Great Expectations (1999)

Regie: Julian Jarrold | 200 minuten | drama | Acteurs: Ioan Gruffudd, Justine Waddell, Charlotte Rampling, Laura Aikman, Nicholas Blane, Selina Cadell, Jo Cameron Brown, Emma Cunniffe, Tony Curran, Laurence Dobiesz, Leo Dolan, Sarah Durham, Michael Eaves, Daniel Evans, Gemma Gregory, Bernard Hill, James Hillier, David Horovitch, Alex Leppard, Hugh Lloyd, Roland Manookian, Ian McDiarmid, Ifan Meredith, Laila Morse, Terence Rigby, Clive Russell, Lesley Sharp, Angela Simms, Philippa Stanton, Reggie Stewart, Richard Stirling, Donald Sumpter, Bill Thomas, Gabriel Thomson, Timoty Tranter, Norman Tyrrell, Sandra Voe, Nicholas Woodeson

‘Great Expectations’ is in feite een soort coming-of-age film. We volgen de jonge Pip die opgroeit in de kille 19e eeuw waarin hij steevast krijgt te horen hoe ondankbaar hij als kind wel niet is en hoe hij maar beter z’n best moet doen. Dit zet de toon van de rest van de twee films; wrede volwassenen, veel verwachtingen en een zeer broeierige sfeer.

Want ja, het is vooral die sfeer die deze verfilming het zeer waard maakt. Zowel het zompige Britse platteland als het drukke London ademen een kille onheilspellende sfeer uit met als hoogtepunt de feestzaal van mevrouw Havisham. Hoewel de locaties perfect zijn voor het creëren van de sfeer, is het vooral Peter Salem’s muziek die op een simpele maar effectieve manier je weet onder te dompelen in de verschrikkelijke wereld van Pip.

Wat ‘Great Expectations’ ook zo bijzonder maakt, zijn de fantastische acteurs. Alhoewel Ioan Gruffudd niet zo overtuigend overkomt als de volwassen Pip, zijn de rest van de spelers van een zeer hoog niveau. Je zou deze miniserie alleen al moeten kijken voor het fantastische acteerwerk van Charlotte Rampling (Miss Havisham) en Ian McDiarmid (de advocaat Jaggers).

Het enige wat deze film in de weg staat, is de onsympathieke hoofdrolspeler. Je voelt eigenlijk niet zo sterk mee met Pip en z’n tegenslagen. Dit is enerzijds niet zo’n groot minpunt omdat Pip’s rol niet zo sympathiek bedoeld lijkt te zijn, maar anderzijds kan er af worden gevraagd of je wel zou willen blijven kijken naar iemand die toch niet je aandacht lijkt te verdienen.

Gelukkig heeft ‘Great Expectations’ genoeg plotwendingen om boeiend te blijven. Daarnaast roept de film hier en daar ook een aantal filosofische vragen op die je toch weer geïnteresseerd houdt in het wel en wee van Pip.

‘Great Expectations’ is een geweldige film als je van een broeierige sfeer houdt en van acteerwerk wilt genieten. Wat jammer is, is dat het tweede deel niet kan toppen aan het eerste deel en dat hier en daar onduidelijkheden zijn over het motief van de karakters. Een aanrader als je een film zoekt over ‘die goede oude tijd’.

Bertine van Hövell