Greta (2018)

Regie: Neil Jordan | 98 minuten | drama, thriller | Acteurs: Isabelle Huppert, Chloë Grace Moretz, Maika Monroe, Jane Perry, Jeff Hiller, Parker Sawyers, Brandon Lee Sears, Jessica Preddy, Thaddeus Daniel, Raven Dauda, Colm Feore

De tas oogt te perfect om zomaar achter te laten in een New Yorkse metro. Maar bij de jonge serveerster Frances (Chloë Grace Moretz) springt geen enkel sein op rood. Ze besluit de tas persoonlijk af te leveren, ondanks waarschuwingen van haar vriendin (‘in New York neem je geen achtergelaten tas mee, maar bel je de explosievenopruimingsdienst’).

De eigenaresse lijkt op het eerste gezicht een lief Frans vrouwtje van middelbare leeftijd, dolend in haar eigen eenzame wereld. De twee ontwikkelen opvallend snel een sterke band, mede omdat Frances behoefte heeft aan een moederfiguur. Maar als deze Greta (Isabelle Huppert) zich steeds obsessiever met haar leven bemoeit, begint Frances langzaam de schilletjes van Greta’s ingenieus geconstrueerde schijnwereld af te pellen.

‘Greta’ ontvouwt zich daarmee als een vrij klassieke stalkerthriller en slaagt er zelden in om de uitgekauwde genreclichés te ontstijgen. Onbegrijpelijke beslissingen van de personages, passieve bijrollen, een net iets te geforceerde reeks van toevalligheden: het lijkt alsof regisseur Neil Jordan (‘The Crying Game’) en de schrijvers nauwelijks af durven te wijken van de gebaande paden.

‘Greta’ is dan ook vooral de moeite waard door de hoofdrolspeelsters. Moretz is zoals altijd solide als de (net iets te) naïeve twintiger die met open ogen in Greta’s valkuilen stapt. Maar het is Isabelle Huppert die elke aan deze film besteedde minuut de moeite waard maakt. Als de manipulatieve en slinkse Greta krijgt Huppert alle ruimte om de psychologische grenzen van haar personage af te tasten: de Franse grootmeesteres heeft het duidelijk goed naar haar zin als getroebleerde psychopaat.

Maar wat beklijft is toch vooral de teleurstelling dat ‘Greta’ inhoudelijk nergens de wetten van een B-thriller ontstijgt. Waar de potentie alom aanwezig was voor een psychologische horrorstudie, blijft ‘Greta’ vooral steken in gemakzuchtige plotwendingen en gebrekkige karakterontwikkeling. Ook met het ogenschijnlijk interessante moeder-dochtercomplex wordt door regisseur Jordan bar weinig gedaan, waardoor ‘Greta’ in de kern vooral jammerlijk oppervlakkig blijft.

Dat ‘Greta’ toch het aanzien waard is, is dan ook vooral te danken aan de fameuze Huppert, dansend op de tonen van haar eigen krankzinnigheid. In al haar waanzin heeft ze in de verte wel iets weg van van Jack Nicholsons hoofdpersonage in ‘The Shining’. Met een actrice die er zo vilein op los schmiert vergeef je ‘Greta’ daarom zelfs het dertien-in-een-dozijnscript.

Alex Mazereeuw

Waardering: 3

Bioscooprelease: 2 mei 2019
DVD- en blu-ray-release: 17 oktober 2019