Guarding Eddy (2004)
Regie: Scott McKinsey | 96 minuten | drama, sport | Acteurs: Brian Presley, Kiko Ellsworth, Anna Maria Horsford, John Homa, Lee Garlington, Paul Davidson, Susan Haskell, Dominic Scott Kay, Erin Hershey, Byron McIntyre, Diane Sellers, Steven Williams, Marie Wilson, Reign Morton, Keyon Dooling
Scott McKinsey is vooral bekend als de regisseur van “General Hospital”, waarvoor hij een Emmy won, en “As the Wold Turns”. Hij is de zoon van de bekende soapactrice Beverlee McKinsey, die in 2008 stierf. Via zijn moeder rolde Scott McKinsey in de soapwereld. Tussen de opnamen van “General Hospital” door was McKinsey ook de regisseur van het drama ‘Guarding Eddy’. Het eerste wat bij ‘Guarding Eddy’ opvalt, is het camerawerk. De shots zijn niet statisch, dit maakt dat je als kijker direct het gevoel hebt dat je er echt bij bent. Bijzonder is ook de manier waarop Eddy, fenomenaal gespeeld door Brian Presley, voortdurend langs en vaak net onder de camera kijkt. Het feit dat Eddy geen oogcontact maakt met de mensen om hem heen, komt op deze manier nog beter over op de kijker.
Wanneer je ‘Guarding Eddy’ kijkt, is de link met Sean Penn in ‘I Am Sam’ snel gemaakt. De gelijkenis zit hem niet alleen in de film zelf, maar ook in de manier waarop Eddy praat, hoe hij beweegt en zijn kinderlijke manier van formuleren. Wat Eddy precies mankeert wordt in de film niet duidelijk. Het is in ieder geval nog niet tot Eddy zelf doorgedrongen dat hij niet normaal is. Eddy is er van overtuigd dat hij als prof basketballer in de NBA kan spelen als hij maar mee mag doen aan de try-outs.
“I have a really good three-point-shot.” Hij wordt in huis genomen door de professionele basketbalspeler Mike, gespeeld door Kiko Ellsworth. Mike is vanwege een knieblessure aan het trainen om weer bij de Los Angeles Clippers te mogen spelen. Eddy ziet Mike als zijn grote broer en denkt dat als ze samen hard zullen trainen, ze samen voor de ‘Clippers’ kunnen spelen. Mike gaat heel lang mee in de fantasie van Eddy, denkend dat Eddy zelf wel weet dat dit onmogelijk is. Maar wanneer het trainingskamp van de ‘Clippers’ dichterbij komt beseft Mike dat Eddy werkelijk denkt dat hij professioneel basketballer kan worden. Vanwege zijn handicap is er nooit iemand geweest die tegen Eddy heeft durven zeggen dat hij geen basketbalspeler kan worden en dat zijn fantasie nooit bewaarheid zal worden. Mike is Eddy inmiddels ook als zijn vriend gaan zien en heeft er zichtbaar moeite mee om Eddy’s droom aan diggelen te slaan. Alles waar Eddy eigenlijk naar op zoek is, is een stukje erkenning, het gevoel belangrijk te zijn, en dat hij iemand is die ertoe doet.
Wat ‘Guarding Eddy’ zo goed maakt, is dat je als kijker geconfronteerd wordt met je eigen drang om te presteren. Iedereen wil iets bereiken in het leven: een goede baan, status, populair en geliefd zijn, maar vooral ook geaccepteerd worden door anderen en af en toe een beetje bewondering. Maar wat nu als je door de maatschappij al afgeschreven bent en je gezegd is dat je nooit iemand zal worden? Al met al is ‘Guarding Eddy’ een fijne feel-good movie over vriendschap, erkenning en dromen. Ieder mens heeft dromen, waarvan je hoopt dat ze uit zullen komen, soms zoek je alleen niet op de juiste plaats. “When a dream is all you have, take the shot!”
Phileau Mey