Guardians of the Galaxy Vol. 3 (2023)

Recensie Guardians of the Galaxy Vol. 3 CinemagazineRegie: James Gunn | 150 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Chris Pratt, Zoe Saldana, Dave Bautista, Vin Diesel, Bradley Cooper, Karen Gillan, Pom Klementieff, Elizabeth Debicki, Sean Gunn, Sylvester Stallone, Will Poulter, Chukwudi Iwuji, Daniela Melchior, Michael Rosenbaum, Maria Bakalova

Alsof er geen vuiltje aan de lucht was, schakelde regisseur James Gunn tussen megaproducties van Marvel Cinematic Universe/The Walt Disney Company en DC Universe/Warner Bros. Discovery, de twee grootste broodheren, en miljarden bedrijven, in het superheldengenre. Ondanks de twee verschillende universums en de ietwat afwijkende kijk op het genre, zie je, ongeacht de broodheer, Gunns stempel terug in de door hem geregisseerde megaproducties. Voor zijn visie op superhelden laat hij zich dus niet door één bepaald productiehuis vangen. Oké, hij is eens ontslagen door Disney vanwege een oude beledigende tweet, maar inmiddels is hij weer in gratie aangenomen voor de apotheose van waar voor hem de grote doorbraak begon, ‘Guardians of the Galaxy’ (2014).

Terwijl Peter Quill (Chris Pratt) nog in zak en as zit over de break-up met Gamora (Zoe Saldana), raakt Rocket (Bradley Cooper) zwaargewond bij een aanval op de thuisbasis van de Guardians door een onbekende goudgloeiende indringer (Will Poulter). Iedereens favoriete wasbeer, hoewel Rocket het haat om zo genoemd te worden, belandt in een coma en kan niet worden geopereerd omdat er een boobytrap is geplaatst bij zijn hart. De benodigde ingreep zou fataal zijn. Maar Rockets hartsvrienden laten het er niet bij zitten en komen te weten dat de boobytrap is geplaatst door de High Evolutionary (Chukwudi Iwuji), de maker van Rocket. Voor deze dokter Victor Frankenstein-achtige figuur is voor god spelen een tweede natuur. Hij wil namelijk de perfecte wezens en wereld scheppen. Alleen dat mislukt telkens, met desastreuze gevolgen. Ook Rocket was zo’n experiment, maar de slimme wasbeer ontsnapte. High Evolutionary heeft daarom nog een appeltje te schillen met hem.

Regisseur Gunn breit een vurige eindceremonie aan de trilogie van Marvels buitenbeentjes in het melkwegstelsel met als schreeuwende hoofdthema’s: vrienden steunen elkaar door dik en dun, soms beter dan familie, of ze zijn gewoonweg je thuis. En probeer jezelf zoveel mogelijk te accepteren zoals je bent, ook al vertelt jouw maker, god dan wel mens, dat je niet eens in zijn schaduw mag staan. Onderwijl slingert het publiek mee op een rollercoasterrit van hachelijke, doch kleurrijke, situaties in de ene uithoek van het heelal, waaronder een organisch ruimtestation, naar de andere, een aaibare kopie van een melige jaren tachtig SF tv-serie met een dierentuin aan mensachtigen.

Hoewel Gunn en zijn team bij de derde ‘Guardians of the Galaxy’ de spanningsbogen aangaande drama en actie beter weet te temmen dan de regisseurs van de ‘Ant-Man’ films, Peyton Reed, en die van de laatste twee ‘Thor’ films, Taiki Waititi, die beiden een lollige aanpak vergelijkbaar aan die van Gunn hebben, is de kritiek dat Reed overdadig steunt op CGI en Waititi op onderbroekenlol-flauw. Dit is meten met twee maten, want in beide aspecten is ‘Guardians of a Galaxy’ een op zijn minst even grote veelvraat. Wellicht krijgt Gunn het voordeel van de twijfel omdat hij het meer jolige – ergens in de melkweg –, pad als eerste, met succes, bewandelde voor Marvel.

Het visueel-creatieve team en de ster(stem)acteurs zijn inmiddels vergroeid met hun rollen in The Guardians. Hier is dan ook bijna geen vuiltje aan de lucht, behalve voor de bijrollen van Will Poulter en Elizabeth Debicki: hoe fleurig de twee het ook proberen in te vullen, en de talloze verwaarloosbare cameo’s ten spijt (wederom tjokvol ermee!), blijven ze nog steeds van bordkarton. Uiteindelijk is de film gesjeesd spectaculair zoals je van Marvel mag verwachten en grappig maf, zoals de eerste twee delen. Echter het is vooral ook meer van hetzelfde. En ondanks dat afscheid kunnen nemen van iets dierbaars een thema is, staat het onontkoombaar in koeienletters geschreven dat het universum geen einde kent, immer virtueel uitdijt met kletterend goud tot in de uithoeken van het heelal.

Roy van Landschoot

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 3 mei 2023
VOD-release: 2 augustus 2023 (Disney +)