Haaibaai – Shark Bait (2007)

Regie: Howard E. Baker, John Fox | 77 minuten | animatie | Originele stemmencast: Freddie Prinze Jr., Rob Schneider, Evan Rachel Wood, Donal Loque, Andy Dick, Fran Drescher, John Rhys-Davies, R. Lee Ermey | Nederlandse stemmencast: Fleur Minjon, Anouk van Schie, Monique de Waal, Meike Hurts, Staf Coppens, Edo Brunner, Frans van Deursen, Herbert Flack, Pim Koopman

Originaliteit is, zeker in de filmwereld, een kunst op zich. Het lijkt haast onmogelijk om een verhaal te bedenken en uit te werken tot een goed en verfilmbaar script, zonder dat dat, in een iets andere hoedanigheid misschien, al een keer gedaan is. De makers van ‘Haaibaai’ (‘The Reef’) maken het echter wel heel erg bont. ‘Finding Nemo’ en ‘Shark Tale’ zijn immers pas net van het toneel, en een nieuwe animatiefilm over het leven onder water dient zich alweer aan. En waar liefhebbers van animatie zich misschien niet erg veel zorgen maken over de originaliteit van de films, zullen ook zij van een koude kermis thuiskomen. ‘Haaibaai’ slaat op alle fronten de plank volledig mis.

Zoals in ‘Finding Nemo’ speelt ook in ‘Haaibaai’ een klein oranje visje de hoofdrol. Pi raakt op jonge leeftijd zijn ouders kwijt aan een visnet en is vanaf dat moment op zichzelf aangewezen. Hij maakt een lange tocht van het vieze, vervuilde havenwater naar het prachtige, vrolijke rif en ontmoet daar de oogverblindende Cordelia. Helaas wordt het rif geteisterd door de gemene haai Troy, die niets liever wil dan dat Cordelia zijn partner wordt. En dat is nou net wat Pi dacht toen hij haar voor het eerst zag.

Gelukkig barst ‘Haaibaai’ van de meest vreemde en grappige vissen en zeedieren die je in een mooi rif kunt tegenkomen. De oude zeeschildpad Nerissa is misschien nog het leukst van allemaal: hij leeft afgezonderd van iedereen in een gezonken piratenschip maar schijnt over bijzondere krachten te bezitten. Als in een spectaculaire videogame kronkelt Nerissa zich pijlsnel door het rif en gebruikt hij de kracht van water om zijn tegenstanders te verslaan. Ook de tante van Pi, die samen met haar zoon in het rif woont, is bijzonder leuk om te zien. Zij gaat als waarzegster door het leven en, eerlijk is eerlijk, zoiets absurds was in ‘Finding Nemo’ en ‘Shark Tale’ nog niet te zien. Helaas zijn deze twee karakters op het gebied van vormgeving het enige waar ‘Haaibaai’ het van moet hebben. Want de animaties zijn lang niet zo geperfectioneerd als die van concurrenten Disney en Pixar, sterker nog, het rif in ‘Haaibaai’ doet meer denken aan een goedkope screensaver dan aan een tot in details uitgewerkt filmdecor.

Pi besluit ten strijde te trekken tegen Troy om te voorkomen dat hij zijn geliefde Cordelia voor altijd kwijt is. Hij gaat in training bij Nerissa, die zich ontpopt tot een strenge doch wijze leermeester die niet onderdoet voor Mr. Miyagi uit ‘The Karate Kid’-films. Nerissa leert Pi op dezelfde manier als hij dat zelf doet gebruik te maken van het rif en het water, om Troy op zíjn manier te kunnen verslaan. Wie niet sterk is moet slim zijn. Het levert enkel wat leuke stukjes op waarin blijkt dat Pi nog lang niet klaar is voor de strijd die hem te wachten staat. Misschien dat ‘Haaibaai’ voor een jong Nederlands publiek nog genoeg vermaak oplevert ook. Tenslotte is de aanwezigheid van de immens populaire meidengroep Kus in de stemmen van de vissen en de soundtrack voor kinderen reden genoeg om ernaar toe te gaan. Bovendien houden kinderen zich waarschijnlijk niet eens bezig met de kwaliteit van animaties en met de flauwheid van de grappen en woordspelingen (André Havis, Ricky Marlin, een bekende acteur). Integendeel, het zijn juist deze onderdelen die kinderen in een animatiefilm waarderen. Maar feit blijft dat ‘Haaibaai’ gewoonweg niet sterk genoeg is om zich met échte animatiefilms te kunnen meten. Dat kan zelfs al het water van de zee niet afwassen.

Julien van Alphen

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 16 mei 2007