Hackers (1995)
Regie: Iain Softley | 107 minuten | thriller | Acteurs: Jonny Lee Miller, Angelina Jolie, Jesse Bradford, Matthew Lillard, Laurence Mason, Renoly Santiago, Fisher Stevens, Alberta Watson, Darren Lee, Peter Y. Kim, Ethan Browne, Lorraine Bracco, Wendell Pierce, Michael Gaston, Marc Anthony
‘Hackers’ begint een beetje als een standaard tienerfilm. De hoofdrolspeler van het verhaal, Dade Murphy (Jonny Lee Miller), verhuist met z’n moeder naar New York en moet zich weten te redden op een nieuwe school. Al op de eerste dag wordt hij te pakken genomen door Kate Libby (Angelina Jolie) en hij zint op wraak. Omdat Ramon Sanchez (Renoly Santiago) hem betrapt op het inbreken in de school computer, wordt Dade door Ramon geïntroduceerd in het hackerwereldje van New York. Vanaf daar onderscheidt de film zich van alle andere tienerfilms door van de clichés af te stappen en zich te concentreren op het hoofdthema hackers.
Alhoewel het niet makkelijk is om als leek alle technische details te begrijpen, hindert dat nauwelijks vanwege de humor waarmee het verhaal gepaard gaat. De hackercultuur zelf krijgt er van langs en de slimme improvisaties van de groep weten keer op keer te boeien. Daarom zit eigenlijk het hoogtepunt van de film ook in het hacker-duel waarin Jonny Lee Miller en Angelina Jolie elkaar moeten overtreffen in het ruïneren van het leven van anti-hacker specialist Richard Gill (Wendel Pierce).
Het acteerwerk is niet zo spectaculair. De kwaliteit stoort niet, maar sommige rollen, vooral die van de slechteriken, zijn wel heel erg karikaturaal. Jonny Lee Miller en Angelina Jolie spelen redelijk, terwijl Matthew Lillard (die Emmanuel Goldstein speelt) met zijn redelijk geschifte personage balanceert op de rand van erg goed en mateloos irritant. Een opvallende rol wordt opgeëist door Renoly Santiago, die met veel energie door de film heen speelt. Ook Wendel Pierce zet een prima prestatie neer. Hetzelfde geldt voor Fisher Stevens als boosaardig computergenie.
De film maakt gebruik van veel visuele effecten. Enerzijds om de gedachten en inbeeldingen van de personages zelf te laten zien, anderzijds om het hacken een beetje spectaculairder te maken. Hoewel dit het verhaal uiterst fantasierijk en onrealistisch maakt, is het wel een lust voor het oog en deert het eigenlijk ook niet. Dat laatste is vooral omdat de film tegelijkertijd een sterke soundtrack heeft van groepen zoals Orbital en Prodigy. Dit maakt audiovisueel gezien ‘Hackers’ eigenlijk de voorloper van ‘The Matrix’.
Het grootste kritiekpunt is de manier hoe het plan van het kwaadaardige computergenie wordt uitgelegd omdat dat nauwelijks met souplesse gepaard gaat. Er zijn meer overtuigende manieren om een plan te presenteren dan met een situatie waarin de domme vriendin (Alberta Watson) aan de hacker (Fisher Stevens) nogmaals eens vraagt hoe hij dacht om in één klap rijk te worden. Ondanks dat is de finale geen tegenvaller.
‘Hackers’ mag dan wel niet een van de meest hoogstaande films zijn uit de geschiedenis, maar het is wel 107 minuten pure entertainment.
Bertine van Hövell