Goud (2007)

Regie: Niek Koppen | 106 minuten | documentaire | Acteurs: Speelsters, coach en begeleiders van het Nederlandse dameshockeyteam dat kwam, zag en overwon op het WK 2006 in Madrid.

Wie louter naar de resultaten kijkt, zal denken dat het Nederlands dameshockeyteam op zijn sloffen de wereldtitel bij het WK 2006 binnensleepte. In Madrid werden zes van de zeven wedstrijden gewonnen, terwijl het enige gelijkspel werd behaald in een poulewedstrijd die er niet meer toe deed. Dat aan dat kampioenschap evenwel een moeizame voorbereiding voorafging, zien we in de documentaire ‘Goud’ van Niek Koppen. De regisseur kreeg van de Nederlandse hockeybond alle tijd en ruimte om het team te volgen, van de rampzalige voorbereiding in Amerika tot de triomfantelijke terugkeer op Schiphol. Het levert een boeiende, grappige en bij vlagen ontroerende documentaire op.

Om niet bestempeld te worden als de zoveelste sportdocumentaire, zoekt ‘Goud’ het thematisch wat breder. Hoewel sportliefhebbers ruimschoots aan hun trekken komen – er zijn volop beelden van wedstrijden en trainingen – moest dit ook een film worden over de Hollandse overlegcultuur. Wat dat aangaat had regisseur Koppen geen beter team kunnen treffen; vooral tijdens de voorbereiding lijkt het motto van de dames ‘Geen Daden Maar Woorden’. Er wordt ontstellend veel geouwehoerd, waarbij bondscoach Marc Lammers steeds maar weer serieus ingaat op de klachten van zijn pupillen (om vervolgens weer volop te overleggen met zijn eigen staf). Het blijken vooral de creatieve speelsters die continue geestelijke bijstand nodig hebben. De bikkels achterin lossen het eerder met een paar krachttermen op, waarbij hun uitbarsting na de moeizame openingswedstrijd tegen India meteen een louterend effect heeft. Die verdedigsters vormen daarmee het beste bewijs dat ook overleg zo zijn grenzen heeft.

Hoewel het Nederlands team een paar uitgesproken persoonlijkheden kent, is Koppen minder geïnteresseerd in het individu dan in het groepsproces. Ieder teamlid heeft duidelijk een eigen rol, wat resulteert in een hechte en solidaire groep. Als de voorzichtige en gemoedelijke Lammers zijns ondanks weer eens een speelster in huilen laat uitbarsten, is er altijd wel iemand van de spelersgroep of het begeleidingsteam die klaarstaat om te troosten. De onderlinge band is des te opmerkelijker als je ziet hoe groot de verschillen qua persoonlijkheid zijn. Die band wordt dan weer versterkt door uitstapjes naar strand, oorlogsmonument of Victoria’s Secret, uitstapjes waaraan uiteraard wel weer het nodige overleg vooraf gaat.

De grote kracht van ‘Goud’ zit hem vooral in de keuze voor de hockeysport. In het moderne hockey spelen geld of commerciële belangen een relatief onbelangrijke rol, zodat je hier topsport op zijn allerpuurst ziet. De mooiste beelden zijn dan ook die van de wedstrijden zelf, als we de intense beleving zien in de ogen van de meiden. Sportsters pur sang, die willen knokken, lijden en tot het uiterste gaan, alleen maar om de beste van de wereld te worden. Het verschil met verziekte sporten als wielrennen en voetbal is verbijsterend; hier geen dopingtoestanden, transfergedoe, voorgebakken praatjes of al te jeugdige arrogantie. Gewoon een stel fanatieke meiden en een met bovenmenselijk geduld gezegende coach, die met elkaar het hoogste in hun sport nastreven. Dat levert mooie beelden op, vakkundig geregistreerd en geselecteerd door nog zo’n wereldtopper, maar dan op een heel ander gebied.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 4 oktober 2007