Grimas (2012)
Regie: Arjen Rooseboom | 97 minuten | horror, thriller | Acteurs: Anouk van der Steen, Renske Bijlsma, Joris Nuijten, Renate Pauw, Arjen Rooseboom, Leo Spaans, Rudolf Heine, Marloes Arkesteijn, René Riva, Frouke de Groot, Lise Rietveld, Emilie Kroon, Caspar Delibes, Henk Bres, Thomas Drevers
“De allereerste Haagse horror”, zo prijst regisseur Arjen Rooseboom zijn film ‘Grimas’ aan, waarbij de slogan (met een knipoog) “Uh-Oh Den Haag” is. Voor degenen die Den Haag kennen, is het leuk om de stad te zien figureren in een speelfilm, wat helaas niet al te vaak gebeurt. Dat is echter niet de enige reden om naar de film te kijken, want Rooseboom weet met een beperkt budget er toch een heel aardige horrorprent van te maken.
Centraal in ‘Grimas’ staat de jonge Sophie Meijer (Anouk van der Steen), die met haar broer Kevin (Rooseboom zelf) in geldnood komt. Ze besluit zonder veel navraag te doen op stel en sprong een babysitopdracht te accepteren bij het vreemde stel Richard en Annette van der Werff (Joris Nuijten en Renate Pauw). Het echtpaar duikt een hotel in en Sophie installeert zich op de bank. Totdat ze ineens geluiden uit de babyfoon hoort en de televisie haar boodschappen toe begint te zenden. Het is het begin van een bewogen nacht, zowel in het huis zelf, als op verschillende plekken in Den Haag, waar ze tot in het ziekenhuis achtervolgd wordt door een dode clown (Joris Drevers) met slechte bedoelingen. In de tweede helft zakt ‘Grimas’ wat in, als de claustrofobische setting van het huis wordt ingeruild voor het Medisch Centrum Haaglanden, oftewel het Westeinde Ziekenhuis. De makers mochten in het ziekenhuis zelf opnamen maken, maar hier wordt er te veel tijd ingeruimd voor gepraat, overleg en heen en weer geren door de verlaten en overbelichte gangen. Hier duikt ook een al dan niet op rechercheur De Cock geïnspireerde oudere politieman (Leo Spaans) op, die het onderzoek naar de mysterieuze belager van Sophie moet leiden. Daaruit blijkt ook de vorige oppas Chantal (Renske Bijlsma) met de clown te maken heeft gehad. Door de introductie van allerlei nieuwe personages, die allemaal wat te doen moeten hebben, verlegt de film de aandacht van Sophie naar anderen en boet daarmee enigszins aan spanning in.
Dat ‘Grimas’ niet veel gekost heeft, is er wel aan af te zien, maar dat heeft ook wel zo zijn charme. Het verhaal blinkt niet uit in originaliteit, er wordt hier en daar houterig geacteerd en ook op het technische vlak (onder andere in sets, belichting en geluid) is het gebrek aan budget duidelijk zichtbaar. Naar verluidt heeft de totale productie maar 8500 euro gekost, wat natuurlijk een schijntje is. Alleen in ons land al wordt er (soms zwaar) gesubsidieerd prutswerk afgeleverd, wat nog verder in het voordeel van ‘Grimas’ pleit. Want de film is zeker effectief op het vlak dat het echt telt: er zijn een aantal goede horrorscènes en Rooseboom verstaat zijn vak – zeker in het begin – qua spanningsopbouw. Een gouden greep is natuurlijk om een clown te laten optreden. Clowns zijn gewoon doodeng, zeker voor wie Stephen King’s ‘It’ heeft gelezen of de magistrale Tim Curry heeft zien overacteren in de gelijknamige en verder middelmatige tv-film. Met simpele grime, geholpen door vrije basale special effects, wordt de nachtmerrie om bedreigd te worden door een moordende clown behoorlijk overtuigend in beeld gebracht. Toegegeven, het is allemaal niet briljant. De horror liefhebber die echter in staat is om door de beperkingen heen te kijken, zal zich prima vermaken.
Rooseboom laat zien dat hij flair heeft en weet hoe hij actie, schrikmomenten en af en toe een ironische grap in een goede montage weet te verwerken. Je hebt nooit het gevoel dat je helemaal “in” de film zit, door de beperkte middelen, maar dat de regisseur talent heeft, moge duidelijk zijn. De rol van Sophie wordt goed neergezet door Van der Steen en naast de al genoemde Drevers en Rooseboom en een paar van tv bekende gezichten, bestaat de cast grotendeels uit de vrijwilligers van Theatersportvereniging Improfessioneel. Hoewel de film dus grotendeels door amateurs is gemaakt, zou het de film tekort doen om ‘Grimas’ als amateuristisch af te doen. Het is niet moeilijk voor te stellen dat Arjen Rooseboom met een groter budget tot verrassende dingen in staat is. Met ‘Grimas’ geeft hij in elk geval een aardig visitekaartje af.
Hans Geurts
Waardering: 3