn levensonderhoud te voorzien door het verkopen van waardeloze obligaties, een praktijk waar hij zelf het gevaar niet van inziet. Totdat hij op een dag tegen de lamp loopt en ter dood veroordeeld wordt voor zijn wandaden. Hij wordt echter van het schavot gered door de mysterieuze lord Vetinari, die zich opwerpt als de beschermengel van Moist. Hij geeft aan hem de keuze: alsnog de doodstraf of een baan als de nieuwe postmeester in het stadje Ankh Morkpork. Moist is niet van plan de rest van zijn leven door te brengen in het slaperige stadje, maar aangezien de doodstraf een weinig aantrekkelijk alternatief lijkt, besluit hij voorlopig toch maar akkoord te gaan. Wat Lord Vetinari er echter niet bij heeft verteld is dat er een vloek rust op het postkantoor en dat de afgelopen vier postmeesters het allemaal binnen korte tijd met de dood hebben moeten bekopen.

Of Moist aan de vloek zal weten te ontsnappen vormt grotendeels de inhoud van de eerste aflevering, terwijl de tweede aflevering vooral over de concurrentiestrijd tussen het postkantoor en de clacks gaat. Die clacks zijn een soort vroege versie van de telegraaf en hoewel zelfs voor de 19e eeuwse setting van de film vrij verouderd, zijn ze nog altijd sneller dan de post. Om het postkantoor in leven te houden zal Moist er daarom alles aan moeten doen om de kwaadaardige directeur van de clacks op de een of andere manier te verslaan.

Een vrij uitgebreide beschrijving van het verhaal inderdaad, maar met ruim drie uur speeltijd bevat ‘Going Postal’ dan ook erg veel informatie. Verveeld zult u hierdoor in ieder geval niet raken, want schrijvers en regisseur weten precies het goede tempo erin te houden en verspillen geen tijd aan overbodige zaken. Natuurlijk biedt drie uur genoeg ruimte om ook enige randzaken te behandelen, maar nergens wekt het verhaal de indruk af te wijken van het oorspronkelijke doel en dat is de ontwikkeling te schetsen van Moist van een egoïstische en onvriendelijke oplichter tot een barmhartige inwoner van de stad.

Daarbij ziet de aankleding in ‘Going Postal’ er verzorgd uit, maar is het nergens de bedoeling om de kijker te overdonderen met spektakel of actie. De wereld van ‘Going Postal’ doet zelfs bijzonder alledaags aan. Tussen de regels door kan men in de strijd tussen het postkantoor en de clacks veel herkennen van de wereld van de moderne telecommunicatie. Dezelfde burgerlijke frustraties over slecht werkende verbindingen, gebrek aan service en te hoge tarieven zijn allemaal op eigenzinnige wijze verwerkt in de film. Ondanks de duidelijke fantasy setting is ‘Going Postal’ daardoor een film geworden die vooral veel herkenning oproept door de moderne thema’s die het behandelt.

Door die fantasy setting zal ‘Going Postal’ echter ook een film blijven voor een beperkt publiek. Niet iedereen kan zich nu eenmaal even makkelijk verplaatsen in een wereld als deze, ook al is het achterliggende verhaal nog zo alledaags of universeel. In de tussentijd hebben degenen die dit wel kunnen echter een mooi stukje fantasy erbij gekregen waarmee je gemakkelijk een lange avond vult. Klasse!

Sander Colin